Duitsland kreeg het leeuwendeel voor zijn rekening. In totaal moesten zij 132 miljard Duitse mark aan schadevergoeding betalen. Duitsland voelde zich hiermee aangewezen als schuldige van de oorlog. De Duitse economie kreeg het door de hoge schulden zwaar te verduren.
Directe aanleiding voor de Tweede Wereldoorlog
De directe aanleiding voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Europa was de invasie van Polen door nazi-Duitsland, op 1 september 1939. Hierna verklaarden op 3 september 1939 Frankrijk en Engeland de oorlog aan nazi-Duitsland.
Toch viel Hitler in 1939 Polen aan. Dit vormde het begin voor de Tweede Wereldoorlog, waarbij Groot-Brittannië en Frankrijk de oorlog verklaarden aan Duitsland. Samen vormden deze twee landen de geallieerden. Zij vochten tegen de as-mogendheden: Duitsland, Italië en Japan.
Zoals gezegd was Duitsland al in het vredesverdrag van Versailles aangewezen als schuldige van de oorlog, maar die schuldverklaring was vooral ingegeven door de wens van de overwinnende landen (in de eerste plaats Frankrijk) om herstelbetalingen en grondgebied van Duitsland te eisen.
Duitsland had volgens de overwinnaars de Alleinschuld aan de oorlog. Het werd veroordeeld tot het betalen van torenhoge herstelbetalingen en raakte een zevende deel van het Duitse grondgebied kwijt. Het vredesverdrag van Versailles van 1919 werd in Duitsland als zeer onrechtvaardig ervaren.
De directe aanleiding voor de Eerste Wereldoorlog was de moord op de Oostenrijkse aartshertog Franz-Ferdinand. Het dodelijke schot van een jonge Bosnisch-Servische nationalist leidde tot een ongekend grote oorlog. Dit was te wijten aan de alliantiepolitiek van de Europese mogendheden.
Nadat de kroonprins van Oostenrijk-Hongarije Frans Ferdinand en zijn vrouw gravin Sophie Chotek op 28 juni 1914 in Sarajevo waren doodgeschoten door de Bosnisch-Servische nationalist Gavrilo Princip, stelde keizer Frans Jozef van Oostenrijk-Hongarije, met steun van zijn bondgenoot het Duitse Keizerrijk, voor het juli- ...
Duitsland zelf werd opgedeeld in vier geallieerde bezettingszones: Amerikaanse, Britse, Sovjet en Franse bezettingszone. Deze toestand bleef zo van 1945 tot 1949.
Duitsland moest gebieden afstaan aan andere landen, bijvoorbeeld Elzas Lotharingen werd teruggegeven aan Frankrijk en ook werd er grondgebied afgestaan aan Polen, Litouwen, België en Tsjecho-Slowakije. Duitsland moest alle soldaten terugtrekken uit het Rijnland.
De inval in Polen, die begon op 1 september 1939, vormde het startschot voor de Tweede Wereldoorlog. Groot-Brittannië en Frankrijk eisten in een ultimatum dat Duitsland zich onmiddellijk zou terugtrekken, en toen dit niet gebeurde, verklaarden de twee landen Duitsland de oorlog.
Op 10 mei 1940 vielen Duitse troepen Nederland binnen. Vier dagen vocht het Nederlandse leger tegen de Duitsers, totdat op 14 mei Rotterdam hevig werd gebombardeerd. Er vielen circa 800 doden en 78.000 Rotterdammers raakten dakloos door het vernietigende bombardement.
Met name de financiële gevolgen van de Vrede van Versailles waren voor Duitsland enorm. Het land moest 132 miljard goudmark aan herstelbetalingen doen aan de geallieerden.
Deze werden afgeworpen boven de steden Hiroshima en Nagasaki, met tussen de 130.000 en 225.000 doden als gevolg. Dit bracht de Japanners ertoe zich toch over te geven. Deze overgave werd op 2 september 1945 formeel getekend, waarmee er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloten Duitsland, Italië en Japan een pact (asmogendheden) waarmee zij een coalitie vormden tegen de geallieerden, bestaande uit de grootmachten Groot-Brittannië, Frankrijk, de VS en de Sovjet-Unie.
De opdeling van Duitsland is aanvankelijk tijdelijk en enkel bedoeld om de grootmacht na de oorlog in te dammen. Na zo'n vier jaar komen de bezetters onderling in conflict. We staan aan het begin van de Koude Oorlog en Oost en West denken anders over hoe Europa eruit moet zien in de jaren na de Tweede Wereldoorlog.
Na de nederlaag aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Duitsland tijdens de Koude Oorlog een gescheiden natie. Dit duurde voor Duitsland van 1949 tot 1990. Van het eens zo nationalistische Duitsland werden twee landen gemaakt: de Bondsrepubliek Duitsland (BRD) en de Duitse Democratische Republiek (DDR).
De Weimarrepubliek is de benaming voor de periode vanaf 1919, na het einde van het Duitse Keizerrijk (1817-1919). Tijdens de Weimarrepubliek was Duitsland voor het eerst een volwaardige, maar instabiele democratie.
Achtergrond. Dat Nederland zich in augustus 1914 neutraal verklaarde was begrijpelijk. Net zoals België was het een klein land dat grootmachten als Duitsland, Engeland en Frankrijk als 'buurlanden' had. De Nederlandse krijgsmacht was te zwak om een van die mogendheden in een conflict te kunnen weerstaan.
Een oorlog is altijd verschrikkelijk, maar het dodenaantal per oorlog loopt uiteen. Zo vielen er tijdens de Tweede Wereldoorlog 60 tot 72 miljoen doden, een absurd aantal. In een andere oorlog werd juist geen schot gelost. Een lijst met de 7 gruwelijkste oorlogen, met WO II bovenaan de lijst.
Op 28 juni 1914 wordt de Oostenrijkse troonopvolger aartshertog Franz-Ferdinand in de Bosnische hoofdstad Sarajevo vermoord door een Servische nationalist. Na een ultimatum verklaart Oostenrijk Servië de oorlog.
De grote verdeeldheid onder de Duitse staten, de zwakke economische ontwikkeling en de oriëntatie op Midden-Europa hadden tot gevolg dat vrijwel alle Duitse pogingen om koloniën te verwerven tot dan toe waren mislukt.
Op 6 april 1917 raakten de Amerikanen bij de oorlog betrokken. In 1915 bracht een Duitse onderzeeër het Amerikaanse passagiersschip Lusitania tot zinken. Bijna 1200 opvarenden kwamen om het leven. Dit leidde bijna tot een oorlogsverklaring van de Verenigde Staten.
Het Parijs-Geschut (Duits:Paris-Geschütz) was een Duits langeafstandkanon waarmee in de Eerste Wereldoorlog Parijs beschoten werd (van maart tot augustus 1918).