Een actieve levensstijl is dus gunstig voor personen met VKF. Om zo'n gunstige impact te genereren, moet je wel voldoende bewegen: 2,5 uur per week. Dat kan een combinatie zijn van wandelen, zwemmen, fietsen of joggen, liefst aan een matige intensiteit.
Bij bepaalde aandoeningen kan het advies zijn om (tijdelijk) niet te sporten, bijvoorbeeld bij: sommige ritmestoornissen, vooral bij stoornissen in de hartkamers. hypertrofische cardiomyopathie (HCM) ontstekingen, zoals endocarditis of myocarditis.
Voorbeelden zijn acebutolol, atenolol, bisoprolol, carvedilol, landiolol, metoprolol, nebivolol en propranolol. De calciumblokkers verapamil en diltiazem regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer.
Koffie, en in mindere mate cola en thee, kunnen klachten van boezemfibrilleren veroorzaken. Dit komt door de aanwezigheid van cafeïne in het bloed. Cafeïne heeft een 'adrenerg effect': het stimuleert onder andere de hartslag. Hierdoor lokt het aanvallen van boezemfibrilleren uit.
Medicijnen, voedingsmiddelen of drugs
Bepaalde medicijnen kunnen ritmestoornissen veroorzaken. Dit staat dan in de bijsluiter vermeld. Stoffen zoals cafeïne (koffie, cola), alcohol en drugs zijn soms ook de oorzaak van een afwijkend hartritme.
Vaak stopt boezemfibrilleren spontaan, maar in veel gevallen komt het later weer terug. Boezemfibrilleren wordt meestal behandeld met medicijnen die het hartritme rustiger en regelmatiger maken. Vaak krijgen patiënten ook bloedverdunners, omdat boezemfibrilleren het ontstaan van een bloedstolsel bevordert.
Oorzaken. De oorzaak van een hartritmestoornis is niet altijd duidelijk. Een hartritmestoornis kan bijvoorbeeld ontstaan door een schildklierziekte, een longontsteking, na een zware inspanning, door het drinken van veel alcohol of door veel koffiegebruik.
Vaak begint boezemfibrilleren met korte aanvallen die vanzelf overgaan. Zonder behandeling raakt het hartritme na verloop van tijd meestal blijvend verstoord. Een aanval van boezemfibrilleren is niet acuut levensbedreigend. Wel kunnen de klachten bij boezemfibrilleren hinderlijk zijn.
Voorkamerflutter kan zomaar ontstaan, maar dat gebeurt zelden. Veel vaker is het een gevolg van een onderliggende aandoening zoals een hartinfarct, een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie) of een aangeboren hartafwijking (gaatje in het tussenschot tussen rechter- en linkervoorkamer van het hart).
Bewegen is gezond. Ook wanneer je last hebt van boezemfibrilleren. Bij sporten wordt al snel gedacht aan bijvoorbeeld hardlopen of zwemmen. Maar eigenlijk is alle beweging in het algemeen goed voor je.
Het meest geschikt zijn sporten waarbij je je conditie kunt opbouwen, zoals joggen, fietsen of Nordic Walking. Bij deze sporten kun je zelf de intensiteit van de inspanning aanpassen op je mogelijkheden. Ook roeien of fitness zijn aan te raden.
De meest simpele manier om dit te doen, is door jouw leeftijd van 220 af te trekken. Ben jij bijvoorbeeld 50 jaar oud, dan is jouw maximale hartslag 170 (220-50). Ben jij een 35 jarige man of vrouw dan is jouw maximale hartslag 185 en is jouw leeftijd 65 dan is jouw maximale hartslag gelijk aan 155.
Mits tijdige detectie en een correcte behandeling van VKF is een normale levensactiviteit perfect mogelijk en kunnen embolieën worden voorkomen. Door een goede behandeling hebben patiënten met VKF zelfs vijf keer minder kans op een beroerte.
Als ventrikelfibrilleren ontstaat, stopt het hart met kloppen. Er is een hartstilstand. De hersenen krijgen geen bloed meer en iemand raakt na 10 seconden bewusteloos.
Als je hartritme altijd afwijkt van normaal, is dit te zien op een hartfilmpje (ECG).
Vaak worden medicijnen voorgeschreven en/of er is aanvullende behandeling nodig (bijvoorbeeld cardioversie, pacemakerimplantatie). Hartritmestoornissen kunnen levensbedreigend zijn en in sommige gevallen een hartstilstand veroorzaken. Het is belangrijk altijd met uw klachten naar de huisarts te gaan.
Hartritmestoornissen geven niet altijd duidelijke klachten, maar ze kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn. Zeker als u ouder bent dan 65 jaar, moet u alert zijn voor alarmsignalen: tijdig behandelen is de boodschap. Bij hartritmestoornissen klopt het hart te snel, te traag of onregelmatig.
Wat is een onregelmatige hartslag? Een onregelmatige hartslag is een hartritmestoornis. Het komt bij iedereen voor dat het hartritme weleens afwijkt, omdat de hartslag zich voortduren aanpast. U heeft een lage hartslag in rust en een hoge hartslag als u bijvoorbeeld intensief gaat sporten.
In het kort
Uw hart bonst hevig, de hartslag is snel of onregelmatig (het hart klopt ineens sneller en dan ineens weer langzamer). Meestal kunnen hartkloppingen geen kwaad. Bel direct uw huisarts of huisartsenpost als u bij hartkloppingen ook andere klachten heeft.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Ritmestoornissen kunnen ontstaan in de boezems en de kamers van het hart. Stoornissen in de hartkamers kunnen levensgevaarlijk zijn, dus die moet je op tijd opsporen. Ritmestoornissen in de boezems zijn meestal onschuldig. Maar ze kunnen op den duur wel tot hartfalen leiden.
Medicijnen bij hartritmestoornissen
Voorbeelden zijn metoprolol (Selokeen), bisoprolol (Emcor) en nebivolol. Dit behoudt het goede hartritme en voorkomt aanvallen. Voorbeelden zijn sotalol (Sotacor), flecaïnide (Tambocor), propafenon (Rytmonorm), disopyramide (Ritmoforine) en amiodaron (Cordarone).