Volgorde: pedel, paranimf primus, promovendus, paranimf secundus. Eén van de paranimfen draagt desgewenst het proefschrift, een schrijfblok en pen voor het maken van aantekeningen en eventuele literatuur die de promovendus wil raadplegen tijdens de gedachtewisseling.
Het meest zichtbaar is een pedel tijdens de promotieplechtigheid. Hij of zij gaat, evenals de professoren gekleed in een toga, bij de opening van de plechtigheid de hoogleraren, de promovendus en diens paranimfen vóór bij het betreden van de zaal.
De promovendus spreekt de commissieleden aan met “mijnheer/mevrouw de rector”, “hooggeachte promotor” en “hooggeleerde”, “zeergeleerde” of “geleerde opponent” (of “opponens”) (of de Engelse termen bij een Engelstalige promotie), naargelang hun status.
Promotie betekent op de meeste universiteiten dat de promovendus een rokkostuum draagt, maar dat is niet op iedere universiteit verplicht. Voor de genodigde gasten geldt er geen uitgesproken etiquette. Promotie is voor familie en vrienden feestelijk maar formeel. Meestal dragen zij nette, representatieve kleding.
Wat is een Pedel? Een Pedel speelt een belangrijke, deels ceremoniële rol bij plechtigheden op een Universiteit. Naast het assisteren van de Rector Magnificus bij de opening van het academisch jaar, Dies Natalis en oraties, ligt het zwaartepunt van zijn functie bij het ondersteunen van promotieplechtigheden.
Wanneer iemand gepromoveerd is gaat/ging de 's' er af, en mag iemand zich laten aanspreken met 'dr. ' of 'doctor'.
Een promotietraject duurt doorgaans 4 jaar (voltijd). In enkele gevallen kan een traject korter of langer uitpakken. Enerzijds zijn er promotietrajecten van voltijds 3 jaar. Anderzijds besteden buitenpromovendi, die hun promotieonderzoek naast of na hun werk verrichten, vaak meer dan 4 jaar aan hun onderzoek.
Bij promovendi speelt iets soortgelijks. Per promotie krijgen universiteiten namelijk een bedrag van de overheid, de zogeheten promotiepremie. Tussen 2009 en 2017 lag dit bedrag vast: zo'n 93.000 euro per promotie. Mede door die premie trokken universiteiten steeds meer promovendi aan.
Hoogleraren dragen onder hun toga 'een donkere pantalon of rok'. Leden van de promotiecommissie dragen een zwart jacquet of 'een zwarte, donkergrijze of donkerblauwe jurk of rok'. Promovendi en paranimfen dragen een zwart rokkostuum of 'een zwarte, donkergrijze of donkerblauwe jurk of rok'.
PhD is sinds januari 2021 ook een Nederlandse graad en titel, wettelijk met de graad Doctor en titel doctor gelijkgesteld. Sinds 2021 mag een doctor tekenen met D of PhD achter de naam, of met de titel dr. voor de naam dan wel de titel PhD achter de naam.
Denk eens aan een gegraveerde karaf of set glazen met het proefschriftomslag ontwerp. Of aan het omslagontwerp als poster, op canvas, aluminium of hout. Er zijn ontzettend veel leuke kado-ideeën voor een PhD promotie.
Salaris en Arbeidsvoorwaarden Promovendus
Een Promovendus zit in schaal 10 (CAO Universiteiten) en verdient daarmee maandelijks bruto tussen de €2836 en €4474. Daarnaast heeft hij recht op vakantietoeslag (8% bruto jaarinkomen) en een eindejaarsuitkering.
Uit onderzoek van de Universiteit van Amsterdam (2018) blijkt dat promovendi vaker dan gemiddeld psychische klachten hebben. Bijna een derde loopt het risico op een depressie en dat komt vooral door stress en een verstoorde werk-privébalans. Ondanks dat het zwaar is, leer je volgens de promovendi heel veel.
De promovendus wordt meestal begeleid door twee paranimfen. De oorspronkelijke betekenis van paranimf is bruidsjonker of bruidsmeisje.
Hora Finita* is het online registratiesysteem voor promovendi van de RUG. Alle processen die te maken hebben met de promotie, van de eerste registratie tot het indienen van het proefschrift, lopen via dit systeem. Hierbij wordt het promotiereglement van de RUG gevolgd.
En zo sluit de pedel een promotieplechtigheid af met de woorden 'HORA EST' (het is tijd) waarbij met de staf op de grond wordt gestampt - en het is evident dat de pedel op zo'n moment niet mag struikelen of per ongeluk de staf uit zijn handen laat vallen.
U kunt niet zomaar promoveren. Om toegelaten te worden tot een promotie, moet u eerst de graad van Master hebben behaald. Hierbij kunt u denken aan een ingenieur, Master of Arts, Master of Science en ga zo maar door. Wanneer u een buitenlandse graad hebt behaald, kan deze ook gelden als graad van Master.
Een proefschrift of dissertatie, in België door leenvertaling uit het Frans (thèse de doctorat) ook wel (doctoraats)thesis genoemd, is een originele wetenschappelijke verhandeling, geschreven door een promovendus ter verkrijging van de doctorstitel.
Denk aan een familielid, een goede vriend of vriendin of een studiegenoot. Die laatste is het meest voor de hand liggend omdat hij of zij vaak dagelijks contact met je heeft en dus meer ziet van waar jij mee bezig bent. Maar wie je uiteindelijk kiest, bepaal je zelf. Het is letterlijk jouw dag, jouw feestje!
Hij deed hiervoor biochemisch onderzoek, waarmee hij had willen promoveren in de farmacie aan de wis- en natuurkundefaculteit en hij deed onderzoek naar voeding waarmee hij had willen promoveren aan de geneeskundefaculteit. Volgens de universiteit is het echter wettelijk niet toegestaan om twee keer te promoveren.
Naast een carrière in de wetenschap, is een carrière buiten de wetenschap een optie na de promotie. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan beleidsfuncties bij de overheid en management en consultancy functies in het bedrijfsleven.
De gemiddelde leeftijd waarop de doctorstitel behaald wordt is 33 jaar (CBS). Het grootste deel van de promovendi heeft 5,1 jaar nodig om te promoveren (Universiteiten van Nederland (UNL)). Maar een contractduur van vier jaar is gebruikelijk.
Promoveren bestaat uit het doen van een promotieonderzoek, het schrijven van een proefschrift en het verdedigen van het proefschrift voor een commissie (de promotie). Degene die promoveert, de promovendus, maakt meestal deel uit van het wetenschappelijk personeel van de universiteit.
Bijna 10 procent van de PhD'ers stopt binnen vier jaar. Promoveren is het toegangsbewijs tot een carrière in de wetenschap, zo is de gedachte. Maar het vierjarige traject van onderzoek, data-analyse en publiceren valt veel mensen zwaar. Na vier jaar jaar blijkt ruim 9 procent te zijn gestopt.