Het gebruik van verschillende medicijnen kan resulteren in pigmentafwijkingen op de huid. Vooral blauwgrijze hyperpigmentatie kan worden gezien bij een aantal veel voorgeschreven medicijnen: antibiotica, cytostatica en antipsychotica.
Ook kunnen er interacties zijn tussen middelen die de bloedstolling remmen en bijv. co-trimoxazol of NSAID's. Medicijnen die een bijwerking op het bloed hebben, kunnen blauwe plekken veroorzaken: bijv: corticosteroiden (oraal en per inhalatie) en fluoxetine.
Petechiën, ook wel purpura genoemd, zijn kleine paarse verkleuringen van de huid.Ze worden veroorzaakt door een bloeding in de huid. Er is een verschil met een blauwe plek: bij petechiën zit de bloeding oppervlakkiger in de huid. Petechiën zijn kleiner dan 2 millimeter.
Naarmate we ouder worden, wordt de huid dunner en ontstaan er makkelijker blauwe plekken. Maar soms ontstaan er spontaan blauwe plekken zonder dat er ergens tegenaan gestoten is. Dat fenomeen heet actinische purpura, en komt veel voor bij mensen die bloedverdunners innemen, zoals aspirine.
De meeste beruchte middelen zijn antibiotica, zoals amoxicilline. Andere middelen die relatief vaak huiduitslag geven zijn NSAIDs (zoals aspirine, ibuprofen en diclofenac), epilepsie medicijnen ( zoals carbamazepine) en hartmedicijnen ( zoals beta blokkers en cholesterolverlagers).
Medicijnen. Petechiae kunnen het gevolg zijn van het innemen van bepaalde soorten medicijnen, waaronder fenytoïne (Cerebyx, Dilantin-125, anderen), penicilline en kinine (Qualaquin) .
UITWENDIGE GENEESMIDDELEN DIE VAAK HUIDREACTIES GEVEN: Phenergan zalf, perubalsem (zit in Purol ®), antibiotica bevattende oog-of oordruppels,hormoonpreparaten maar ook de bases van diverse zalfjes zoals wolvet.
Meestal is er sprake van rood-paarse plekken die niet wegdrukbaar zijn (zogenoemde purpura). Soms zijn er rode bultjes aanwezig, galbulten, blaasjes, blaren, of niet genezende soms blauwzwarte open plekken.
Symptomen. De belangrijkste klachten van weinig bloedplaatjes zijn bloedingen. Bij ITP komen vooral bloedingen voor in de huid (blauwe plekken of puntbloedinkjes, langer nabloeden bij wondjes) en in de slijmvliezen (neusbloedingen, tandvleesbloedingen en hevige menstruaties).
Onverklaarbare blauwe plekken kunnen ontstaan door erfelijkheid, veroudering, een verstoorde bloedcirculatie of medicijnen die de bloedstolling beïnvloeden. Deze factoren verzwakken de bloedvaten, waardoor bloed gemakkelijker in het weefsel kan lekken.
De kleine bloedvaten, ook wel haarvaten genoemd, lekken door de impact bloed dat nergens naartoe kan. Dit bloed hoopt zich op onder de huid, wat resulteert in een zichtbare blauwe of paarse vlek op het huidoppervlak.
Huidkanker ziet eruit als een vlekje, plekje of knobbeltje op je huid dat er anders uitziet dan normaal. Veel van dat soort plekjes kunnen onschuldig zijn. Het kan gaan om een bobbeltje dat een lichtere kleur heeft. Of een plekje dat verschillende kleuren heeft, of een onregelmatige rand.
Symptomen. De ziekteverschijnselen hangen af van het type bloedvat dat ontstoken is en de mate waarin de organen zijn aangetast. Symptomen vroeg in de ziekte zijn koorts, verminderde eetlust, gewichtsverlies, spierpijn, gewrichtspijn en nachtzweten.
Bij jonge kinderen is ITP meestal een voorbijgaande aandoening die nogal eens optreedt na een infectie. Vaak is bij jonge kinderen geen behandeling nodig. Bij oudere kinderen en volwassenen daarentegen is ITP een ziekte die ernstig kan zijn en meestal wel behandeling behoeft (dia 3).
Welke klachten heb ik bij blauwe plekken? Blauwe plekken zien eruit als begrensde plekken die er blauw uitzien en matig tot zeer veel pijn kunnen doen bij het aanraken van de plek.
Trombocytopenie door geneesmiddelen kan berusten op een toxische beenmergbeschadiging of op een immunolo- gisch mechanisme. Dit laatste is aangetoond voor sedormid, kinidine, kinine, sulfapreparaten, thiazide-diuretica en digi- toxine.
Tandvlees dat veel of langer bloedt dan normaal, spontane neusbloedingen, wondjes die blijven bloeden, het spontaan optreden van grote blauwe plekken na een kleine stoot of een onzachte aanraking zijn mogelijk tekenen dat je bloed 'te dun' is.
Ze ontstaan wanneer kleine bloedvaten bloed lekken onder het huidoppervlak . Purpura is geen medische aandoening, maar een teken van een andere aandoening die de bloeding veroorzaakt. Purpura kan ook worden veroorzaakt door geneesmiddelinteracties, vitaminetekorten of aangeboren aandoeningen. Er zijn veel verschillende soorten purpura.
In de meeste gevallen hebben blauwe plekken een relatief onschuldige oorzaak. Toch kunnen deze onderhuidse bloedingen wijzen op een ernstigere onderliggende aandoening. Voorbeelden hiervan zijn bloedvergiftiging en bloedstollingsafwijkingen zoals hemofilie en de Ziekte van Willebrand.
Onderhuidse bloedingen zijn niet alleen een bijwerking van systemische corticosteroïden, zoals tabletten en infusie. Bij voldoende opname in het bloed kunnen ook bij gebruik van andere toedieningsvormen onderhuidse bloedingen ontstaan. Inhalatiecorticosteroïden kunnen via de longen in de bloedbaan komen [10].
Het gaat hier om inhalatiemedicatie en neussprays die corticosteroïden bevatten (zoals fluticason, budesonide en beclometason). Bij de meeste patiënten ontstonden de bloeduitstortingen binnen enkele maanden na gebruik. Hoe langer de medicatie gebruikt wordt, des te groter de kans op het krijgen van bloeduitstortingen.
Antibiotica. Bepaalde antibiotica hebben ook een effect op de huid. Vooral twee tetracyclines staan erom bekend: minocycline en doxycycline. Minocycline wordt door dermatologen voorgeschreven als behandeling voor acne en ook rosacea, een huidaandoening die door roodheid en zichtbare adertjes gekenmerkt wordt.
huiduitslag , jeukende huid , haaruitval , geelzucht (vergeling van het wit van de ogen en de huid, hoewel dit minder duidelijk kan zijn op zwarte of bruine huid)