Ophoogzand voor ophogen
Zoals de naam reeds aangeeft is ophoogzand de beste optie voor het opvullen, ophogen en aanvullen van oppervlakten. Ophoogzand ook vaak aangegeven als funderingszand kent een dichte pakking, maar is tegelijkertijd goed doorlaatbaar.
Een fundering van tegels of stenen (straatwerk)
Het is ook de meest toegepaste fundering voor een tuinhuis e.d. Hiervoor dient u een zandbed van geel zand (ophoogzand) aan te leggen. Graaf ca. 25-30 cm uit, vul dit met zand en tril het goed aan.
Een fundering is noodzakelijk om verzakking te voorkomen: zij brengt het gewicht van het bouwwerk op de grond over en verdeelt het. Vroeger werd een fundering in baksteen uitgevoerd. Tegenwoordig kan je kiezen voor een fundering uit beton. De fundering moet ten allen tijde op vaste grond en minimum 60 cm diep zijn.
Een zandbaan bestaat uit grove zand voor een betere zetting van betonplaten en een goede waterhuishouding van het terrein. Het grove zand noemen wij ook wel drainage- of brekerszand. Daarnaast moet een zandbaan gelijkmatig en dragend zijn en de dikte minimaal 10 cm.
Gestabiliseerd zand heeft het voordeel dat het verhardt. Voor het gebruik onder tegels of een klinkeroprit is dit aan te raden. Onder een betonnen vloerplaat of rond de fundering heeft dit verhardend effect van gestabiliseerd zand echter weinig nut en kan je evengoed gewoon zand gebruiken.
Om vorstschade onder de vloer te voorkomen is het raadzaam om de fundering te voorzien van een vorstrand. Deze dient 60 cm diep te zijn. Vul de uitgegraven plek met een 10 cm dikke laag metselzand of ophoogzand. Zorg ervoor dat deze laag 5 cm onder het maaiveld uitkomt.
Erfgoedverordening/Archeologie. Op basis van de erfgoedverordening is het verboden om zonder (omgevings)vergunning de bodem dieper dan 40 cm onder de oppervlakte te verstoren, tenzij het gaat om onder andere een gebied met lage archeologische verwachtingswaarde.
De richtlijn voor het juiste aantal is 6 afstandhouders per 1000mm wapeningskorf. Onder de wapeningskorven komen betonnen stelblokjes, de richtlijn voor het juiste aantal stelblokjes is 3 blokjes per 1000mm korf. Voor de juiste dekking van de vloerwapening zijn betonribben of stelblokjes te gebruiken.
De folie dient als beschermlaag tussen het beton en de ondergrond. Doordat de bouwfolie het vochttransport tegenhoudt, hardt het beton ook niet snel uit. Let wel op dat het beton niet te veel uitdroogt, hierdoor kan scheurvorming ontstaan.
Betonvloer op zand: de dikte
Voor een betonvloer op zand hanteren wij een minimale dikte van 12 centimeter. Deze dikte is nodig zodat de betonvloer ook constructief is. In een constructieve betonvloer op zand leggen wij een dubbele bewapening.
Zakken zand per kuub berekenen
1 zak zand van 25 kg is: 1 m3 / 60 = 0,0167 m3 (kuub) of 16,67 liter zand.
Deze verschillen hebben we hieronder kort op een rijtje gezet: Verschil tussen ophoogzand en brekerzand: brekerzand is gebroken zand. Het bevat een te groot aandeel kleine zanddeeltjes om goede metselmortel te kunnen maken. Conclusie: gebruik ophoogzand niet als brekerzand.
Straatzand: Voor onder bestrating en tegels. Ophoogzand: Voor het ophogen, aanvullen en opvullen van oppervlakten. Ook voor andere toepassingen waarbij er geen of lage eisen aan het zand gesteld worden. Drainagezand: Voor toepassingen waarbij het zand goed moet draineren, zoals paardenbakken of drainagebuizen.
Gewapend beton is een combinatie van beton en wapeningsstaal. Wapening bestaat uit stalen staven die de trekkrachten opnemen, terwijl het beton drukkrachten opneemt. Zo wordt scheurvorming vermeden of sterk beperkt.
40-50 mm, afhankelijk van de situatie (zie ook bijvoorbeeld NEN-EN 020 bij milieuklasse waar waarschijnlijk, gezien de ervaringen de laatste jaren, nog te geringe dekkingen staan vermeld). Om de minimale betondekking mogelijk te maken kan gebruik worden gemaakt van afstandhouders op de wapening.
Meestal liggen de ondernetten zo'n 3cm boven de onderkant van uw betonplaat en zit daar dan nog 7 tot 12cm beton boven. Bij een plaat met onder- en bovennetten, weer 3cm boven het bovennet.
Een zeeman, die het huis liet bouwen, zou op de gedachte van de varende kelder zijn gekomen, doch dit is niet meer dan een legende. In werkelijkheid is het een inventieve bouwtechnische oplossing: de kelder beweegt mee met de sterk wisselde grondwaterstand.
Lange tijd heeft men gedacht dat dit magma uit de aardmantel afkomstig was. Er zijn nu echter aanwijzingen dat dit materiaal uit een tot nu toe voor onmogelijk gehouden diepte komt: het grensvlak tussen aardmantel en kern, zo'n 3000 km diep. Het vulkanisme van Hawaii is een gevolg van een zogeheten mantelpluim.
Wil je een kelder bouwen dan heb je altijd een vergunning nodig. Om precies te zijn heb je zowel een bouwvergunning (omgevingsvergunning) voor nodig, als ook een constructietekening en constructieberekening.
Grindzand is dankzij zijn samenstelling geschikt voor het storten van een vloer. Voor echt constructief beton is het beter om zelf de combinatie van zand (metselzand), grind en cement (Portland) aan te maken, zodat u zeker weet dat u de juiste sterkte bereikt.
10 tot 30 centimeter. In de regel wordt aanbevolen een zandbed aan te leggen van ten minste tien centimeter dik. Dit geldt dan voor plekken met een stevige ondergrond en waar de bestrating niet zwaar belast zal worden.
Het zandbed moet ongeveer een centimeter per meter aflopen. Vooral bij klinkerbestrating kan het handig zijn om de stabiliteit van de ondergrond te verhogen. Strooi daarvoor een laagje droog cement over de ondergrond uit. Hark vervolgens het cement enkele centimeters diep door het zandbed en stamp het zandbed aan.