Neemt u kleding mee die geschikt is om in de MRI te kunnen dragen. Wel: metaalvrije kleding zoals een joggingbroek, legging, pyjamabroek (zonder rits of metalen delen) en een dun truitje of T-shirt met lange mouwen. Niet: kleding met een rits, haakjes, knopen, glitters, lovers, opdruk en korte mouwen.
In de MRI ruimte is het vrij koel. Mogelijk krijgt u het koud tijdens het onderzoek, wanneer dit wat langer duurt. Indien gewenst kunt u een deken krijgen, of hiermee rekening houden qua kleding.
De tijdsduur van uw MRI-onderzoek kan variëren van 20 tot 60 minuten. Dit hangt af van wat er onderzocht moet worden.
U ligt op uw rug met uw hoofd in een houder. Via een spiegeltje in de houder kijkt u uit de tunnel. Als u goed ligt schuift de MBB'er u de tunnel in.
Make-up bevat metalen bestanddelen. Bij onderzoeken van het hoofd wordt u daarom verzocht geen make-up te gebruiken.
Zorg ervoor dat u vóór de contrasttoediening kleding draagt waar geen metaal in zit. De MRI-scan wordt op een andere verdieping gemaakt. In de metaalvrije kleding moet u dus een deel van het ziekenhuis door. Let op: na het onderzoek mag u de gehele dag geen auto meer rijden.
Een MRI doet geen pijn. Sommige mensen vinden het wel onprettig om in de kleine buis te moeten liggen. Tijdens de opnamen hoor je harde kloppende of ratelende geluiden. Vaak mag je wel met oordopjes of een koptelefoon naar muziek luisteren.
Een MRI-scanner is een apparaat dat met een magnetisch veld, radiogolven en een computer gedetailleerd foto's van de binnenkant van uw lichaam maakt. De scan maakt lengte- en dwarsdoorsnedes van uw lichaam. Hij laat een eventuele tumor of uitzaaiing zien.
Tijdens de MRI-scan worden voortdurend magneten aangetrokken en afgestoten waardoor de patiënt constant een hard, bonkend geluid hoort. Dat geluid is volstrekt normaal en ongevaarlijk, maar kan de patiënt extra angst inboezemen.
Het onderzoek duurt meestal ongeveer 15 tot 30 minuten.
U kunt het bijvoorbeeld warm krijgen, een metaalsmaak in uw mond krijgen of misselijk worden. Na een paar minuten zijn deze bijwerkingen weer verdwenen. Als u eerder overgevoelig heeft gereageerd op MRI-contrastvloeistof op gadoliniumbasis, moet u dit bespreken met uw behandelend arts.
Er zijn twee soorten onderzoek die de hernia zelf zichtbaar kunnen maken: een MRI-scan en een CT-scan. Meestal maken we eerst een MRI-scan. Als een MRI-scan niet mogelijk is, maken we een CT-scan.
Voor de basisverzekering heeft iedere volwassene een verplicht eigen risico van 385 euro. Dit betekent dat je de eerste 385 euro aan zorgkosten zelf moet betalen. Wanneer je dit kalenderjaar het eigen risico dus nog niet hebt verbruikt, betaal je tot dit bedrag de kosten van een MRI-scan zelf.
Elektromagnetische straling is in principe niet gevaarlijk. Wel zijn sommige mensen hypersensitief voor deze vorm van straling en kunnen dan ook vage klachten krijgen (zoals hoofdpijn, duizeligheid en slapeloosheid) bij langdurige blootstelling door mobieltjes, computers en soortgelijke apparaten.
Uw lichaam neemt het contrastmiddel vanzelf op waarna het via de urine wordt uitgescheiden. Ondanks het feit dat het contrastmiddel veilig is, kan het zijn dat uw persoonlijke situatie maakt dat het toedienen van contrast afgeraden wordt.
Binnen in het magneetveld worden kleinere magneetvelden aangetrokken en afgestoten. Op die manier kan men het orgaan of lichaamsdeel volledig in kaart brengen. Per MRI-beeld wordt dat proces meer dan tienduizend keer herhaald. En dat snel schakelen zorgt voor het ratelende geluid.
De meest gangbare behandeling van claustrofobie is cognitieve gedragstherapie, eventueel in combinatie met medicatie. Bij deze therapie kijk je samen met een behandelaar waar je angsten vandaan komen en bespreek je die.
Een CT-scan geeft een arts een compleet overzicht van bijvoorbeeld het gehele boven- en onderlichaam. Een MRI daarentegen laat meestal maar een beperkter deel van het lichaam zien, bijvoorbeeld alleen de onderbuik en toont organen meer op detailniveau.
Magnetische, metalen en elektrische voorwerpen verstoren de MRI. Deze kunnen namelijk worden aangetrokken door de magneet en kunnen opwarmen tijdens het onderzoek. Voor uw veiligheid en een optimale beeldvorming, verzoeken wij u deze voorwerpen buiten de MRI-ruimte achter te laten.
Door de beelden van de MRI-scan krijgt de radioloog een goed beeld van de mogelijke aanwezigheid van bijvoorbeeld ontstekingen, tumoren, fracturen, cysten en slijtage (artrose). Hierdoor kan een MRI-scan inzicht geven in de eventuele oorzaak van klachten zoals (chronische) pijn vanuit je organen en gewrichten.
Gebieden waar geen water is, zoals lucht of bot, geven geen signaal en zijn zwart op de scan.
Bij driekwart van de vrouwen die op basis van een verdachte MRI-scan een aanvullend onderzoek moesten ondergaan, bleek het vals alarm. Het is dus niet duidelijk of een MRI-onderzoek echt leidt tot betere uitkomsten, of misschien vooral tot veel onnodige onrust en bijkomende onderzoeken.
Een lekkende bloed-hersenbarrière gaat samen met geheugenproblemen. Foto: Witte vlekken op deze MRI-scan van een brein tonen een hersenziekte ontstaan door een beschadigde bloed-hersenbarrière. Ziektes of een verhoogde bloeddruk kunnen oorzaken zijn van de beschadiging.
Net als bij gewone magneten en radiogolven voelt u hier niets van. Wel hoort u tijdens de opnamen een kloppend/tikkend geluid. Het tikkende geluid is niet continu, maar duurt steeds opnieuw enkele minuten, en het verschilt in sterkte en tempo. U kunt het kloppende/tikkende geluid van de MRI hier beluisteren.
Wat merkt u ervan? Op het moment dat een jodiumhoudend contrastmiddel direct in uw bloedbaan wordt toegediend, kunt u hiervan een warm gevoel krijgen. Dit zal vanzelf weer verdwijnen. Ook is het mogelijk dat u een vreemde smaak in de mond krijgt of het gevoel dat u moet plassen.