Meestal wordt patiënten met hartfalen gematigd intensieve cardiotraining op een constant niveau aangeraden, zoals fietsen, wandelen of zwemmen. Uit onderzoek blijkt dat een stevige intervaltraining nog beter werkt. Bij stabiele patiënten met systolisch hartfalen verhoogt dit de maximale zuurstofopname meer.
Eet ook geen snacks en kant-en-klare maaltijden met veel zout, zoals soep, pizza en chips. Kijk bij het Voedingscentrum hoe u minder zout kunt eten. Let op: gebruik geen zout-vervangers waar kalium in zit, zoals kaliumzout. Kaliumzout kan gevaarlijk zijn als u medicijnen tegen hartfalen gebruikt.
Bij hartfalen adviseren we u om dagelijks twee keer dertig minuten te bewegen (bijvoorbeeld wandelen, fietsen of zwemmen). Inspanning loont, ook als u moe bent. Heeft u vocht in de benen, meer kortademigheid of druk op de borst, matig dan uw activiteiten. Luister altijd naar uw lichaam en wissel activiteit en rust af.
Meestal krijg je een ACE-remmer en een bètablokker. Deze medicijnen verlagen de bloeddruk en voorkomen dat het hart verder achteruit gaat. Daarbij verbeteren deze medicijnen mogelijk de pompwerking van het hart. Als je vocht vasthoudt krijg je plastabletten(diuretica).
Als je na een hartaandoening je conditie langzaam wilt opbouwen, kun je beginnen met rustig wandelen, fietsen of zwemmen. Als je geen klachten hebt, kun je langzaam meer inspannende activiteiten doen. Denk bijvoorbeeld aan sporten waar je makkelijk zelf je tempo bepaalt: roeien.
Fruit. Veel fruit eten draagt bij aan een gezond hart. Vooral kersen en blauwe bessen zitten vol met antioxidanten, zoals vitamine E en C. Ook andere vruchten bevatten veel van deze stoffen.
Hartfalen is niet te genezen. De meeste mensen met hartfalen krijgen langzaam steeds meer klachten. De klachten kunnen ook een lange tijd hetzelfde blijven. Soms kunnen de klachten een tijd veel erger worden en dan weer minder.
Bij de behandeling van hartfalen proberen we het overtollige vocht uit uw lichaam te laten verdwijnen. En daardoor het hart minder te belasten. Het is daarom heel belangrijk dat u niet te veel vocht binnen krijgt: maximaal 2000 ml per dag. Het vocht van vla, yoghurt en soep telt hierbij ook mee.
Onderzoek wijst uit dat de mediane levensverwachting vijf jaar bedraagt (dan is nog 50% van alle patiënten in leven). Van de patiënten met zeer ernstig hartfalen overlijdt bijna 90 procent binnen een jaar.
Voldoende water drinken kan de kans op een hartaanval verlagen. Het American Journal of Epidemiology toont in een 6-jaar durend onderzoek aan dat mensen, die dagelijks meer dan 5 glazen water per dag drinken, 41% minder kans hebben op een hartaanval vergeleken met mensen die minder dan 2 glazen water per dag drinken.
Activiteiten die je hart sterker maken, zijn aerobe trainingen. Daarbij moet je denken aan fietsen, hardlopen, wandelen, zwemmen, roeien, aerobics – dat soort sporten. Experts adviseren om drie tot vijf keer per week zo'n aerobe training te doen.
Door de verzwakte pompkracht van het hart hoopt zich vocht op in longen, buik, benen of enkels. Deze medicijnen bevorderen de afvoer van vocht door als het ware een kraantje open te zetten in de nieren. Bloeddrukverlagende bètablokkers vertragen de hartslag, waardoor het hart zich makkelijker met bloed kan vullen.
Waaruit bestaat de behandeling van hartfalen en wie voert de behandeling uit? De basis van de behandeling van hartfalen bestaat uit: zoutbeperking, leefregels (o.a. aanpassing van eet- en drinkpatroon, beweging) en instellen op medicijnen.
Gezonde leefstijl belangrijk
Door gezond te leven vergroot je de kans op succes van de behandeling. Rook niet, beweeg voldoende, eet gezond en leer goed omgaan met spanningen. Bij hartfalen krijg je vaak ook het advies om minder vocht en zout per dag te gebruiken. Hierdoor hoeft je hart minder hard te werken.
Dat groene thee zo goed is voor je hart en bloedvaten, komt waarschijnlijk doordat groene thee boordevol antioxidanten zit. In je bloed zitten namelijk verschillende cholesteroldeeltjes. Sommige van deze deeltjes oxideren snel, wat een risicofactor is voor hart- en vaatziektes.
Voor je hart vermijd je het best voedingsmiddelen met veel cholesterol en verzadigd vet zoals boter en worst of spek. Ook andere vleeswaren, sterk bewerkte voeding met veel suiker, frisdrank en te veel zout zijn nefast voor je hart.
Indien de linker harthelft onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol waardoor stuwing en vochtophoping ontstaan en kortademigheid en kriebelhoest kunnen optreden. Het plots optreden van felle benauwdheid wijst op een ernstige achteruitgang van de toestand ( 'longoedeem' of 'water op de longen' ).
Je hebt dikke enkels en voeten: je ziet een duidelijke afdruk van de rand van je sok als je deze uit doet. Je moet 's nachts 2 of meer keer plassen. Je slaapt onrustig en wil wat meer rechtop slapen met bijvoorbeeld meer kussens. Je hebt een vol gevoel in de buik en minder eetlust.
De progressie van hartfalen is onvoorspelbaar en varieert van persoon tot persoon. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren. Soms nemen de ernst en de symptomen geleidelijk toe.
De oorzaak van overlijden was bij 23,1% progressief hartfalen en bij 27,8% plotse hartdood (inclusief longembolie). In de overige 49,1% van de gevallen werd een niet-cardiale doodsoorzaak vastgesteld.
De kans op hart- en vaatziekten is onder andere verhoogd bij een hoge bloeddruk, een hoog cholesterol, stress, roken of overgewicht.
Vertel dit altijd aan de cardioloog, want sommige medicijnen kunnen hartfalen verergeren. Let bijvoorbeeld op bij pijn en ontstekingen: Gebruik geen ontstekingsremmers, zoals ibuprofen en diclofenac. Deze middelen kunnen het hartfalen erger maken.
Zich minder kunnen inspannen en vermoeidheid zijn de meest voorkomende klachten bij hartfalen. Deze vermoeidheid of uitputting ontstaat doordat minder bloed de spieren en weefsels bereikt, omdat het hart het bloed niet goed rondpompt.
Chronisch hartfalen komt vaak voor. Symptomen verschijnen langzaam in de loop der tijd en worden geleidelijk erger. Als symptomen, zoals kortademigheid, in een korte tijdsperiode erger worden bij een patiënt met chronisch hartfalen, dan noemen we dit een episode van acute decompensatie.