Radioactieve of beter gezegd ioniserende straling delen we in in alfa-, bèta- en gammastraling. Alfastraling is de gevaarlijkste van de drie. Alfastraling bestaat uit de kernen van heliumatomen die met 10.000 tot 20.000 km/s rondrazen.
Gammastraling is de energiekste straling die er bestaat, radiostraling de zwakste. Eén gammafoton draagt miljoenen malen de energie van een foton zichtbaar licht.
Voor mensen is gammastraling erg gevaarlijk, omdat het zoveel energie heeft en moeilijk tegen te houden is. Vaak heb je een dik stuk lood of ongeveer een meter beton nodig om de meeste gammastraling tegen te houden. In het menselijk lichaam kan gammastraling veel schade aanrichten.
Alfastraling bestaat uit positieve heliumkernen (2 protonen en 2 neutronen) met veel energie. Wordt gestopt door een blad papier. Bètastraling bestaat uit elektronen met veel energie. Wordt gestopt door een plaatje aluminium.
Elektromagnetische stralen, zoals 5G straling, worden uitgezonden tijdens het bellen en het internetten. Dit zijn allemaal laagfrequentie stralen. Lage frequenties kunnen de DNA van cellen niet beschadigen, in tegenstelling tot zonnestralen of radioactieve straling.
Echt serieus wordt het rond de 4000 millisievert. Als een persoon dan niet wordt behandeld, kan hij binnen twee maanden sterven. Bij 10.000 millisievert zal iemand in een of twee weken dood zijn aan interne bloedingen. Het dubbele daarvan tast het centrale zenuwstelsel aan en leidt binnen enkele uren tot de dood.
De Hoge Gezondheidsraad roept daarom hier het voorzorgsbeginsel in. Zoals gezegd is er geen bewijs dat niet-ioniserende elektromagnetische straling kanker veroorzaakt, maar aan de andere kant is het ook duidelijk dat er niet voldoende goede studies voor GSM straling, Wifi-straling en ELF-straling.
Er zijn drie verschillende soorten 'radioactieve' straling: alfa-, bèta- en gammastraling. Alle drie kunnen ze schadelijk zijn bij lange of regelmatige blootstelling of een hoge dosis. Alfastraling bestaat uit relatief grote en zware deeltjes die vrijkomen uit een vervallend atoom.
Gammastraling is alle elektromagnetische straling vanaf ongeveer 0,2 MeV (daaronder ligt de categorie van röntgenstraling). Gammastraling door radioactief verval blijft onder de 10 MeV, maar in de astronomie wordt ook gammastraling met een hogere energie waargenomen.
Radioactieve of beter gezegd ioniserende straling delen we in in alfa-, bèta- en gammastraling. Alfastraling is de gevaarlijkste van de drie.
Bij β+-straling verandert in de kern een neutron in een proton, daar komt een elektron bij vrij. Bij β–-straling gebeurt precies het omgekeerde, een proton verander in een neutron en daar komt een positron bij vrij. Omdat elektronen en positronen kleiner zijn dan alfadeeltjes zijn ze moeilijker te stoppen.
Door de ontploffing kwam er veel radioactieve straling vrij, die aan vele duizenden mensen het leven heeft gekost. Meer dan 35 jaar na de ramp is het stralingsniveau in het gebied rond Tsjernobyl nog altijd gevaarlijk hoog. Er ligt dus nog een hoop radioactief materiaal in het gebied.
Niet-ioniserende straling. Een belangrijke vorm hiervan is elektromagnetische straling, ook wel elektromagnetische velden genoemd. Deze straling komt bijvoorbeeld van elektrische apparaten, hoogspanningslijnen, zendmasten en mobiele telefoons.
Er zijn drie soorten straling; Alfa-, bèta- en gammastraling. Sommigen van hen hebben zeer interessante toepassingen. Alfastraling kan worden gestopt door een menselijke hand, waardoor deze de minst doordringende van de drie is.
Een galliumscintigrafie is een nucleair beeldvormend onderzoek, waarbij gebruik wordt gemaakt van een kleine hoeveelheid radioactieve stof (gallium). De radioactieve stof zendt gammastraling uit. Deze straling wordt zichtbaar gemaakt met een gammacamera.
In totaal is er bij dit ongeval meer de helft van het radioactieve jodium (ruim 4.000 PBq) en ongeveer een derde deel van het radioactieve cesium (ca. 130 PBq) vrijgekomen. Bijna de helft van het radioactief jodium bestond uit Jodium-131, dat een halveringstijd heeft van 8 dagen.
De zeer krachtige alfastraling raakt de binnenkant van de longen en kan daar veel schade aanrichten. Bovendien zijn de eveneens radioactieve vervalproducten niet meer vluchtig en zij zetten zich daarom af in de longen.
Conclusie. Het is nog nooit bewezen dat straling van mobiele telefoons schadelijk is voor de hersenen. Je mobiele telefoon mag 's nachts dus gewoon naast het bed blijven liggen.
Behandeling. In principe bestaat er geen behandeling tegen de directe effecten van ioniserende straling. Slechts de secundaire effecten kunnen eventueel bestreden of beperkt worden. Het maakt overigens verschil of de bestraling lokaal of over het gehele lichaam plaatsvond.
Het is mogelijk om jezelf te beschermen tegen elektromagnetische straling van elektronische apparaten, door een stralingsscherm te gebruiken die de straling tussen jou en de bron kan blokkeren en absorberen.
Echter, gammastralen dringen verder door in de materie. Een voorbeeld is de röntgenstraling die in ziekenhuizen wordt gebruikt. We kunnen ons tegen ongewenste gammastraling beschermen door de bron af te schermen met lood of beton. Veel stoffen zenden gelijktijdig bèta- en gammastralen uit.
5G-straling is niet gevaarlijk voor mensen. Ze kunnen je hooguit licht opwarmen, als je heel dicht bij de bron staat. Mensen vangen waarschijnlijk uit veel bronnen elektromagnetische straling op. Maar dat komt vooral van hun eigen wifi of van hun telefoon.
De risico's zijn nog onduidelijk: er is geen wetenschappelijk onderzoek dat bewijst dat de straling gevaarlijk is, maar er is ook geen onderzoek dat schadelijke effecten uitsluit. Dat wil zeggen: de effecten op de langere termijn. Want er is wel bewezen dat 4G straling op korte termijn niet schadelijk is.
Een aantal jaar geleden waarschuwde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voor de eerste keer dat gsm-straling kanker zou kunnen veroorzaken. Hierop bleek uit een studie van Interphone dat je met dagelijks een kwartier bellen het risico op een hersentumor al verhoogt.