Het snoeien van de Passiebloem (Passiflora) kan het beste gebeuren in april, voordat hij weer buiten gezet wordt. In Nederland worden voornamelijk twee soorten aangeboden. Passiflora caerulea met blauwwitte bloemen is een sierstruik.
Passiflora snoeien:
Eenmaal een passiebloem het naar zijn zin heeft in de volle grond kan die stevig groeien. Om de groei in te perken kun je in de lente, na de laatste vorst snoeien. Hierbij knip je met een takkenschaar en snoeischaar in eerste instantie de bevroren, dode en zwakke takken af.
Begin bij het snoeien van de passiebloem altijd met het afknippen van zwakke en dode takken. Zijn er takken bevroren dan mag je die helemaal wegknippen. Knip dan te lange takken terug. Het is handig om een paar wat langere takken aan te houden.
Snoeien van Passiflora's die als kuipplant worden gehouden kan het beste worden gedaan voordat ze eind september naar binnen worden gehaald. Hierbij worden bij voorkeur de oude reeds houtige takken weggesnoeid en de jonge groene takken aan de plant gelaten.
Helaas zijn de meeste soorten van het geslacht Passiflora niet winterhard en kunnen we dus niet in onze tuin gebruiken (behalve als kuipplant om ze vorstvrij te kunnen laten overwinteren). De Passiflora caerulea daarentegen is wel behoorlijk goed winterhard en kan temperaturen tot -12 makkelijk aan.
Gemiddeld genomen leven Passiflora's in de tuin zo'n 5 jaar. In die tijd heeft uw plant duizenden bloemen gehad. Het is een goed idee om elk jaar wat stekken te maken en die u binnenshuis te overwinteren. Als er een strenge winter komt kunt u gewoon uw stek in de tuin zetten.
De passiebloem is eenvoudig in vorm te snoeien als deze te groot wordt. De bloemen groeien namelijk op de jonge takken. Na de vorst (april-mei) kun je het beste de zware, oude en dode takken eraf knippen. Zijtakken kunnen boven de ogen worden gesnoeid om de plant zo uit te dunnen als dat gewenst is.
De Passiebloem is tot zo'n -5 graden winterhard. De bladeren zijn groen en semi-groenblijvend. Dat wil zeggen dat de plant, aangezien het van oorsprong een tropische plant is, in de winter wel een deel van zijn blad verliest, maar niet alles. Bij strenge vorst zal je de plant moeten helpen om de winter door te komen.
Overwintering: De Passiflora caerulea – de blauwe passiebloem - is door zijn goede winterhardheid tot - 12°C zeer geschikt voor onze winters.
In de zomer bloeit de passiebloem met zijn typische bloemen. Elke bloem bloeit maar één dag maar doordat de planten zó rijk bloeien zijn er toch veel bloemen in de plant aanwezig.
Het snoeien van de Passiebloem (Passiflora) kan het beste gebeuren in april, voordat hij weer buiten gezet wordt. In Nederland worden voornamelijk twee soorten aangeboden. Passiflora caerulea met blauwwitte bloemen is een sierstruik. Passiflora edulis met lichtpaarse of lichtblauwe bloemen geeft eetbare vruchten.
Je kunt lavendel meteen na de bloei snoeien. Wacht liever niet tot oktober. Eventuele nachtvorst kan je net gesnoeide plant beschadigen. Je knipt de uitgebloeide bloemen en het bovenste stuk van het groen af.
Spant een paar tuindraden waar ze zich met hun hechtranken zullen vasthechten. Begiet ze regelmatig met kraantjeswater (kalk) zodat de grond niet uitdroogt maar zorg dat het teveel aan water wegloopt. Natte voeten zijn uit den boze. Verlangen een luchtige, goed doorlaatbare grond.
Blauwe Passiebloem oogsten
Buiten zijn de vruchten 3-4 maanden na de bloei rijp (oktober), in de kas meestal reeds vanaf half september. Pluk de vruchten bij voorkeur als ze volledig op kleur en rijp zijn. De schil is hard en rimpelig en rijpe vruchten komen gemakkelijk los.
Geef de passiebloem een plekje in de volle zon. Plant haar in een bak gevuld met potgrond voor kuipplanten. Zorg onderin voor afvoergaten met een bodempje potscherven of gebruik hydrokorrels. Overtollig (giet)water kan dan makkelijk weglopen.
De passiebloem kan tot 3 meter hoog worden. Bij gebruik langs een schutting of andere afscheiding is het aan te raden 3 planten per strekkende meter te gebruiken om een mooi vol resultaat te bereiken.
Verzorging van Passiebloem caerulea 'Constance Elliot'
U verwijdert dan de grootste stengeldelen. Bij strenge vorst rond de wortels bedekken. Bemesting doet u in het voorjaar met DCM Meststof Terrasplanten & Mediterrane planten en herhaalt u in het groeiseizoen nog een keer.
De Passiflora edulis zou heerlijke vruchten geven. Helaas is de Nederlandse zomer vaak te kort om ook daadwerkelijk passievruchten uit eigen tuin te kunnen eten. Als de donker paarse vruchten (de schil) aan de klimplant hangen zouden deze goed rijp en zoet moeten zijn.
Er zijn verschillende redenen te bedenken waarom die van u lege knoppen geeft. Als de plant in de volle grond staat kan het zijn dat hij te nat of te koud staat, te weinig zon krijgt of teveel mest. In het laatste geval geeft de plant vooral veel blad, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Snoei bij voorkeur in maart. De hibiscus bloeit op eenjarig hout, dus op de jonge takken die zich in hetzelfde groeiseizoen ontwikkeld hebben. Is de plant alleen wat te breed of te hoog geworden, dan kunnen de jonge takken, het gedeelte dat het vorige jaar aangegroeid is, eraf geknipt worden.
Dek de grond rond de passiebloem 's winters af met een dikke laag blad (mulchlaag) of stro, om te wortels tegen de kou te beschermen. Alleen als het kouder wordt dan -12 °C kan de plant helemaal bevriezen en gaat je passiebloem dood.
Werking passiebloem
Deze bloem wordt, vanwege haar rustgevende eigenschappen, sinds oudsher gebruikt bij stress en rusteloosheid. Passiebloem helpt ook om sneller in slaap te vallen*.
De Passiflora caerulea gedijt het beste op een zonnige locatie, maar kan ook wat schaduw verdragen. Zorg ervoor dat de plant beschut staat tegen harde wind en tocht. Binnenshuis kan de plant op een zonnige vensterbank geplaatst worden.
Passiebloem is een meerjarige plant met eetbare vruchten. Omdat de plant een klimmer is kan deze makkelijk gecombineerd worden met andere meerjarige planten zoals rode zonnehoed en de exotische paradijsvogelbloem.
De Passiflora bestaat uit een groot aantal groenblijvende, bloeiende klimplanten. Ze zijn vaak niet winterhard maar kunnen zowel binnen als gedeeltelijk buiten gehouden worden.