Uw zorgverlener mag uw medisch dossier inzien en gegevens uit uw medisch dossier bij een ander opvragen. Ook mag hij die gegevens met uw toestemming delen. Soms is hij verplicht uw gegevens te delen en is uw toestemming niet nodig.
Alle antwoorden op mijn vragenVragen van patiënten over verstrekken van medische gegevens. Nee, in principe mag dat niet. Alleen in uitzonderingssituaties mag uw zorgverlener uw medische gegevens doorgeven. Als patiënt moet u erop kunnen rekenen dat alles wat u in vertrouwen aan een zorgverlener vertelt, geheim blijft.
Een patiënt heeft recht op inzage in, en een afschrift van (een deel van) zijn medisch dossier1. Dit geldt ook voor elektronische inzage en een elektronisch afschrift van het dossier2. Als een patiënt verzoekt om zijn dossier in te zien of hier een afschrift van te krijgen, moet u aan dit verzoek voldoen.
Gezondheidsgegevens zijn zogeheten bijzondere persoonsgegevens, die organisaties alleen mogen verwerken als hiervoor een uitzondering is in de wet. Uw werkgever mag uw gezondheidsgegevens daarom niet verwerken. Uw werkgever mag alleen een beperkt aantal noodzakelijke gegevens verwerken als u zich ziek heeft gemeld.
Concrete informatie die u mag vragen en registreren
Hoe lang uw werknemer denkt dat de ziekte gaat duren. Wat zijn/haar lopende werkzaamheden en afspraken zijn. Of de ziekte van de werknemer verband houdt met een arbeidsongeval. Maar u mag niet vragen of het verzuim werkgerelateerd is.
Volgens de wet is het de werkgever niet toegestaan te vragen naar medische klachten, symptomen of naar de aard of oorzaak van de ziekte. Griep, migraine, nekklachten, een blaasontsteking, een burn-out of iets anders ergs.
Als een werkgever het vermoeden heeft dat een werknemer zich onterecht heeft ziek gemeld, dan kan hij een spoedcontrole (laten) uitvoeren. Dit kan al vanaf het moment van ziek melden. Veel werkgevers voeren een ziekteverzuimbeleid waarin een procedure is opgenomen die de werknemer en werkgever moeten volgen bij ziekte.
De groep van mensen die inzage in dat dossier mogen hebben, is: de patiënt zelf, de vertegenwoordiger bij een wilsonbekwame patiënt, de behandelend arts en het behandelteam van de betrokken patiënt voor zover zij die inzage nodig hebben voor hun deel van de behandeling of verpleging.
De gesprekken met de arts zijn vertrouwelijk. Zonder jouw toestemming mag hij niet praten over je ziekte met je werkgever, huisarts of specialist.
U mag nabestaanden in principe geen inzage geven in het medisch dossier van een overleden patiënt. Ook mag u hier geen afschrift van geven. Alleen als er sprake is van een uitzondering, mag u gegevens uit het dossier verstrekken.
In 1996 heeft de toenmalige Nationale Raad voor de Volksgezondheid in een advies gesteld, dat de arts niet de eigenaar is van het medisch dossier in de betekenis die het burgerlijk recht geeft aan die term. De arts is bewaarnemer van het dossier en verantwoordelijk voor het behoud ervan.
In een medisch dossier staan de gegevens over uw gezondheid, zoals de diagnose en de medicijnen die u slikt. Uw zorgverlener houdt het medisch dossier bij. Zo'n zorgverlener is bijvoorbeeld uw arts, uw apotheker of uw fysiotherapeut. Als meerdere zorgverleners u behandelen, zijn er meerdere dossiers.
Aard en oorzaak van ziekte zijn bijzondere persoonsgegevens. Naar deze gevoelige informatie mag uw werkgever in geen geval vragen. Omdat u als werkgever-werknemer een relatie met een machtsverhouding heeft, kan een werknemer de druk voelen om ongewild antwoord te moeten geven.
Jouw ouders mogen jouw medisch dossier inzien. Dit is wel afhankelijk van je leeftijd. Als je 16 jaar bent mogen je ouders jouw dossier niet inzien. Behalve als je daarvoor toestemming geeft.
De medische informatie, die nodig is voor het onderzoek van de verzekeringsdekking, kan de verzekeraar effectief opvragen. De verzekeringsdekking is immers beperkt. Elk verzekeringscontract omvat ook uitsluitingen. De verzekeraar moet bijgevolg kunnen nakijken of uw aanvraag effectief binnen haar verzekering valt.
Wanneer verplicht bedrijfsarts tot werken? Dat de bedrijfsarts verplicht tot werken komt nooit voor. Deze persoon heeft namelijk een adviserende rol. Hij of zij zal aan u als werkgever daarom aangeven of de werknemer wel of niet in staat is om te werken volgens de beoordeling.
En misschien dat we dan meteen ook het tweede grote misverstand kunnen tackelen: een burn-out kan je niet faken. Een getrainde professional prikt daar meteen doorheen en iemand met een burn-out wil dat ook helemaal niet faken, want wil niks liever als zijn werk gewoon blijven doen.
De bedrijfsarts moet zich houden aan wettelijke privacyregels en mag geen medische informatie of andere privé-informatie van de werknemer aan jou verstrekken. De bedrijfsarts mag je wél informeren over de functionele beperkingen en mogelijkheden van de medewerker en de gevolgen daarvan voor zijn werk.
Wat is het medisch beroepsgeheim? Artsen hebben een beroepsgeheim. Een arts moet zwijgen over alles wat hij tijdens zijn werk te weten komt over een patiënt. Zo kan iedereen erop vertrouwen dat alle informatie die je als patiënt met een arts deelt, vertrouwelijk blijft.
Alleen betrokken zorgverleners en de patiënt hebben inzage in het medisch dossier. Dit is volgens de Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst (WGBO). Als iemand overleden is, heb je als familie geen recht om in het dossier van een familielid te kijken.
Een verzekeringsarts van het UWV heeft ook een medisch beroepsgeheim en kan om jouw medische gegevens vragen. Dit kan nodig zijn om een helder en volledig beeld te krijgen van jouw situatie, bijvoorbeeld voor de WIA (her-)beoordeling.
Uw medewerkers hebben recht op een bepaalde mate van privacy op hun werk. Maar als werkgever heeft u het recht om controles uit te voeren bij een vermoeden van misbruik van e-mail, internet of telefoon door een of meerdere medewerkers.
Dat zijn maximaal 2 dagen van je ziekte waarover je werkgever geen loon hoeft te betalen. Dat is in de wet geregeld en moet in je arbeidscontract of cao staan. Je werkgever mag hier niet van afwijken. Hoeveel en hoelang je doorbetaald krijgt, hangt af van je contract en hoe lang je ziek bent.
Als u ziek bent, moet uw werkgever uw loon doorbetalen over een periode van maximaal 104 weken. De werkgever moet minimaal 70% van het laatstverdiende loon betalen en de eerste 52 weken ten minste het wettelijke minimumloon. Of de werkgever meer moet betalen, moet uit uw arbeidscontract of cao blijken.