Agar, of agar-agar, wordt veel gebruikt als voedingsbodem bij het kweken van micro-organismen. En het goedje is zelf ook een product van micro-organismen. Agar, of agar-agar, wordt veel gebruikt als voedingsbodem bij het kweken van micro-organismen.
Deze voedingsbodems zijn zo samengesteld dat de kolonies van bepaalde bacteriën er een herkenbaar uiterlijk op krijgen. Dit noem je electief, zo kun je op het oog een verdere selectie maken en de gezochte bacterie herkennen.
Voor 100 ml weeg je af 0,5 gram gistextract, 1 gram glucose, 1 gram pepton en 1,5 gram agar agar. Breng elk ingrediënt na afwegen in de fles met 100 ml vloeistof. De pH wordt gemeten en zo nodig bijgesteld op 7,0 + 0,2. Daarna gesteriliseerd gedurende 20 minuten bij 120 C.
Op deze mannitol-zout-agarplaat (MSA) groeien kolonies van meticilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA)-bacteriën. Terwijl MSA-platen als deze selectief zijn voor Staphylococcus, bevatten ze ook een rode fenolkleurstof die de aanwezigheid van specifieke soorten helpt bloot te leggen.
Het gebruik van een algemene vaste voedingsbodem
Met agar-agar kan een voedingsbodem vast gemaakt worden, agar agar is zelf geen voedingsstof. (zie ook gieten van agarplaten). Het grote voordeel hiervan is dat vrijwel alle micro-organismen hierop kolonies te vormen. Hierdoor kan je micro-organismen reinkweken.
Voor de meeste aquaria is fijn grind het meest geschikt. Als het grind te grof is, kan er namelijk vuil tussen ophopen. Daarnaast is grind beschikbaar in allerlei kleuren. Over het algemeen geldt dat natuurlijke kleuren het meest geschikt zijn.
Omschrijving. Nutrientagar (NA) is een vast, microbiologisch groeimedium voor de routinekweek van aselectieve bacteriesoorten. Aangezien zeer weinig microben nutrientagar kunnen degraderen, blijft de agar vast tijdens het kweekproces.
Bij plantaardige weefselkweek bestaat een voedingsbodem meestal uit de volgende onderdelen: Water: hierin worden alle andere stoffen opgelost. Voedingszouten: dit zijn stoffen zoals stikstof (als nitraat), fosfor (als fosfaat) en metalen zoals natrium, calcium, kalium, ijzer; kortom allemaal mineralen.
Een gezonde persoon die MRSA bij zich draagt, kan de bacterie ongewild doorgeven aan anderen. Bij mensen met een verminderde weerstand kan de bacterie infecties veroorzaken en zich via de bloedcirculatie verspreiden naar verschillende organen. In het ergste geval kan dat de dood tot gevolg hebben.
De ideale temperatuur voor het kweken van bacteriën ligt tussen de 20 en 37 graden Celsius. Je kunt de petrischalen indien nodig op een koudere plek zetten, maar de bacteriën zullen dan een stuk langzamer groeien. Laat de bacteriën 4 tot 6 dagen groeien. Dit is lang genoeg voor de bacterieculturen om te gaan groeien.
Het maken van een bacteriekweek is een diagnostische procedure waarbij een monster van een geïnfecteerd deel van het lichaam op of in een kunstmatig kweekmedium (voedingsbodem) wordt geplaatst, om daaruit bacteriekolonies te kweken. Een kweekmedium kan zowel vast, als vloeibaar, als een combinatie van beide zijn.
Agar agar is veel sterker dan gelatine, waar je om 1 liter vloeistof te binden ongeveer 12 blaadjes oftewel 22g gelatine nodig hebt, heb je maar 4-5g agar agar nodig, oftewel 1/3. Het gaat hier dan om agar agar in poedervorm, vlokken en sticks zijn minder sterk.
Het kiemgetal is een maat voor de hoeveelheid micro-organismen per eenheid zoals ml of gram. Dit wordt weergegeven als kolonievormende eenheid per ml of gram (kve/ml of kve/gram).
McConkey-agar; selectieve voedingsbodem. Hier groeien alleen Gram-negatieve bacteriën op. In het medium bevinden zich kristalviolet en galzouten die de groei van Gram-positieve micro-organismen remmen. Aan het medium is lactose en een indicator toegevoegd.
Een temperatuur tussen 10 °C en 40 °C. Onder het vriespunt delen ze zich niet meer, maar blijven ze wel in leven als in een soort winterslaap. Bij temperaturen hoger dan 75 °C, bijvoorbeeld tijdens het koken, gaan bacteriën dood. Voedingsstoffen als eiwitten en koolhydraten in de buurt.
Parasitaire schimmels
Ze kunnen een levende boom aantasten en doen wegrotten. Parasitaire schimmels kunnen ook schimmelziekten (ofwel mycosen) bij mensen veroorzaken. Schimmelziekten bij mensen worden onderverdeeld in huidschimmels en invasieve schimmels (ofwel schimmels in het lichaam).
Boven de maximumtemperatuur is het riskanter, hier gaan eiwitten kapot en dat is niet terug te draaien. Zijn alle eiwitten kapot dan is het micro-organisme dood.
Van een bacterie kunt u ook ziek worden. Dit gebeurt wanneer een bacterie gaat zitten op een plek waar hij niet hoort. Hier zorgt de bacterie dan voor een infectie. Een bacterie kan in uw lichaam zitten, maar ook in een wond of in de bloedbaan.
Les 2: waarom Agar geschikt is voor mise en place
Agar geeft een stevige vaste gelei en gelatine een flexibelere gelei. Ook kan Agar niet goed tegen een hoge zuurgraad, terwijl gelatine niet tegen bepaalde enzymen kan zoals die van ananas, papaya en kiwi. Een voordeel van Agar is dat het zijn bindkracht behoudt.
Agar agar is te koop bij biosupermarkten als Ekoplaza, Aziatische supermarkten en gewone supermarkten. En het is natuurlijk online te koop.
Waarom worden agar-platen meestal op de kop bebroed? Bij stofwisseling van bacteriën ontstaat waterdamp. Om te voorkomen dat de bacterien en het condens gaan mengen worden de agar-platen op hun kop gezet zodat het condens terecht komt op de deksel waar zich geen bacterien bevinden.
Een reincultuur is een hoeveelheid micro-organismen, in ons geval gist, die afkomstig zijn van een enkele cel. Deze cultuur is zuiver, dwz dat er in deze cultuur geen ziektekiemen of andere organismen aanwezig zijn. Een reincultuur wordt door de brouwerijen gebruikt om een constante kwaliteit te kunnen waarborgen.
Het enten van een voedingsbodem in een cultuurbuis gebeurt op een analoge manier. Na het enten worden de culturen geïncubeerd: de culturen worden een tijdlang opgeslagen bij een geschikte temperatuur voor de ontwikkeling en de vermenigvuldiging van de micro-organismen.
Gramkleuring is een methode om bacteriën te kleuren om ze onder een lichtmicroscoop zichtbaar te maken en als hulpmiddel bij het herkennen van soorten. Met behulp van gramkleuring vallen bacteriën uiteen in twee verschillend aankleurende groepen, die men gramnegatief (rood) of grampositief (blauwpaars) noemt.