Ze eten onze watergang helemaal leeg, dus ook alle andere inheemse dieren- en plantensoorten. Ze eten eigenlijk alles wat ze op hun weg tegenkomen."
Rivierkreeften zijn omnivoor en niet kieskeurig. In de regel eten jonge dieren meer dierlijk voedsel – een breed scala van ongewervelden en soms ook broed van amfibieën en vis – volwassen dieren hebben een meer plantaardig dieet. Dood organisch materiaal staat ook op het menu en zelfs kannibalisme komt voor.
Officieel mag je kreeften volgens Timmermans alleen vangen met een hengel. Met in plaats van een haakje een wasknijper met een stuk vlees ertussen. ,,Als je 's avonds met een zaklantaarn in het water schijnt, zie je ze lopen”, zegt Timmermans die zelf ook regelmatig op pad gaat.
De meeste kreeftachtigen zijn in water met kamertemperatuur te houden. Voor tropische soorten is een verwarmingselement aan te raden. Houd de waterkwaliteit van het aquarium in de gaten door dit te testen en te bekijken of het water helder blijft.
De prooien waarop ze jagen zijn bijv. kleine vissen, kleinere garnalen en kreeften (ook soortgenoten!), slakken en insecten. Veel soorten zullen het niet nalaten om andere dieren in het aquarium te vangen als ze dat kunnen, en op te eten. Trage dieren, zoals slakken en sluierstaartguppen zijn bekende slachtoffers.
Garnalen en kreeften kan je goed samen houden. Het wil nog wel eens gebeuren dat een kreeft een garnaaltje pakt, maar als je genoeg voert dan gebeurd dat minder.
Cambarellus dwergkreeften zijn kleine zoetwaterkreeftjes waarvan de grootste soorten maximaal zo'n 5 cm lang worden. De mannetjes zijn meestal kleiner dan de vrouwtjes. Afhankelijk van de soort kunnen ze in het aquarium ongeveer 1,5 tot 2 jaar oud worden, soms ouder.
Kreeften zijn schaaldieren met tien poten en zijn nauw verwant aan garnalen en krabben. De Amerikaanse kreeft leeft in de koude, rotsachtige wateren voor de Atlantische kust van Noord-Amerika. Maar kreeften zijn te vinden in alle oceanen van de wereld, zowel in zout als zoet water.
Landheremietkreeften zijn alleseters. Ze eten van nature bijna alles wat ze tegenkomen, zoals vruchten, bladeren, dode insecten, zeewieren, dode vissen en noten. Ze hebben wel een zeer gevarieerd dieet nodig.
Vissen zoals zalm, haring, karper, perca, breedbekbaars en forel werken allemaal goed als aas voor rivierkreeften, maar sardientjes, inktvis, mossels, tong en aal zullen dat niet doen. Andere opties zijn elke soort vettig, rouw vlees, zoals kip of varken.
De kokoskrab is de grootste kreeftachtige die op het land leeft. De kreeftachtige is erg sterk en kan maximaal zo'n 28 kilo tillen. Het dier gebruikt z'n scharen om kokosnoten open te breken, dus dat-ie hard kon knijpen, is geen geheim. Maar hoe hard precies, was nog nooit onderzocht.
De Amerikaanse rode rivierkreeft is een alleseter. Hij eet plantaardig materiaal en bijvoorbeeld ook zoetwaterslakken. De soort is ook een vleeseter en eet kleine kreeftachtigen, kleine vissen, insectenlarven, weekdieren en broed van soortgenoten.
Twee vrouwtjes of een mannetje en een vrouwtje kunnen wel samen in een aquarium. Hiervoor geldt: hoe groter het aquarium, hoe groter de kans dat de blauwe kreeften elkaar met rust laten. Het belangrijkste is dat je het volgende punt meeneemt als je meerdere kreeften bij elkaar zet.
En tenslotte: rivierkreeftjes zijn opportunistisch maar niet kannibalistisch. Het zijn alleseters ('scavengers'), die alles pakken dat toevallig voor de bek komt. En ze zijn niet kieskeurig: zachte planten, viseieren, dode vissen of dode kreeften, etc.
In tegenstelling tot de garnalen, voer ik de kreeften elke dag een beetje. Dit ook om agressief gedrag, wat veroorzaakt zou kunnen worden door een eventueel voedseltekort, te voorkomen. Het beste is om geen grote vissen, bijv. cichliden, te houden bij dwergkreeften.
Het oudst geregistreerde schaaldier is een Europese kreeft (Homarus gammarus) van 72 jaar oud. Ook bij op land levende krabben (tot 40 jaar) en zoetwaterkreeften (tot 50-60 jaar) zijn gezegende leeftijden vastgesteld.
“Ze bijten je vinger er niet af, maar ze kunnen je wel lelijk verwonden.” Onze schamele vangst is niet consumptieklaar. Een kreeft moet een tijdje in schoon water verblijven, krijgt daar niets meer te eten.
Minimaal 12 dagen wederom zonder eten in smalle compartimenten en zonder enige vorm van bewegingsruimte. Canada is goed voor meer dan 60% van de vrachten van kreeften in Noord-Amerika en levert meer dan de helft van het wereldaanbod aan kreeft.
Het aantal eieren per vrouwtje hangt af van de grootte en loopt uiteen van ca. 50 bij kleine individuen tot 600 bij grote exemplaren. Nadat de eieren zijn uitgekomen dragen de vrouwtjes de jongen nog enige tijd mee onder de staart.
Dat kreeften heel snel kunnen zwemmen, ze kunnen wel 4,5 meter per seconde door het water schieten.
Wat je allemaal nodig hebt? Sowieso een kreeftentang om de schaal te breken. Daarnaast een kreeftenpennetje waarmee je het vlees uit de schaal haalt. De tang gebruik je om de scharen en het lichaam van de kreeft in de lengte open te breken.
Trouwens, garnalen zijn echte groepsdiertjes.
Start dus voor een 30-liter bak met een 20-tal garnalen. Meer is niet nodig, want je verwacht dat ze zich gaan voortplanten. Minder is zielig, want dan weet je niet eens dat je garnalen in je aquarium hebt zitten.
De richtlijn die aan te houden is voor het houden van krabben in optimale omstandigheden, is een aquarium van 100 L. Hierbij is het erg belangrijk om eventuele vluchtwegen goed af te sluiten – de krabbetjes zijn behendige klimmers en kunnen snel ontkomen.
De Europese kreeft is de grootste geleedpotige van het Europese kustgebied. De gemiddelde lengte van een volwassen exemplaar loopt uiteen van 20 tot 60 centimeter. Exemplaren van ruim een meter zijn echter ook aangetroffen.