De regel voor de gebiedende wijs is vrij duidelijk en eenvoudig: de gebiedende wijs krijgt altijd alleen de stam. Houd schrijf je dus zonder t.
Bezint, eer ge begint. Neemt (u) nooit wat niet van u is. Houdt allen moed.
Houd is goed in bijvoorbeeld: 'Ik houd de deur open', 'Houd jij de deur open? ' en 'Houd de deur open! ' Houdt is goed in bijvoorbeeld: 'Jij houdt de deur open', 'Maaike houdt de deur open' en 'Houdt u de deur open? '
In het kort
'Hou/houd' gebruik je in de gebiedende wijs en wanneer je de ik-vorm gebruikt. 'Houdt' gebruik je bij de hij/zij/het-vorm.
Is houd of houdt juist in 'Houd(t) rekening met een wachttijd'? 'Houd rekening met een wachttijd' is juist. Houd is hier een gebiedende wijs en die is gelijk aan de ik-vorm van het werkwoord. Er komt dus geen t achter.
Ik hou en ik houd zijn allebei correct. Zowel in gesproken als in geschreven taal is ik hou de gewone vorm. De vorm met -d komt vooral voor in formelere geschreven taal.
Een klein onderzoekje op internet brengt de goede oplossing: het mag allebei. Hou je aan de snelheidslimiet is wat informeler taalgebruik, meer spreektaal. Maar hou of houd is dus allebei goed.
Dat is in dit geval eenvoudig: hou(d) je mond! Die formule is in alle stijlregisters (formeel, informeel) en contexten te gebruiken. Bij die 'centrale term' moet een verklaring te vinden zijn: 'wees stil, spreek niet tegen. ' Minder bekende betekenisverwante formules als houd je babbel!
Het kan allebei.'Hou' sluit goed aan bij de spreektaal, 'houd' is iets meer een schrijftaalvorm.
Houdt, met een t aan het eind, is niet correct als gebiedende wijs (ook niet als meer dan één persoon wordt aangesproken). We zeggen bijvoorbeeld ook 'Neem een winkelwagentje' en niet 'Neemt een winkelwagentje.
In de uitspraak valt de d vrijwel altijd weg en is het dus ik hou van jou. Dit gebruik dringt ook steeds meer door in de geschreven taal. Literaire uitgevers hebben daarom vaak een voorkeur voor deze vorm, zeker als het gaat om de weergave van een conversatie.
Beide schrijfwijzen zijn goed. Vroeger werd verschil gemaakt tussen schrijftaal 'ik houd je op de hoogte' en spreektaal 'ik hou je op de hoogte'. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Het is wel verstandig in één tekst voor één schrijfwijze te kiezen.
In gesproken taal is hou de gewoonste vorm, evenals in minder formele geschreven taal.In formelere geschreven taal komt de vorm houd meer voor.
De correcte vervoeging is je/jij vindt.
Als het onderwerp je/jij achter de persoonsvorm staat, is de correcte vervoeging vind je/jij.
Het werkwoord bezighouden wordt in één woord geschreven.
Ook de vervoegde vormen schrijven we in één woord, tenzij de twee delen (bezig en houden) gescheiden worden door andere woorden (bijvoorbeeld: wat me bezig heeft gehouden), of de volgorde ervan gewisseld is (bijvoorbeeld: ik hou me bezig).
dapperheid, lef, branie.inborst, stemming, gemoed.vertrouwen op een goede afloop.
Moed is de bereidheid de confrontatie met lichamelijke pijn, tegenslag, levensbedreiging, onzekerheid, angst en intimidatie aan te gaan en te doorstaan. Het is een van de vier kardinale deugden, een psychologisch kenmerk en een karaktertrek. Soms wordt er onderscheid gemaakt tussen lichamelijke moed en morele moed.
In de eerste zin vraagt iemand mij wat mij tegenhoudt om iets te doen. Misschien wordt het nog duidelijker als je jevervangt door jou: wat houdt jou tegen. Het onderwerp in de eerste zin is dan ook waten niet je. In de tweede zin gaat het om de vraag wat ik tegenhoud.
Beide zijn goed, maar er is wel een zeker verschil in stijl. Het verschil zit 'm in de stijl: je kan is informeler en meer spreektaal. Bij het schrijven kun je beter kiezen voor je kunt. Tegenwoordig kom je in teksten steeds vaker de informele vorm je kan tegen.
Als houd een gebiedende wijs is, komt er ook geen t achter de stam: Houd uw stad schoon! Houd je mond! Houd uw mond!
Met de tips en trucs in 'Hoe schrijf je dat?'leer je hoe je meer vaart in je teksten brengt, hoe je de begrijpelijkheid vergroot en hoe je het kort en bondig houdt. Het boek besteedt ook aandacht aan fouten en twijfelgevallen in zinsbouw, woordkeus én de nieuwe (groene) spelling.
De regel voor de gebiedende wijs is vrij duidelijk en eenvoudig: de gebiedende wijs krijgt altijd alleen de stam. Houd schrijf je dus zonder t. Soms twijfel je misschien of er sprake is van de gebiedende wijs. Dan kun je het werkwoord vervangen door een vorm van lopen.