Etiquette. Eenmaal aan tafel zul je ontdekken dat ook de etiquette vooral op rechtshandigen toegespitst is. Messen liggen rechts van je bord en vorken links. Daarnaast dient je maaltijd altijd links van je geserveerd te worden.
De vorken liggen links van het bord en de messen rechts. De lepels liggen rechts van het mes. Houd je vork altijd in je linker- en het mes in je rechterhand.
We leggen altijd de vork links en het mes rechts omdat ze zo juist liggen om te beginnen met eten. De scherpe kant van het mes leg je steeds richting het bord of weg van de andere gasten.
Deze regel gaat terug tot in de middeleeuwen toen men nog op houten plankjes at. Het brood werd links gelegd en gebroken met de hand. Het mes – toen nog een stevige dolk met een scherpe punt – ging rechts. Brood werd niet gesneden om te vermijden dat het mes bot zou worden.
Linkshandigen hanteren het bestek andersom: mes en lepel links en de vork rechts. Dit mogen ze gewoon doen, zowel bij informeel eten als bij een formeel diner. Ze zijn immers linkshandig en worden allang niet meer gedwongen om handelingen op een rechtshandige manier uit te voeren.
Elkaar de linkerhand geven is vrij ongebruikelijk en in veel culturen ook een sociaal taboe. Met name binnen de islam geldt de linkerhand als 'onrein', omdat die wordt gebruikt om na het ontlasten de billen af te vegen.
De regel van de linkerhand
De linkerhand is voor onreine dingen, de rechterhand gebruik je om anderen iets aan te bieden of je pakt er eten mee.
Wanneer je snijdt, houd je de vork in je linkerhand.
Het handvat rust tegen je hand tussen je duim en wijsvinger, je middelvinger en duim houden de basis vast, en je wijsvinger rust er bovenop.
Vork en mes houd je in bovenhandse greep, het mes rechts. Breng je voedsel met je vork naar je mond, niet andersom en laat het mes nooit je mond raken. Wanneer je je bestek even niet gebruikt, houd ze dan niet als steekwapens in je hand. Laat het naar je bord wijzen.
Het servet leg je links naast de vorken neer. Als je geen soep serveert, kun je het servet ook een plekje geven op het bord. Wees creatief: vouw het servet bijvoorbeeld in een waaier of rol hem in een servetring.
Tips om je glazen altijd op de juiste volgorde te plaatsen
De glazen staan altijd aan de rechterkant van je bord, boven je bestek. Het grote champagneglas komt het meest links te staan (als je champagne schenkt bij de maaltijd), gevolgd door het waterglas en de wijnglazen.
Pak het mes zó vast, dat je duim op het lemmet komt en alle andere vingers het heft omsluiten. Je wijsvinger komt hierbij vaak ook tegen het lemmet. Zo heb je veel controle over het mes. Als het goed is kan het mes niet uit je hand glijden en kan het niet plotseling wegdraaien, je duim houdt immers het blad recht.
Je gebruikt uitsluitend je vork. Draai de spaghetti rond je vork en gebruik daarbij je bord als weerstand. Zo draai je een perfecte enkele hap spaghetti rond je vork, die je zonder lepel of mes kunt veroberen. Het is misschien even klungelen op het begin, zo je vork moeten ronddraaien in en met één hand.
Etiquette bestek
Vorken liggen links van het bord, messen rechts (met de snijkant richting het bord). Soeplepels liggen rechts naast het bord, dessert- en fruitbestek (vaak lepels, maar kan ook een klein vorkje zijn) liggen boven het bord. Je eet van buiten naar binnen.
Spaghetti wordt met lepel en vork gegeten, de lepel links en de vork rechts. Een klein deel spaghetti pakken we met de vork op. De gevulde vork zetten we tegen de holte van de lepel, en draaien de vork dan loodrecht om de as.
Voor sneetjes brood bij ontbijt of lunch worden geen vorken ingezet, tenzij er iets warms op ligt dat eraf kan druipen: kroketten, gebakken eieren of iets dergelijks. Een simpele boterham met kaas of jam wordt met een mes in twee of vier stukken gesneden en vervolgens met de hand naar de mond gebracht.
Pas als je dreumes het eten met een lepel onder de knie heeft, kan hij het met een vork proberen. Ook dit heeft tijd nodig. Eten met mes en vork is nog niet aan de orde: dat kan je kleine pas als hij 6 of 7 jaar oud is.
Wanneer het eten wordt voorgesneden en in kleine stukjes op tafel komt, dan is een mes niet nodig. Maar het eten blijft warm en je wilt de kleine stukjes toch uit de kokendhete saus kunnen vissen zonder te knoeien. In Azië kozen ze als oplossing voor stokjes, bij ons kwam de vork in zwang.
Het bestek wat je voor het eerst gebruikt leg je aan de buitenkant. De messen horen altijd aan de rechterzijde van het bord te liggen. De messen moeten met de snijkant naar het bord toe liggen. De soeplepel en eventueel daarnaast het bestek voor het voorgerecht komen daarnaast te liggen.
In de regel zeg je dat je soep 'eet'. Meestal nuttig je soep – al dan niet aan tafel – met behulp van een lepel uit een (diep) bord of een kop. Drinken wordt in de regel gebruikt als je een vloeistof tot je neemt uit iets wat je aan je mond zet (zoals een glas, een beker of een kopje).
Maar brood geldt als zo'n elementair voedingsmiddel dat het met de hand mag worden gegeten. Mensen mogen hun eigen brood aanraken. Voor sneetjes brood bij ontbijt of lunch worden geen vorken ingezet, tenzij er iets warms op ligt dat eraf kan druipen: kroketten, gebakken eieren of iets dergelijks.
Re: Visbestek
het bestek is bot omdat je anders in het graat zit te snijden, en je hebt toch niet zo'n scherp mes nodig omdat de structuur van de vis zacht is.
De rechterhand is in islamitische landen, hindoestaanse landen en de boeddhistische landen in Zuid-Oost Azië bedoeld om iemand een hand mee te geven, mee te eten en voorwerpen die aangereikt worden aan te pakken.
Marokkanen maken geen gebruik van bestek zoals wij. Ze eten met hun rechterhand, aangezien de linkerhand als onrein wordt beschouwd. Gewoonlijk gebruiken ze maar drie vingers om het eten op te scheppen. Voor de maaltijd worden de handen ritueel gewassen met oranjebloesemwater.
“We hebben het te danken aan de Engelse Quakers, een religieuze gemeenschap die in de zeventiende eeuw werd gesticht." "Zij vonden dat toen gebruikelijke begroetingsvormen, buigen of de hoed afnemen, voorbehouden waren aan God of koningen, niet voor gewone mensen. Dus namen ze de handdruk over.