Petechiën zijn kleine, roodpaarse puntjes in de huid, die je niet kunt wegdrukken. Deze puntjes kunnen heel onschuldig zijn, maar ook duiden op een ernstige aandoening of het gevolg zijn van medicijngebruik. Petechiën komen vooral voor op de benen, enkels, rug, schouders en het gezicht.
Petechiën, ook wel purpura genoemd, zijn kleine paarse verkleuringen van de huid. Ze worden veroorzaakt door een bloeding in de huid. Er is een verschil met een blauwe plek: bij petechiën zit de bloeding oppervlakkiger in de huid. Petechiën zijn kleiner dan 2 millimeter.
Petechiën kunnen te zien zijn bij trombocytopenie (te weinig bloedplaatjes in het bloed), maar ook bij medicijngebruik waarbij de werking van de bloedplaatjes beïnvloed wordt en bij ziekten waarbij de vaatwand van de haarvaten kwetsbaarder is dan normaal.
Ze ontstaan doordat er ergens op één plek een opeenhoping van verwijde kleine bloedvaten ontstaat. Waarom dit gebeurt is niet bekend. Ze kunnen op het hele lichaam zitten. Ze ontstaan op oudere leeftijd, vanaf het 25e levensjaar kan het al beginnen.
Rode vlekken door stress
Netelroos bestaat uit verhoogde, roodkleurige plekjes of striemen. Het kan jeuken, soms ook tintelen of een brandende sensatie oproepen. Al treedt netelroos in de meeste gevallen op in reactie op een allergene stof. Hiernaast kan stress een bestaande huidconditie verergeren.
Wat is huidgriep of pityriasis rosea? Huidgriep wordt door uw huidarts ook wel “pityriasis rosea” genoemd. Het is een relatief vaak voorkomende maar onschuldige huidaandoening, die vanzelf weer overgaat binnen enkele weken. Vooralsnog wordt huidgriep niet beschouwd als een infectieziekte en is dus niet besmettelijk.
De huidafwijkingen die bij een vasculitis horen, zijn zeer divers. Meestal is er sprake van rood-paarse plekken die niet wegdrukbaar zijn (zogenoemde purpura). Soms zijn er rode bultjes aanwezig, galbulten, blaasjes, blaren, of niet genezende soms blauwzwarte open plekken.
Petechiën zijn rood of paars van kleur en niet groter dan een paar millimeter. Ze kunnen pijnlijk zijn. Petechiën worden vaak veroorzaakt door een onderliggende aandoening en daarom kunt u naast de rode vlekken op de huid ook andere symptomen ervaren, zoals: Blauwe plekken.
Er ontstaan voelbare rode vlekjes op de huid die geleidelijk bruin verkleuren. Ze kunnen puntvormig zijn, maar ook voorkomen als uitgebreide blauwe plekken. Als je er met je vinger op drukt, verdwijnen ze niet. De voorkeursplaatsen zijn de onderbenen en billen.
Samenvatting. Petechiae (ook wel petechiën genoemd) zijn kleine puntvormige bloedingen in de huid. Ze berusten op extravasatie van rode bloedcellen en zijn niet wegdrukbaar.
Een blauwe plek is een bloeduitstorting op uw huid. De meest voorkomende oorzaak van een blauwe plek is een klein trauma door bijvoorbeeld het stoten van uw been. Andere soorten blauwe plekken zijn petechiën en purpura, dit zijn verkleuringen van de huid die vaak als symptoom voorkomen bij onderliggende ziektes.
Symptomen van een bloeding
Bij een inwendige bloeding is er geen bloed zichtbaar, maar je kunt het wel herkennen aan de volgende symptomen: Pijn. Misselijkheid. Braken.
Voorbeelden hiervan zijn bloedvergiftiging en bloedstollingsafwijkingen zoals hemofilie en de Ziekte van Willebrand. Terugkerende blauwe plekken zonder duidelijke oorzaak kunnen ook wijzen op bindweefselafwijkingen, levercirrose en leukemie.
Als je veel stress ervaart, wordt er niet alleen cortisol, maar ook histamine aangemaakt. Deze stof zorgt voor de vurig rode kleur van de huid en is in veel gevallen de oorzaak van rode vlekken door stress. Als je altijd al last hebt van een huidaandoening kan dit worden verergerd door stress.
De meest voorkomende oorzaken van purpura en petechiën bij kinderen zijn: ziekte van Henoch-Schönlein (auto-immuunziekte met typisch gewrichtspijn, maagdarmlast en bloed of eiwit in de urine); ideopatische trombocytopenische purpura (auto-immuunziekte waarbij de bloedplaatjes aangetast worden);
Bij bloedarmoede zit er te weinig hemoglobine in het bloed. Het bloed kan dan te weinig zuurstof naar de lichaamscellen brengen. Dit kan klachten geven, zoals moe zijn, duizeligheid, het gevoel hebben dat u flauwvalt of snel kortademig worden. Bloedarmoede komt bij vrouwen het vaakst door heftig ongesteld zijn.
Waarom iemand acute leukemie krijgt, is vaak niet te zeggen. De oorzaak zijn meerdere fouten (mutaties) in het DNA van de stamcellen in het beenmerg. Deze mutaties ontstaan spontaan. Wel neemt de kans op deze mutaties toe door bestraling of blootstelling aan bepaalde chemische stoffen.
Meest voorkomende symptomen
Toename van infecties door verminderde afweer; Zwaar of pijnlijk gevoel in de bovenbuik door een vergrote lever en/of milt; Vergrote lymfeklieren, die meestal niet pijnlijk zijn; Jeuk.
Oorzaak van onderhuidse bloedingen
De oorzaken van deze thrombocytopenie moeten gezocht worden in een gestoorde aanmaak van bloedplaatjes in het beenmerg (bijvoorbeeld na een bestraling), of in een versterkte afbraak (bijvoorbeeld bij een overgevoeligheid voor bepaalde medicijnen of na infecties).
Trombocytopenie betekent een tekort aan bloedplaatjes (trombocyten). Bloedplaatjes zijn nodig voor de bloedstolling. Bij een tekort aan bloedplaatjes kan het bloed niet goed stollen bij een verwonding. Ook kan het tekort tot spontane bloedingen leiden.
Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden. De eerste keus bestaat meestal uit corticosteroiden (prednison of dexamethason). Als u geen klachten heeft en de bloedplaatjes nog voldoende hoog, zal de arts eerst afwachten. U blijft wel onder controle.
Symptomen. De ziekteverschijnselen hangen af van het type bloedvat dat ontstoken is en de mate waarin de organen zijn aangetast. Symptomen vroeg in de ziekte zijn koorts, verminderde eetlust, gewichtsverlies, spierpijn, gewrichtspijn en nachtzweten.
De twee belangrijkste bloedonderzoeken om vast te stellen of er ontstekingen zijn en hoe hevig de ontstekingen zijn, zijn het onderzoek op de snelheid van de bloedbezinking en het onderzoek op de aanwezigheid van het zogeheten C-reactieve proteïne (CRP).
Wat is ziekte van wegener? Het is een zeldzame ziekte waarbij de wanden van de kleine bloedvaten ontstoken raken, door afweercellen van het lichaam zelf. Deze bloedvatontstekingen leiden tot verminderde aanvoer van bloed naar de weefsels en organen en hierdoor sterven deze af.