Als je in korte tijd veel water drinkt, kan de urine lichtgeel tot vrijwel kleurloos worden. Dit komt doordat er een lage concentratie nierkleurstoffen (urochroom) in de plas aanwezig is, maar het zegt niets over je gezondheid. Bij slecht werkende nieren of slecht ingestelde diabetes kan de urine ook lichter zijn.
Als je urine bruinrood van kleur is, kan dit een teken zijn van een leverontsteking. Je darmen geven een bruine galkleurstof – ook wel urobiline genoemd - af aan je lever. Als je lever ontstoken is, kan hij de urobiline niet goed verwerken.
"Als je urine heel donker is, colakleurig, moet je ook direct naar de huisarts. Dat kan duiden op een afsluiting van de galwegen. Vaak gaat dat gepaard met witte ontlasting en geel oogwit. Maar bij urine die iets donkerder is dan gewoonlijk, oranjekleurig, hoef je niet naar de dokter.
Heldere urine geeft aan dat je meer drinkt dan de dagelijks aanbevolen hoeveelheid water. Hoewel het goed is om gehydrateerd te zijn, kan het drinken van te veel water je lichaam elektrolyten ontnemen. Als je urine af en toe helder is, is er niks aan de hand.
Kleurloos, bijna geurloos
Mensen die heel veel drinken, zullen op den duur bijna geur- en kleurloze urine produceren. Als u dit ziet, kunt u beter even een drinkpauze inlassen. De nieren kunnen 0,75 milliliter tot een liter per uur verwerken; alles daarboven is overtollig.
Pas als er erg veel eiwit in de urine terechtkomt, kun je de volgende symptomen krijgen: Schuimende urine. Het eiwit laat je urine schuimen en kan een duidelijk zichtbare laag schuim op de urine veroorzaken. Het schuim blijft ook liggen op de urine.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Wanneer je meer wateroplosbare (B-vitamines en vitamine C) vitamines hebt ingenomen dan het lichaam kan gebruiken, verlaat de overmaat het lichaam via de urine. Dit effect is duidelijk zichtbaar bij riboflavine (vitamine B2), dat van zichzelf een intens gele kleur heeft, waardoor de urine een fellere gele kleur krijgt.
Er wordt aangeraden om 1,5 tot 2 liter water per dag te drinken. Bij deze vochtinname gaat een volwassene gemiddeld 5 tot 8 keer per 24 uur naar het toilet. Plast u 8 keer of minder op een dag? Dan wordt dat gezien als een normale plasfrequentie.
De beste manier om te weten of je lichaam nood heeft aan hydratatie, is je urine observeren. Is je urine helder, dan hoef je je geen zorgen te maken. Is je urine zeer gekleurd (zeer geel), dan is het hoog tijd dat je drinkt.
Je hebt het meeste last van het symptoom troebele urine. Troebele urine kan bij meerdere aandoeningen voorkomen. Troebele urine kan verschillende oorzaken hebben. Urine wordt bijvoorbeeld troebel wanneer er sprake is van een blaasontsteking, nierbekkenontsteking of nierontsteking.
Het is niet erg als je urine er een keer kleurloos en helder uitziet. Mocht dit altijd het geval zijn, dan is het verstandig om eens wat minder te drinken. Heldere urine kan ook wijzen op leverproblemen zoals cirrose en virale hepatitis.
Normaal gesproken is urine strogeel van kleur. Als je patiënt veel vocht binnen krijgt, kan de urine lichtgeel tot vrijwel kleurloos worden. In de meeste gevallen is dat normaal: de urine is sterk verdund door het vele vocht en bevat daardoor simpelweg een lage concentratie nierkleurstoffen (urochroom).
De meeste lichamelijke factoren hangen samen met een problematiek van de urinewegen. Bij vrouwen is de meest voorkomende oorzaak een blaasontsteking. Bij mannen is dat een vergrote prostaat (benigne prostaathypertrofie). Ook andere aandoeningen, zoals slaapapneu of neurologische ziekten, kunnen aan de basis liggen.
Water verspreidt zich
Daar valt geen exact antwoord op te geven. Ten eerste plas je een glas water dat je gedronken hebt niet in één keer ook weer uit. Het water zal zich in het lichaam verspreiden en zich dus mengen met het water dat het lichaam al bevatte.
Regelmatig sap van cranberries drinken vermindert de kans op herhaalde urineweginfecties. Gebruik voedingssupplementen voor een goede algemene blaasfunctie. Zoals bijvoorbeeld BlaseCare. Dit is een voedingssupplement met unieke extracten van cranberry, D-Mannose en Vitamine C.
Zet een warme kop thee
Guldenroedethee helpt om blaasontsteking te voorkomen; het heeft een sterk reinigende werking. Zet dus lekker een pot – dan moet je vaker plassen – en drink het gedurende de dag.
Met het stijgen van de leeftijd groeit de prostaat ook. De plasbuis wordt wat nauwer waardoor de blaas harder moet werken om de urine uit te plassen. De blaas kan daardoor wat stugger worden en minder rekbaar. Ook kan het zijn dat er wat urine achter blijft waardoor u weer sneller drang ervaart.
Stress als oorzaak
Iemand die stress ervaart zal waarschijnlijk een verhoogde hartslag hebben, wat ervoor kan zorgen dat de nieren harder gaan werken en dus meer urine produceren. Ook is er een theorie die meer plassen in stressvolle tijden toeschrijft aan de verhoogde aanmaak van het stresshormoon cortisol.
Een volwassene plast normaal gesproken drie tot acht keer per dag, afhankelijk van de vochtinname. Meestal is de urine lichtgeel tot goudgeel van kleur. Bij minder geconcentreerde urine is de kleur lichter. Urine kan ook kleurloos, bruin, zwart of zelfs paars zijn.
Als u niet genoeg water drinkt, wordt urine meer geconcentreerd – dit is terug te zien in de kleur en geur. Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk.
Het lichaam breekt aminozuren uit eiwitten af wanneer er te veel van zijn. Hierbij komt ammoniak vrij, dat de lever omzet in ureum of urea. Deze stof wordt via de urine uitgescheiden. Sporters die extra eiwitten nemen voor de opbouw van spieren hebben daarom ook vaak last van deze ammoniakgeur.
Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter het met de nieren gesteld is en hoe slechter het in de toekomst met de nieren zal gaan. Als eiwit verloren gaat in de urine, dan zal het lichaam proberen meer eiwit aan te maken.