Er werden - weliswaar zeldzame - gevallen gemeld waarin eenzelfde patiënt die aan MS lijdt, terzelfder tijd ook een andere auto-immuunziekte vertoont, bv. lupus erythematosus, myasthenie, spondylarthritis ankylopoiëtica, ziekte van Crohn, pemphigus en sclerodermie.
Voorbeelden hiervan zijn fibromyalgie en een tekort aan vitamine B12, spierdystrofie (MD), amyotrofische laterale sclerose (ALS of de ziekte van Lou Gehrig), migraine, hypothyreoïdie, hypertensie, de misvorming van Beçhet, de misvorming van Arnold-Chiari en mitochondriële aandoeningen. Uw neuroloog kan deze aandoeningen echter meestal vrij eenvoudig uitsluiten.
MOGAD is een zeldzame auto-immuun ziekte waarbij het afweersysteem zich foutief richt tegen het lichaamseigen eiwit Myeline Oligodendrocyt Glycoproteine (MOG). Het MOG-eiwit maakt deel uit van de myeline beschermlaag rond de zenuwen in het centraal zenuwstelsel. De exacte functie van het eiwit is onbekend.
Neuromyelitis optica of NMO(SD) is een zeldzame auto-immuunziekte die ontstekingen en beschadigingen van zenuwcellen (astrocyten) veroorzaakt in de oogzenuw (neuritis optica), het ruggenmerg (myelitis transversa) en de hersenen.
Omdat het een zeldzame ziekte is, is het voor huisartsen en specialisten best lastig om de diagnose te stellen en kunnen er maanden tot jaren overheen gaan voordat er definitieve diagnose wordt gesteld. NMOSD is een zeldzame auto-immuunziekte. Er zijn waarschijnlijk maar rond de 200 patiënten in Nederland met NMOSD.
Er zijn ook meerdere infectieuze entiteiten die op MS lijken, waaronder progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML), toxoplasmose, tuberculose, herpes simplexvirus, cytomegalovirus, varicella zostervirus, epstein-barrvirus, cryptococcus en humaan immunodeficiëntievirus.
Er zijn verschillende vormen van MS: relapsing remitting MS, secundair progressieve MS en primair progressieve MS.
MULTIPLE SCLEROSE (MS) en zijn neven, NMSOD en MOG . Hoewel multiple sclerose de meest voorkomende inflammatoire demyeliniserende aandoening van het centrale zenuwstelsel (CZS) is, dienen andere inflammatoire aandoeningen van het CZS te worden opgenomen in de differentiële diagnose.
Hoewel ze een auto-immuun oorsprong delen, zijn MS en RA nog steeds behoorlijk verschillend —zowel wat betreft de lichaamsdelen die ze aantasten als veel van de symptomen die ze veroorzaken. MS tast het centrale zenuwstelsel (CZS) aan, terwijl RA de gewrichten aantast.
Droge mond
Dat is lastig bij eten, slikken en praten. Water drinken om voedsel door te slikken helpt, zeker als het droog voedsel is. Ook word je 's nachts soms wakker van een droge mond. Vaak is dit het eerste teken van het syndroom van Sjögren.
Wat is het verschil tussen fibromyalgie en MS? MS is een autoimmuunziekte: het afweersysteem valt het eigen lichaam aan en breekt het af.Dit is bij fibromyalgie absoluut niet aan de orde. Hoewel de oorzaak onbekend is, gaat het bij wekedelenreuma 'slechts' om chronische pijn in het lichaam, naast andere symptomen.
Helaas is nog niet bekend wat de aanleiding is om MS te ontwikkelen. Onderzoekers denken dat een combinatie van erfelijke factoren en factoren uit de omgeving de aanleiding zijn voor MS, al dan niet samen. Zo zijn er aanwijzingen dat virusinfecties een rol spelen.
De ziekte treft vooral jong volwassenen. De diagnose wordt het meest tussen het 20ste en 40ste levensjaar gesteld. Maar MS kan ook al op kinderleeftijd ontstaan, of na het 50ste levensjaar.
Spierzwakte merk je vooral in je benen. Ze voelen zwaar aan of je hebt een moe gevoel in je heup. Ook kun je je voet moeilijker optillen: je sleept met je been waardoor je gemakkelijk kunt struikelen. Bij spierstijfheid zijn je spieren stijf omdat je ze altijd een beetje aanspant en moeilijk kunt ontspannen.
Veelvoorkomende klachten zijn vermoeidheid, problemen met bewegen en coördinatie (zoals spierzwakte), zichtproblemen, gevoelsstoornissen en cognitieve veranderingen (waaronder moeite met concentratie, geheugenproblemen en het trager verwerken van informatie).
MS kan niet door een simpele test (bijvoorbeeld een bloedtest) worden vastgesteld. De diagnose kan alleen worden gesteld aan de hand van een combinatie van uw klachten, neurologisch onderzoek en aanvullend onderzoek. Daarom zal de arts u zorgvuldig vragen wat uw klachten zijn en u uitgebreid onderzoeken.
Soorten multiple sclerose
Zodra u de diagnose MS hebt gekregen, kan uw neuroloog mogelijk vaststellen welk type MS u heeft : relapsing-remitting MS of primair progressieve MS.
Acute gedissemineerde encefalomyelitis wordt vaak veroorzaakt door een infectie en kan invaliderend zijn. Het kan worden verward met MS, transversale myelitis en andere demyeliniserende en inflammatoire aandoeningen. ADEM wordt het vaakst gezien bij kinderen.
Multiple Sclerose (MS) is een ernstige auto-immuunziekte van het centrale zenuwstelsel. De klassieke symptomen zijn: verlammingen, tintelingen, moeilijk stappen, evenwichtsverlies en vele andere. Het zijn beperkingen die ons onverwachts overkomen, langzaam accumuleren en leiden tot toenemende invaliditeit.
Sommige aandoeningen, zoals primair centraal zenuwstelsellymfoom (PCNSL) en progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML) , kunnen klinisch gezien enkele van de symptomen nabootsen die prominent aanwezig zijn bij multiple sclerose. Vroegtijdige behandeling met corticosteroïden kan de symptomen van patiënten bij MS en PCNSL drastisch verbeteren.
Het aantal kinderen met MS ligt wereldwijd op maar liefst 30.000. MS heeft een grote impact op het leven van kinderen omdat hun hersenen nog volop in ontwikkeling zijn. Kinderen en tieners kunnen dezelfde symptomen hebben als volwassenen met MS.
De ziekte van Graves komt voor bij ongeveer 1 op de 200 mensen. Er zijn meer vrouwen dan mannen met deze ziekte.
De ziekte van Pompe komt bij een op de veertigduizend mensen voor. Per jaar worden in Nederland er gemiddeld een tot twee baby's geboren met de ziekte van Pompe en worden vijf tot zeven oudere kinderen en volwassenen met de ziekte gediagnosticeerd.