Als vlees er grijs of bruinachtig uitziet, moet je er nog niet onmiddellijk van uitgaan dat het vlees bedorven is. Ook deze kleur wordt veroorzaakt door myoglobine. Het vlees aan de buitenkant van de verpakking wordt blootgesteld aan meer zuurstof, waardoor het die rode kleur krijgt.
Bedorven vlees kan een onaangename geur, een verkleurde of plakkerige textuur en een vreemde smaak hebben. Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bedorven vleesproducten dezelfde symptomen hebben. Soms kan het vlees er nog steeds normaal uitzien en ruiken, maar toch besmet zijn met schadelijke bacteriën.
Vers varkensvlees moet fris ruiken en een zoet aroma hebben – niet overdreven 'vleesachtig'. Vers varkensvlees is roze of licht van kleur en voelt stevig aan – niet slijmerig of grijs van kleur .
Rood vlees komt van runderen, kalveren, varkens, schapen, geiten en paarden. Ook al is het vlees van deze dieren niet altijd duidelijk rood van kleur, toch wordt dit vlees gerekend tot rood vlees.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? Het vlees heeft een afwijkende licht zure geur, is grauw verkleurd of plakkerig. Eet geen vlees dat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Een te donkere kleur met zacht of ranzig vet is een teken dat het bedorven kan zijn . Maar kleur is niet altijd een doorslaggevende factor, benadrukt Beauchamp. "Hoewel kleur een indicatie kan zijn van bederf, betekent het niet altijd dat een product bedorven is", zegt ze.
Het goede nieuws is dat het vlees of gevogelte, zelfs als er een kleurverandering optreedt, nog steeds prima te eten is, zolang het maar op de juiste manier in de koelkast of vriezer wordt bewaard en binnen een veilige periode wordt geconsumeerd (tot twee dagen voor gehakt en vijf dagen voor andere stukken).
Als vlees er grijs of bruinachtig uitziet, moet je er nog niet onmiddellijk van uitgaan dat het vlees bedorven is. Ook deze kleur wordt veroorzaakt door myoglobine. Het vlees aan de buitenkant van de verpakking wordt blootgesteld aan meer zuurstof, waardoor het die rode kleur krijgt.
Het is erg belangrijk om varkensvlees goed te verhitten, zodat bacteriën worden gedood. Vlees uit één stuk van varken, zoals varkenshaas, kan rosé gegeten worden, omdat de meeste bacteriën altijd aan de buitenkant van het vlees zitten. Maar doorbakken blijft de meest veilige keuze.
Vlees moet een natuurlijke kleur hebben en mag niet 'zweten' door vochtverlies. Dat ziet er dan ook al snel niet meer zo smakelijk of aantrekkelijk uit. En vlees moet niet 'stroperig' zijn. Eventuele vetdooradering (marmering) of vetrandjes moeten mooi wit zijn en niet te veel vergeeld wit.
Er zijn 5 belangrijke tekenen van bederf bij varkensvlees: het ruikt bedorven, het ziet er geel of grijs uit, het is slijmerig, het zit in een opgeblazen verpakking of het is over de houdbaarheidsdatum .
Hele stukken varkensvlees kunnen tot vijf dagen na aankoop in de koelkast worden bewaard. Gehakt varkensvlees kan één tot twee dagen na aankoop in de koelkast worden bewaard. Gekookt varkensvlees moet binnen drie tot vier dagen na het koken worden geconsumeerd of tot drie maanden worden ingevroren. Het wordt afgeraden om vlees te wassen voordat het wordt gekookt.
Hoe vers varkensvlees te bewaren. Al het rauwe vlees moet onderin de koelkast worden bewaard in een schone, afgesloten container om te voorkomen dat het andere dingen aanraakt of erop druppelt. Bewaar tot de houdbaarheidsdatum. Niet consumeren na de houdbaarheidsdatum .
Ja, bij een voedselinfectie ontstaan klachten, zoals diarree, misselijkheid, braken, buikpijn, buikkramp en koorts, niet eerder dan 8 uur na het eten of drinken van besmette producten.Soms zelfs pas na enkele dagen.De klachten verdwijnen meestal binnen 1 tot 3 dagen.
Bedorven vlees
Gekookt vlees zonder zout kan heel gevaarlijk bederven door bacteriën zonder dat er vieze luchtjes te ruiken zijn. Boven een zoutgehalte van 1 procent merk je dat bederf veel beter, aan vieze smaak, een groenige uitslag of slijmerigheid: je moet het dan weggooien.
Zo heeft vers rundvlees een kenmerkende zoete en weeïge lucht. Varkensvlees heeft daarentegen een sterkere geur die lijkt op de geur van urine.
Visuele controle
Kijk goed naar de kleur en textuur van het vlees. Gaar varkensvlees moet van binnen een lichtroze tot witte kleur hebben. Een klein beetje roze is acceptabel, maar het moet niet rauw of rood lijken. De sappen die uit het vlees komen, moeten helder zijn, niet rood of roze.
Is het oké als mijn varkensvlees lichtroze is? Het korte antwoord op deze veelgestelde vraag is ja! Vanwege de ingrediënten en natuurlijke conserveringsmiddelen die in veel varkensvleesproducten zitten, is het heel goed mogelijk dat uw vlees nog steeds lichtroze is, zelfs als het volledig gaar is . Varkensvlees kan zelfs medium-rare worden gegeten.
Door de varkenshaas nu minstens 5 minuten lang te bedruipen, door het met een lepel met het vet te begieten, warmt het vlees goed gelijkmatig op. Hij is perfect gaat bij een kerntemperatuur van 63 á 64 graden. Dit kunt u eventueel met een kernthermometer meten.
Voor kip en vlees zoals gehakt, hamburgers en worst geldt: verhit het door en door voordat je het opeet. Daarmee voorkom je een voedselinfectie. Een uitzondering: vlees uit 1 stuk van runderen en varkens (varkenshaas, biefstuk, rosbief) kun je rosé eten. Maar ook bij dit vlees is doorbakken de meest veilige keuze.
Vlees dat echt bedorven is, kan behoorlijk stinken. Het kan bijvoorbeeld ranzig ruiken of naar rotte eieren. Vlees dat zo ruikt, kun je niet meer eten. Ook niet als de TGT-datum nog niet is verstreken.
Rood vlees komt van runderen, schapen, geiten en varkens. Ook al is het vlees van deze dieren niet altijd duidelijk rood van kleur, toch wordt dit gerekend tot rood vlees.
Steaks kunnen bruin worden door blootstelling aan zuurstof en toch veilig zijn om te eten. Pas echter op voor een gelige verkleuring, gekrulde randen of een slijmerig laagje met een groene tint .
Deze verdonkering is te wijten aan oxidatie, de chemische veranderingen in myoglobine door het zuurstofgehalte. Dit is een normale verandering tijdens opslag in de koelkast. Rundvlees dat bruin is geworden tijdens langdurige opslag kan bedorven zijn, een vreemde geur hebben en plakkerig aanvoelen en mag niet worden gebruikt .
Het toonde aan dat lipide-oxidatie significant werd bevorderd wanneer vlees werd verhit tot 70°C en gedurende 2 en 4 dagen werd bewaard, zoals gemeten met thiobarbituurzuurreactieve substantie. De enkelvoudig onverzadigde vetzuren en meervoudig onverzadigde vetzuren namen ook significant af (P < 0,05) met de toename van de verhittingstemperatuur.