Een neuroloog behandelt patiënten met verschillende aandoeningen van de hersenen, het ruggenmerg, de zenuwen en de spieren. Het verhaal van de patiënt is voor de neuroloog van wezenlijk belang voor het stellen van de juiste diagnose.
De klachten waarvoor de neuroloog geraadpleegd wordt, zijn zeer divers: hoofdpijn, duizeligheid, dubbelzien, verlammingsverschijnselen en uitstralende pijn in een arm of been zijn een aantal veel voorkomende klachten.
Bij neurologische problemen kan er sprake zijn van overmatige slaperigheid, epilepsie, verminderd verstandelijk vermogen, duizeligheid, oogbewegingsstoornissen, slikstoornissen, spierstijfheid of juist zwakte, gevoelsstoornissen en tintelingen.
Neurologische aandoeningen zijn problemen aan het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Als u een neurologische aandoening heeft, kunt u last hebben van verschillende ziekteverschijnselen. De klachten zijn afhankelijk van de plaats waar het zenuwstelsel is beschadigd.
Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Voorbeelden van neurologische aandoeningen zijn de ziekte van Parkinson, epilepsie, multiple sclerose (MS) en verschillende spierziekten. Ongeveer 6% van alle euthanasiemeldingen heeft betrekking op aandoeningen van het zenuwstelsel.
Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Chronisch betekent aanhoudend. Voorbeelden zijn: niet-aangeboren hersenletsel, spina bifida, hydrocephalus, cerebrale parese, multiple sclerose (MS), epilepsie, de ziekte van Parkinson en dementie.
Symptomen MS
Moeheid: ernstige, langdurige vermoeidheid. Oogproblemen: pijn in je ogen, verminderd zicht, en dubbel of wazig zien. Spraakproblemen: mindere concentratie, traag denken, moeilijk woorden kunnen vinden of onduidelijk spreken. Tintelingen: branderig of koud gevoel, tintelingen of juist een doof gevoel.
De oorzaak van loopstoornissen kan neurologisch zijn, bijvoorbeeld door een klapvoet bij een hernia. Maar ook een slechte bloedcirculatie of een aandoening aan het evenwichtsorgaan kan leiden tot een verstoord looppatroon.
'We weten dat stress en spanning een rol spelen bij het ontstaan van de klachten. Het kan zijn dat mensen op de één of andere manier te veel van zichzelf vragen in bepaalde situaties. Ook komt het voor dat mensen een medische ingreep hebben gehad, waarna ze een functioneel neurologische stoornis ontwikkelen.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
Bij het neurologisch onderzoek gaat de neuroloog systematisch na hoe goed de verschillende onderdelen van het zenuwstelsel functioneren. Afwijkingen die uzelf niet opvallen, kunnen door eenvoudig onderzoek in de onderzoekkamer van de dokter ontdekt worden.
Een neuroloog is een arts die gespecialiseerd is in hersenziekten, zenuwziekten en aandoeningen van de spieren en het ruggenmerg.
Lichamelijk onderzoek
De neuroloog zal bijvoorbeeld de spierkracht testen, of de peesreflexen. Soms valt met het blote oog te zien dat de spieren erg dun zijn. Van belang is te weten welke spieren meer zijn aangedaan en welke minder. Dit onderzoek duurt meestal een half uur tot een uur en veroorzaakt weinig ongemakken.
Neurogene pijn is de meest voorkomende pijn bij MS. Het gaat hier om een constante, eentonige, intens brandende of tintelende pijn, vooral in de benen.
De ziekte MS begint meestal (in 80% van de gevallen) met 'schubs'. Bij een schub ontstaan vrij plotseling neurologische klachten die minstens 24 uur aanhouden. Een schub wordt meestal gevolgd door een remissie.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
Pijn kan ontstaan door een letsel van een zenuw. Vaak is niet zozeer de zenuw zelf beschadigd, maar de zenuwschede, die zorgt voor de voeding van de zenuw. Hierdoor ontstaat er een stoornis van de zenuwgeleiding, waarbij spontane pijnprikkels kunnen ontstaan.
De symptomen van chronische pijn lopen uiteen van enigszins onaangenaam tot volledig invaliderend. Mogelijk voelt u een scherpe of stekende pijn, een brandend gevoel of een doffe spierpijn. De aangetaste gebieden kunnen gevoelig of pijnlijk zijn bij aanraking en mogelijk wordt de pijn erger bij beweging.
Het gebied van de pijn kan zich uitbreiden, waardoor er steeds meer pijn ontstaat. De diagnose zenuwpijn wordt meestal aan de hand van het verloop van de klachten gesteld. Er wordt dan gekeken naar wanneer je pijn hebt, hoe lang het duurt, waar de pijn zit en wanneer je meer of minder last hebt van de pijn.
B-vitamines (met name B1, B6, B11/foliumzuur en B12) helpen bij de aanmaak van de signaalstoffen tussen de zenuwcellen en ze houden de myelineschede (vettige omhulsel rond de zenuwcellen) in stand. Je kunt je dan ook voorstellen dat bij een ernstig tekort aan B-vitamines problemen kunnen ontstaan met het zenuwstelsel.