Wormen hebben rood bloed, omdat diep in de grond minder zuurstof voorkomt en de rode bloedkleurstof hemoglobine zuurstof heel goed aan zich bindt en dus elk miniem beetje ervan naar de organen brengt.
Ze graven tunnels die vaak horizontaal zijn en net onder de oppervlakte liggen. De regenwormen die tot deze groep behoren worden middelgroot en hebben geen pigmentatie, zijn vaak bleek van kleur.
Boven de grond zul je wormen niet vaak zien. Ze komen in de nacht naar boven of als het regent. In de zon zouden ze anders door hun dunne huid snel uitdrogen. En tijdens regenbuien zouden ze onder de grond kunnen verdrinken.
Maar er is ook een dier dat zo'n sadistisch experiment wél overleeft, wil het verhaal: de regenworm. Sterker nog: als je die doormidden knipt, hakt of trekt, zullen beide helften uitgroeien tot 2 levensvatbare ongewervelden.
Is het waar dat als je een regenworm doormidden hakt er 2 wormen uit komen? Nee, dat is een fabel. Het lichaam van een regenworm bestaat uit ringen of segmenten. Daarvan kan hij er aan de kopkant (het dunne, ronde uiteinde) maar een paar missen, anders gaat hij dood.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Regenwormen zijn niet eng en ze voelen een beetje als levende spaghetti. Regenwormen bijten je echt niet, dus je hoeft er niet bang voor te zijn.
Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult. Nu kan het zaad van de geslachtsopening van de ene worm naar de zaadzakjes van de andere vloeien.
Een goed werkende wormenbak ruikt naar verse bosgrond, met misschien een vleugje koffie of banaan, net wat je als laatste aan je wormen gevoerd hebt. Compostwormen eten je afval op zodra het begint te rotten. Vòòrdat de bacteriën die de stank van rottend fruit veroorzaken zich kunnen ontwikkelen.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
Plop! Zoals je hierboven kunt horen maken de wormen een soort 'ploppend' geluid, dat je misschien wel het beste kunt vergelijken met een luide knip met de vingers. Het geluid wordt waarschijnlijk veroorzaakt door hun farynx in de keelholte.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
Ja, ook een regenworm kan na lang onder water te hebben gestaan, uiteindelijk te kampen krijgen met zuurstoftekort. Maar: zover laat een regenworm het zo mogelijk niet komen, voordat het zover komt, kruipt hij boven de grond. En zo bevat Kan een regenworm ook verzuipen nog 99 andere wonderlijke weetjes, 100 in totaal.
Humusrijke poep
Op hun tocht door de ondergrond eten ze letterlijk de bodem op. Het dode plantenmateriaal dat daarin zit, gebruiken ze om voedingsstoffen uit te halen. Wat ze niet nodig hebben, poepen ze weer uit: regenwormenpoep bestaat voor zo'n 70% uit humus.
De speler gooit alle acht dobbelstenen. De speler kiest een van de geworpen symbolen (een getal of de regenworm) en legt alle dobbelstenen met dit symbool opzij. De speler mag het gooien en opzijleggen een aantal keren herhalen, telkens met de overgebleven dobbelstenen.
Uitdrogen is voor een worm erger dan te nat worden. Wanneer het droog weer is en ook in de winter kunnen wormen wel 2,5 m diep de grond in graven.
Wormen zijn nuttig en intelligent
Met de experimenten van Darwin werd aangetoond dat wormen nuttige en intelligente dieren zijn. Regenwormen woelen bijvoorbeeld de grond in jouw tuin om. Ze zorgen voor de afbraak van organisch materiaal waardoor voedingsstoffen vrijkomen.
Hij heeft dan wel veel harten, maar tanden hebben ze niet. Hij eet zijn voedsel met zand en al, waardoor het voedsel door het zand in zijn maag vermalen wordt. Het zand poept hij weer uit. We praten nu wel over een 'hij', maar een regenworm is zowel een man als vrouw!
Een mens heeft 1 hart, kwallen en octopussen hebben er 3. Een slijmprik heeft 5 harten (slijmprik is een soort paling) en een worm heeft maar liefst 5 paren van 2 harten.
mebendazol. Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm.
Amerikaanse wetenschappers hebben ontdekt dat sommige mannelijke oeverspinnen spontaan sterven na de seks. Mannelijke overspinnen van de soort Dolomedes tenebrosus raken na de paring spontaan verlamd en overlijden onmiddellijk, ook als ze niet worden aangevallen door het vrouwtje.
Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken. Een andere naam voor wormpjes is aarsmaden of enterobiasis.
Oorzaak van wormen bij mensen
Besmetting met wormen kan plaatsvinden van dier op dier, van mens op dier of omgekeerd en van mens op mens. Je kunt bijvoorbeeld een worminfectie oplopen als er eitjes op je handen aanwezig zijn en je je handen vervolgens in je mond stopt.
Wormen in de darmen doen eigenlijk hetzelfde. Zo kunnen ze voedsel aan het lichaam onttrekken en kan dit voor vermagering zorgen. Mensen raken besmet met de eitjes van de worm. Deze ontwikkelen zich vervolgens in de darm tot larven en worden uiteindelijk volwassen wormen in de darmen.
Regenwormen leveren een belangrijke bijdrage aan de bodemvruchtbaarheid. Ze zorgen voor de afbraak van organisch materiaal dat ze composteren tot humusrijke grond. Bovendien vermalen ze fijne gronddeeltjes waardoor de aanwezige mineralen beter voor de plant beschikbaar komen.