De planeet Mars is een verlaten, droge en stoffige planeet. Er groeit niets en er leven geen dieren.
Zoals uit talloze onderzoeken in het verleden is gebleken, behoren de beste kandidaten om te overleven in de omstandigheden op Mars tot een paar groepen cryptobiotische ongewervelden, namelijk rondwormen, raderdiertjes en natuurlijk beerdiertjes .
Het rapport stelt dat insecten zoals krekels (Acheta domesticus) het meest haalbaar en betaalbaar zijn. Ze vormen een goede bron van eiwitten, maar vereisen minder ruimte en water dan traditionele eiwitbronnen.
Er is geen bewijs dat er leven op Mars bestaat. Het ijskoude klimaat van de planeet vormt een obstakel voor levende organismen, omdat het weinig vloeibaar water toestaat. Er is echter bewijs dat er miljarden jaren geleden wél vloeibaar water op Mars stroomde.
Overleven in extreme omstandigheden
Permanente bewoning op Mars is alleen mogelijk als de atmosfeer en het klimaat zo worden aangepast dat de mens er kan overleven ('terravorming'), zo stellen de Chinese onderzoekers.
Niet iedereen is het daar natuurlijk mee eens, want er gaan de wildste theorieën rond over aliens. Maar hoewel de Marsrovers van NASA meermaals aanwijzingen op de rode planeet hebben gevonden die dicht in de buurt komen van sporen van leven, mist nog steeds definitief bewijs waar de wetenschap het unaniem over eens is.
De laag lucht om Mars bevat geen zuurstof, maar bestaat voor het grootste deel uit een andere stof: koolstofdioxide. Een mens zou er dus niet kunnen ademen. Het Marswagentje wist die koolstofdioxide om te zetten in zuurstof. Genoeg zuurstof zou betekenen dat er ook mensen voor langere tijd op Mars kunnen rondlopen.
De mogelijkheid van leven op Mars is een onderwerp van interesse in astrobiologie vanwege de nabijheid van de planeet en de overeenkomsten met de aarde. Tot op heden is er geen doorslaggevend bewijs gevonden van leven in het verleden of heden op Mars .
De intense ultraviolette straling maakte de planeet uiterst ongeschikt voor leven, in ieder geval voor leven zoals we dat op Aarde kennen.
Op 9 oktober 2006 werd bevestigd dat de tweede serie van Life on Mars de laatste zou zijn. Matthew Graham verklaarde: " We besloten dat Sams reis een eindige levensduur en een duidelijk einde zou hebben en we hebben het gevoel dat we dat punt nu bereikt hebben na twee series".
Er was al ijs gevonden aan de polen van Mars en er was rijm ontdekt op hoge vulkaantoppen. Er is ook waterdamp ontdekt in de atmosfeer, maar dit is de eerste keer dat er vloeibaar water is ontdekt, bovendien in grote hoeveelheden.
Nee. Vanaf 2020 leeft er niemand meer op de maan . Sterker nog, niemand heeft de maan bezocht sinds 13 december 1972.
De acht planeten die we in ons zonnestelsel kennen, zijn Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus. Ze zijn alle acht verschillend en hieronder kun je de bijzonderheden van deze planeten lezen. Mercurius De kleinste planeet uit ons zonnestelsel.
Beerdiertjes kunnen temperaturen tot -273 graden overleven (kouder kunnen wetenschappers het niet maken). Ze overleven in de diepzee. Ze zijn zelfs naar de ruimte geweest en hebben het vacuüm gewoon overleefd. En hoewel ze ook veel straling aankunnen, voor velen was de volledige ruimte-straling toch fataal.
Ruimtevaartorganisaties over de hele wereld leggen momenteel de basis om mensen naar Mars te sturen, maar leven op Mars zou unieke milieu-uitdagingen met zich meebrengen. Onderzoekers hebben aangetoond dat tardigrades de straling, extreme temperaturen, uitdroging en het gebrek aan zuurstof die kenmerkend zijn voor de rode planeet, kunnen overleven.
Als je niet bekend bent met beerdiertjes , dan moet je weten dat dit superkleine diertjes zijn die vooral bekend zijn om hun vermogen om te overleven in de zwaarste omstandigheden: extreme hitte, extreme kou, op de bodem van de oceaan, in de buurt van vulkanen, in zeer radioactieve omgevingen en zelfs in het vacuüm van de ruimte.
Wetenschappers hebben diep onder de oppervlakte van de planeet Mars water gevonden. Dat werd eerder ook beweerd, maar volgens wetenschappers is er nu voor het eerst duidelijk bewijs voor de aanwezigheid van vloeibaar water op de planeet. Het water zit op een diepte van zo'n 10 tot 20 kilometer.
Mars is misschien niet ergens waar we kunnen leven . We weten niet zeker hoe effectief de atmosfeer van Mars zou zijn als stralingsschild (hoe zullen astronauten zich op Mars verbergen voor straling?) En we moeten niet vergeten dat de ontdekkingsreizigers een lange tijd op de planeet zullen moeten doorbrengen. Er kan geen snelle heen-en-terug-sprint zijn, zoals bij de Maan.
In het zonnestelsel vallen alleen de Aarde en Mars in de bewoonbare zone; Venus en Mercurius staan te dicht bij de Zon, de andere planeten te ver ervandaan.
De gemiddelde oppervlaktetemperatuur bedraagt er een frisse -63°C en de planeet heeft een ijle ongastvrije atmosfeer die vooral uit koolstofdioxide bestaat.
Mars is tegenwoordig een koude, droge woestijnwereld met oppervlaktecondities die zelfs voor de meest geharde levensvormen van de aarde niet bewoonbaar zijn . De gemiddelde oppervlaktetemperatuur is -60°C en de atmosferische druk ligt dicht bij het drievoudige punt van water: 120 keer lager dan de druk op zeeniveau op aarde.
Onder de recente ontdekkingen heeft de rover rotsen gevonden die bestaan uit pure zwavel — een primeur op de Rode Planeet. Wetenschappers waren verbijsterd op 30 mei toen een rots waar NASA's Marsrover Curiosity overheen reed, openbarstte en iets onthulde dat nog nooit eerder op de Rode Planeet was gezien: gele zwavelkristallen.
Op Mars is er minder lucht dan op aarde. De atmosfeer bestaat vooral uit koolstofdioxide en een klein beetje stikstof. Er is bijna geen zuurstof, dus ademen is moeilijk! Het kan hard waaien op Mars, maar niet zo erg als op aarde.
Mars heeft wel een atmosfeer, maar die is ongeveer 100 keer dunner dan de atmosfeer van de aarde en bevat heel weinig zuurstof . De atmosfeer op Mars bestaat voornamelijk uit koolstofdioxide. Een astronaut op Mars zou de lucht van Mars niet kunnen inademen en zou een ruimtepak met zuurstof nodig hebben om buiten te kunnen werken.
Deze twee moleculen schijnen in de vier massieve planeten de rol over te nemen van waterdamp op de aarde. Van zuurstof heeft men geen spoor gevonden, tenzij in Uranus en dan nog in een uiterst geringe hoeveelheid.