Kaascoating is eigenlijk een verpakking die op de kaas zit en valt warenwettelijk dan ook onder de verpakkingsmiddelen. Het is een co-polymeer: polyvinyl acetaat. Dit is een emulsie van lange moleculen die na opdrogen een netwerk vormen.
Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas. De enige reden om de korst niet op te eten, is wanneer ze zwarte schimmel bevat, te verhard is of een ammoniakgeur of -smaak afscheidt.
Voordat de kaas rijpt, wordt op sommige kazen - in ieder geval de meeste Hollandse kazen - een geel laagje aangebracht, om te beschermen tegen schimmels en bacteriën. "De gele coating is een soort plastic, polyvinylacetaat om precies te zijn", vertelt Thom Huppertz, hoogleraar zuivel aan de Wageningen Universiteit.
Plastic laagje
De glanzende laag die aan de buitenkant van je kaas zit, is dus gewoon een laagje plastic. Die wordt er als een vloeibaar laagje op gesponst als de kaas klaar is, en die wordt na een tijdje hard.
Wetenschappers hebben vermoedelijk de oudste kaas ter wereld gevonden in een Egyptische graftombe. Na een rijping van ruim drie millennia jaar mag het Egyptische kaasje met recht overjarig worden genoemd.
Witschimmelkaas of wittekorstkaas is een type zachte schimmelkazen met een witte, pluizige, donzige kaaskorst van penseelschimmel. Bekende wittekorstkazen zijn brie en camembert.
In die coating zit natamycine, wat een schimmelwerend middel is. Ondanks dat het om een lage en veilige concentratie gaat, is het geen goed idee om de coating op te eten. Het is enkel bedoeld als een soort verpakking voor de kaas.
Om het keurmerk te krijgen moet de kaas aan de volgende eisen voldoen: De boer maakt de kaas met de hand op de boerderij. De kaas is gemaakt van Nederlandse verse, rauwe melk van eigen koeien. De rijping van de kaas gaat op een natuurlijke manier.
Als je de smaak te sterk vindt, kun je de korst er natuurlijk altijd afsnijden. Ook als er schimmel op de korst zit, kun je die er natuurlijk beter afsnijden. Hoewel Port Salut ook een (semi) zachte kaas is, kun je daarvan de korst weer niet opeten.
Monica Auslander, voeding consultant van RSP Nutrition, geeft aan dat brie eten alsnog verstandig is. Het zit namelijk vol met vitamine B6 en B12 wat zorgt voor een energie boost in je lichaam. Het fijne ook aan brie is dat het redelijk machtig is, dus je hoeft je niet druk te maken dat je er te veel van gaat eten.
Gewassenkorstkaas, roodschimmelkaas, roodbacterie-kaas, of ook wel roodflorakaas genoemd zijn zachte kazen waarvan de korst is behandeld met een bepaalde vloeistof en niet door een schimmel, maar met behulp van een bacterie verder rijpt. De korst kan van grijsachtig tot oranje tot rood gekleurd zijn.
De gele kleur van kaas komt uit caroteen, dat zit in gras. In het melkvet bevindt zich de geeloranje kleurstof, die door de spijsvertering van de koe niet wordt afgebroken. Daardoor komt deze direct in de melk, en later in de kaas, terecht.
Kaascoating – de finishing touch voor kaas!
Het is een co-polymeer: polyvinyl acetaat. Dit is een emulsie van lange moleculen die na opdrogen een netwerk vormen. Het aanbrengen van de coating is eenvoudig; laag voor laag wordt het simpelweg met een spons op de kaas gesmeerd.
Zachte kaas Over het algemeen kun je de korst van zachte kazen, zoals camembert en brie, gewoon opeten. De korst hoort namelijk bij het smaakpalet van de kaas en wordt gevormd tijden het rijpingsproces.
Bij kazen zoals Chaumes, Herve of Wijnendale eet u beter niet te veel van de korst, vanwege de roodsmeerbacterie, die darmproblemen kan veroorzaken.
Kaas van de boerderij
Of een rechthoekige, om net het verschil te maken met al die ronde vormen. De kaas heet dan geen Boerenkaas, maar mag wel 'Kaas van de boerderij' genoemd worden. Dan weet je dat het van de boerderij komt en ambachtelijk gemaakt is met melk van eigen koeien, schapen, geiten of buffels.
Verschil kaas van de boerderij of fabriek
Op de boerderij worden de meeste kazen nog met de hand gemaakt. Dat betekent dus op ambachtelijke wijze met de hand. Daarentegen is het productieproces in de zuivelfabriek geautomatiseerd en wordt alles met machines bereid. Daarbij is bijna geen handwerk nodig.
1. De melk is niet gepasteuriseerd, maar komt rechtstreeks van de koe. Veel “normale” Hollandse kazen worden gemaakt met gepasteuriseerde melk, dat is melk die eerst is verhit. Hierdoor verdwijnen bacteriën, maar dit verhitten heeft ook (negatieve) invloed op de smaak.
Kazen zoals Parmezaan en Stilton zijn een harde kaassoort waarvan de korst gevormd wordt op een natuurlijke manier. Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker. Bij kazen zoals Chaumes, Wijnendale of de bekende Herve eet je beter niet te veel van de korst.
Tijdens het rijpen ontstaan er groenzwarte schimmels op de korst. Deze worden voor de verkoop er goed afgeborsteld. De korst wordt niet gegeten. De meeste Manchego kazen worden twee tot drie maanden gerijpt.
Le Petit Tourtain is een klein kaasje in de vorm van een bloem. Het kaasje heeft zowel een wit- als roodflora korst wat betekend dat er een witschimmel ontwikkeld en de kaas ook is gewassen met zout waardoor de rode kleur naar voren komt. Het geeft de kaas een licht pikante smaak, met een strogeel zacht zuivel.
Nee, de schimmel is niet gevaarlijk. De schimmelcultuur die zich vormt op de kaas is niet schadelijk en is een andere schimmelcultuur dan die van groente, fruit of brood, welke overigens wel schadelijk is. De schimmel kan de smaak van de kaas helaas wel beïnvloeden.
Niet-eetbare schimmels ontstaan als je voedsel te lang of op de verkeerde manier bewaart. Beschimmelde producten moeten direct weggegooid worden. Een uitzondering hierop is harde kaas. Hierbij is het voldoende om de schimmel ruim weg te snijden.
Listeria is vooral te vinden in langdurig gekoeld bewaarde producten die zonder verhitting worden gegeten. Risicoproducten zijn rauwmelkse kaas, voorverpakte gerookte vis, voorverpakte vleeswaren en rauwe dierlijke producten.