De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (inspectie) houdt toezicht op de jeugdhulpverlening, jeugdbescherming en jeugdreclassering.
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de jeugdhulp. Zij kunnen de zorg dichter bij de inwoners organiseren, in samenhang met ondersteuning van gezinnen bij werk, inkomen en schulden. Dat staat in de Jeugdwet.
Dit kan gaan om hulp bij relatief kleine problemen, zoals faalangst of verlegenheid, maar ook grote complexe problemen, zoals psychiatrische stoornissen of kinderen die gebukt gaan onder nare vechtscheidingen. Het spectrum is enorm. Met jeugdzorg wordt vaak jeugdbescherming bedoeld.
Hoe wordt deze zorgaanbieder betaald? Dat kan op twee manieren. Via Zorg in Natura ( ZIN ) of via het Persoonsgebonden budget ( pgb ). U hoeft zelf geen eigen bijdrage te betalen voor ondersteuning via de Jeugdwet.
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) houden toezicht op de zorg. De Autoriteit Consument en Markt (ACM) controleert zorgondernemingen op grond van de Mededingingswet.
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd houdt toezicht op de kwaliteit en veiligheid van de zorg en jeugdhulp in Nederland. Daarnaast waken wij, samen met andere Europese landen, over de internationale markt van geneesmiddelen en medische hulpmiddelen.
Een Raad van Toezicht (RvT) in een semipublieke organisatie heeft vier functies: het houden van toezicht op de algemene gang van zaken. het goedkeuren van besluiten van de RvB/het CvB. het geven van advies.
De gemeente waar de jeugdige vandaan komt, blijft dus verantwoordelijk voor de jeugdige en voor de kosten van de jeugdhulp voor deze jeugdige. Meer informatie staat op de website van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.
Voor iedere ondertoezichtstelling ontvangt Jeugdzorg ca. 7.000 euro per jaar, voor een 'zorgtraject' tot 1730 € per kind/maand, zie (4a), voor iedere uithuisplaatsing 30.000 euro, hierbij ook de pleegzorgvergoedingen van tot ca. 600 €/maan/kind (4b).
Wel is de complexiteit van de hulpvraag toegenomen, waardoor er meer zorg per kind wordt toegewezen. De gemiddelde kosten per jongere in jeugdzorg stegen van 7.600 euro in 2018 naar ruim 8.800 euro in 2020.
Hulp bij problemen en indienen klacht
Heeft u een klacht over de jeugdhulp, dan hoeft u er niet alleen voor te staan. U kunt hulp krijgen van het Advies- en Klachtenbureau Jeugdzorg (AKJ). De vertrouwenspersonen van het AKJ ondersteunen cliënten bij het verwoorden, indienen en afhandelen van klachten over jeugdhulp.
Een kind kan uit huis worden geplaatst als: het kind wordt verwaarloosd of mishandeld. de ouders te ziek zijn om het kind te verzorgen. er vaak ruzie is tussen ouder(s).
Jeugdhulp is er voor kinderen en jongeren tussen de 0 en 18 jaar. Soms is er verlengde jeugdhulp mogelijk, voor jongeren tot 23 jaar. Bijvoorbeeld als de jeugdhulp nog niet is afgerond op de 18de verjaardag of voor pleegkinderen.
Kinderrechten gaan over onderwerpen als onderwijs, gezondheid en de rol van familie en ouders. Ze gaan over vrijheid van geloof en vrijheid van meningsuiting. Ze gaan ook over het recht op een naam en een nationaliteit. Over een dak boven je hoofd en spelen.
Sinds de decentralisatie van alle zorg voor jeugd naar gemeen- ten hanteert het CBS het begrip jeugdzorg als verzamel naam voor jeugdhulp, jeugdbescherming en jeugd reclassering.
De gemeente waar een jongere staat ingeschreven, wordt verantwoordelijk voor de jeugdzorg die deze jongere krijgt. En betaalt de rekening. Het nieuwe woonplaatsbeginsel maakt een einde aan de onduidelijkheid die er nu soms toe leidt dat jongeren lang op zorg moeten wachten.
Voor elke ondertoezichtstelling (ots) krijgt de jeugdbescherming tussen de 9500 tot 11.000 euro per kind per jaar. Wanneer de jeugdbescherming er niet in slaagt er met de ouders uit te komen, kan deze ots (meermaals) worden verlengd, waardoor de kosten voor gemeenten verder oplopen.
Sinds 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de uitvoering van een ots die de kinderrechter oplegt. Gemeenten maken hiervoor afspraken met gecertificeerde instellingen die in hun regio de maatregel uitvoert.
Gemeenten zijn wettelijk verplicht om jeugdhulp aan te bieden aan een jeugdige, ook na verwijzing van een huisarts, medisch specialist of jeugdarts. U als gemeente bent dan verantwoordelijk voor (het betalen van) de jeugdhulp maar u heeft geen rol in het toekennen van deze hulp.
Jeugdzorg is wat het woord zegt: zorg voor de jeugd. Zorgen dat jeugdigen veilig kunnen opgroeien. Jeugdzorgorganisaties helpen kinderen, jongeren en hun ouders daarbij. Dat kan op veel manieren: thuis of in een instelling, kort of lang, individueel of als gezin.
Gesloten jeugdhulp beperkt de vrijheid van een kind. Daarom is deze ingrijpende vorm van hulp er alleen is voor uitzonderlijke situaties. Bijvoorbeeld als jongeren een gevaar zijn voor zichzelf of hun omgeving en anders niet de juiste hulp krijgen. De kinderrechter beslist of gesloten jeugdhulp noodzakelijk is.
Een maatwerkvoorziening is hulp die speciaal is aangepast op wat u of uw kind aan hulp nodig heeft. Denk bijvoorbeeld aan doelgerichte begeleiding van uw kind of opvoedondersteuning. De jeugdconsulent kan u informatie geven over de verschillende vormen van hulp en u helpen met het aanvragen van de maatwerkvoorziening.
Een Raad van Toezicht is niet wettelijk verplicht voor een stichting. De plichten en bevoegdheden van een Raad van Toezicht zijn wel verankerd in wetgeving en kennen daarbij dezelfde plichten en rechten als een Raad van Commissarissen bij een N.V. of B.V.
Een RvT duidt meestal op het intern toezichthoudend orgaan van een vereniging of stichting. Non-profit organisaties hebben dus veelal een Raad van Toezicht. Een individueel lid van een RvT heet een toezichthouder.
Het gemiddelde salaris voor a lid raad van toezicht (m/v) is € 3.566 per maand in Nederland.