Er bestaan wetten in formele zin en wetten in materiële zin. Bij een wet in formele zin is sprake van een gezamenlijk besluit van de regering en de Staten-Generaal (Tweede en Eerste kamer) volgens een procedure die is vastgelegd in artikel 82 van de Grondwet.
De Grondwet is het belangrijkste staatsdocument en hoogste nationale wet van Nederland. Zij bevat de regels voor onze staatsinstellingen en de grondrechten van de burgers. Daarnaast bevat de Grondwet regels over bestuur, wetgeving en rechtspraak.
Wetten zijn geschreven rechtsregels. Elke wet is onderdeel van het recht, maar het recht is breder dan enkel wetten. Ook de rechtspraak (jurisprudentie), de rechtsleer en gewoonten zijn rechtsbronnen. De aankondiging van een wet wordt soms een edict genoemd.
Een wet in formele zin is een regeling die tot stand gebracht wordt door regering en Staten-Generaal tezamen via de grondwettelijke wetgevingsprocedure. Onder een wet in materiele zin verstaat men iedere algemene, burgers bindende rechtsregel, op overtreding waarvan straf is gesteld.
Op Overheid.nl vindt u wetgeving en regelgeving van de overheid. Zowel de landelijke als de plaatselijke, bijvoorbeeld van uw eigen gemeente. In de wetgevingskalender vindt u informatie over wetten die eraan komen en de inwerkingtreding van nieuwe wetten.
Het aantal wetten en regels is de afgelopen tien jaar met ongeveer duizend toegenomen. Per 1 januari 2019 bedroeg het totale aantal regelingen 9.834.
In het algemeen geldt dat internationale verdragen (VN/Europa) bovenaan de rangorde staan, gevolgd door landelijke wetgeving zoals de Grondwet, Algemene wet bestuursrecht, Wmo, ministeriële besluiten en regelingen en tot slot de provinciale en gemeentelijke verordeningen en beleidsregels.
Wetten en besluiten worden "organiek" genoemd, omdat zij betrekking hebben op de organen en de organisatie van de Staat en zijn onderdelen. Daarnaast is in Nederland een kenmerk van een organieke wet, dat het ontwerpen en bestaan van die wet is opgedragen door artikel 107 van de Grondwet.
In dat geval zijn ze tevens wetten in materiële zin. Denk bijvoorbeeld aan het Wetboek van Strafrecht. Uitzonderingen hierop zijn bijvoorbeeld begrotingswetten, waarmee de begroting van een ministerie wordt goedgekeurd. Waar in de Grondwet het begrip 'wet' wordt gebruikt, wordt altijd de wet in formele zin bedoeld.
Wetten zijn door een overheid opgestelde regels waar de bevolking zich aan moet houden. Want als er geen wetten zouden zijn kan een samenleving niet functioneren. Dan zou het recht van de sterkste en de brutaalste gelden.
Wetten en regels zijn ervoor bedacht om de maatschappij in een "goede" richting de sturen, tenminste dat is mijn overtuiging. Om aan te geven wat "gemiddeld normaal" is en wat door ons als maatschappij als wenselijk wordt geacht.
De Grondwet is de hoogste nationale wet voor de Nederlandse staat; andere wetten dienen haar bepalingen in acht te nemen. ...
De regering maakt wetten in samenwerking met de Eerste en Tweede Kamer (wetgevende macht). Een wet begint met een wetsvoorstel en is klaar na publicatie in het Staatsblad. Daartussen ligt een vast aantal stappen, die alle wetsvoorstellen moeten doorlopen.
[wet en recht] Begrip uit de Grondwet (constitutioneel begrip) waarmee de wetgevingsbevoegdheid van de regering en de Staten Generaal (Eerste en Tweede Kamer) wordt aangeduid.
staatsrecht - wetten die betrekking hebben op de organisatie van de staat en waarvan de basis in de grondwet is geregeld. Bijv. Gemeentewet, Provinciewet, Kieswet.
Het parlement bestaat uit de Eerste Kamer en de Tweede Kamer. Beide Kamers controleren de regering en zijn (mede)wetgever. De Kamers hebben speciale rechten om die taken goed te kunnen uitvoeren.
canon, conventie, gebod, gebruik, gewoonte, norm, procedure, reglement, richtsnoer, verordening, voorschrift, wet.
Een kaderwet (of raamwet) is een wet die de algemene principes, verantwoordelijkheden en procedures regelt, maar geen gedetailleerde regels bevat. Een kaderwet bevat een raamwerk – de kaders.
Attributie is het schapen van een nog niet bestaande bevoegdheid en deze toekennen aan Nederlandse overheidsorganen. Delegatie is het overdragen van een bevoegdheid door het ene orgaan aan het andere, waarbij ook de verantwoordelijkheid wordt gedelegeerd. In het geval van mandaat wordt er geen bevoegdheid overgedragen.
Verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten werken in de zorg onder verschillende wetten: Zvw (Zorgverzekeringswet), Wlz (Wet langdurige zorg), Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) en Jeugdwet.
In een wet staan verbindende voorschriften. Dat betekent dat er in grote lijnen uitgelegd wordt welke regels er voor een bepaald onderwerp gelden. De Eerste en Tweede Kamer moeten een wetsvoorstel goedkeuren. Een besluit is een gedetailleerdere beschrijving van de wet.
Als het voorstel wordt aangenomen, volgt het verder dezelfde procedure als een voorstel van een minister. Als het voorstel is aangenomen door de Eerste Kamer, is het overigens nog niet direct wet. De wet moet immers door koning en minister worden ondertekend en de regering moet zorgen dat de wet in werking treedt.