Kazen met eetbare korsten Hieronder vallen onder meer Brie en Camembert en dit soort korsten kun je met een gerust hart eten. Daarnaast heb je ook kazen met een gewassen korst. Hieronder vallen onder meer Taleggio, Epoisses (dat stinkkaasje) en Lissome. Ook deze korsten kun je gewoon eten.
Zachte kazen
De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas. De enige reden om de korst niet op te eten, is wanneer ze zwarte schimmel bevat, te verhard is of een ammoniakgeur of -smaak afscheidt.
De korst van de meeste harde en halfharde kazen is niet eetbaar. Een uitzondering is de Passendale Classic, daarvan mag je de natuurkorst wel opeten. Van harde kazen zoals Parmezaan en Stilton is de korst gevormd op een natuurlijke manier, wel eetbaar, maar zelden lekker.
Le Marcaire is een romige kaas met een eetbare korst afkomstig uit de Vogezen. Deze kaas is heel toegankelijk voor op de borrelplank.
Om ervoor te zorgen dat de kaas niet vol met schimmel komt te zitten en om ervoor te zorgen dat ie niet uitdroogt, komt er een laagje coating overheen. Dat is een soort van plastic laagje.
De korst kan zacht en soepel zijn of hard en gestructureerd. Oude kazen hebben doorgaans een korst, maar verse kazen (zoals mozzarella, feta, geitenkaas, blok cheddar en burrata) niet, omdat ze het rijpingsproces niet hebben ondergaan. Oude kazen zoals brie, Gruyère en Parmigiano-Reggiano hebben allemaal eetbare korsten .
Er zijn zachte kazen met een witschimmelkorst of witflorakorst (camembert, brie, chaource, saint-marcellin) en er zijn zachte kazen met een gewassen (roodflora)korst (munster, maroilles). Daar is het principe eenvoudig: alle korsten zijn eetbaar.
Hoe zit dat met port salut korst? Port salut heeft helaas ook zo'n plastic laagje, de oranje korst kun je er dus beter afsnijden. Oorspronkelijk was dat overigens niet het geval, port salut werd door monniken behandeld als een traditionele gewassenkorstkaas.
Taleggio DOP is een zachte kaas met een gewassen rode korst. Deze kaas is afkomstig uit het Taleggio dal in Bergamo, Lombardije (Italië). De Taleggio kaas heeft strepen in de oranje-roze korst met daarin blauwgrijze schimmelvlekken. De korst en het vloeipapier op de kaas is eetbaar.
Is de parmezaankorst wel eetbaar? In principe is de korst eetbaar mits deze niet beschimmeld of bedorven is. Een lekker donzig korstje kun je dus beter weggooien, hetzelfde geldt voor een korst met een onaangename geur. Controleer bovendien of je een parmezaan hebt gekocht met een waslaag.
Onder de stevige maar eetbare korst van de Reblochon zit een intens romig en smeerbaar zacht zuivel met een diepe aromatische smaak die doet denken aan alpenweides en hazelnoten.
Reblochon kaas is een zachte, gewassen korst kaas met een milde smaak. De licht beige tot oranje-gele korst, die eetbaar is , heeft witte schimmel erop. De oppervlaktetextuur van de korst komt van het kaasdoek dat gebruikt is tijdens het maken van de kaas.
Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar. Deze kazen hebben een korst die tijdens de rijping wordt gewassen om schimmelvorming te voorkoming. Deze laag is leerachtig en weinig smakelijk.
Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker.
Gerookte kaaskorsten zijn prima eetbaar , maar de met rook beladen korst heeft natuurlijk een veel sterkere smaak. Wees je er echter van bewust dat de meeste zogenaamde gerookte kazen (vooral uit supermarkten) niet daadwerkelijk gerookt zijn. Ze worden gewassen met een kunstmatige rooksmaakpekel.
De korst heeft wel een sterkere smaak. En veel kinderen moeten daar aan wennen. Toch is het zeker aan te bevelen om de korstjes te geven aan je kind. Korstjes stimuleren het kauwen en bovendien leer je zo je kindje van jongs af aan om ook de korstjes op te eten!”
Daarnaast heb je ook kazen met een gewassen korst. Hieronder vallen onder meer Taleggio, Epoisses (dat stinkkaasje) en Lissome. Ook deze korsten kun je gewoon eten.
Taleggio is een halfzachte kaas met gewassen korst, die zowel commercieel in de valleien als op kleine boerderijen in de bergen wordt gemaakt. De gewassen korst is dun en vochtig en de kleur varieert van roze tot oranje. Naarmate de kaas ouder wordt, kan er een laag witte en grijze schimmel ontstaan , die allemaal erg eetbaar zijn en bijdragen aan het karakter.
Het antwoord is simpel: ja, je kunt het korstje van de rookkaas gewoon eten!
De feloranje schil van een traditioneel geproduceerde Port-Salut ontstaat door het wassen met pekelwater, waardoor de schil eetbaar wordt .
De korst is een gewassen korst kaas, de dunne korst is leerachtig. In principe is de korst eetbaar, maar imitaties van de St.Paulin gebruiken wel plastic om de korst te beschermen. Saint Paulin is een zachte en vette kaas en daardoor niet zo gemakkelijk te snijden.
Zachte, witte kaas
Algemeen geldt de regel dat je de korst van zachte kazen, zoals brie en camembert, kan opeten. Deze romige zachte kazen hebben een zachte, witte rand. Die witte dons wordt gevormd tijdens het rijpingsproces wanneer de schimmels aan de melk worden toegevoegd.
De korst smaakt weliswaar sterk, maar is volgens hem goed te eten. "Zelfs de grijze korst van een morbier, een halfharde kaas waaraan een aslaagje is toegevoegd, is eetbaar."
Je kunt de Stiltonkorst eten – het is behoorlijk pittig en bitter, maar prima eetbaar . Het is geweldig om in soepen te gooien of te gebruiken bij het koken, wat betekent dat er geen verspilling is!
De korst van deze kazen kun je in de regel gewoon eten, zeker van de zachtere kazen. Voor hardere kazen geldt dat je het beste even een klein stukje kunt proberen om te zien of het iets is. Maar ook dan geldt dat deze korst gewoon eetbaar is, kwaad kan het zeker niet.