Prikkelingen, pijnscheuten of elektrische stroom door het buigen van de nek. Pijn of moe gevoel in één of beide armen. Gevoelloosheid, doofheid of een tintelend of branderig gevoel in een of beide armen of benen Langzamere reflexen, stuurloosheid, spasmen of kramp in uw arm- of beenspieren. Incontinentie.
Door deze beknelling van uw zenuwen kunt u last hebben van: Pijn laag in uw rug of in uw billen als u loopt of staat. Pijn of een moe gevoel in een of beide benen als u loopt of staat. Gevoelloosheid, een doof of een tintelend of branderig gevoel in een of beide benen.
Vaak zijn stijfheid, hoofdpijn, pijn in schouders en armen en/of het niet goed kunnen buigen en draaien van de nek de eerste symptomen die kunnen duiden op artrose van de nek. Als de uitsteeksel op het bot (de osteofyten) gaan drukken op het ruggenmerg en de zenuwen richting de armen is de artrose ver gevorderd.
Vaststellen van een stenose
Een stenose is door het klachtenpatroon vaak al gemakkelijk vast te stellen door een arts. Als de pijn onhoudbaar is, wordt er een MRI-scan aangevraagd.
De verergering van de stenose klachten zijn het gevolg van houdingsafhankelijke vernauwing van het wervelkanaal. Tijdens lopen en staan heeft men over het algemeen een holle rug. Dit heeft tot gevolg dat het wervelkanaal nauwer wordt, waardoor dan na enige tijd een stuwing en beknelling optreedt van de zenuwwortels.
De drie hoofdgroepen die, alleen of in combinatie, werken tegen de pijn, zijn: Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID) Neuropathische pijnstillers. Reguliere pijnstillers.
Behandeling stenose in de nek
Zelf helpt vaak het naar voren buigen van de nek. Soms kunnen fysiotherapie of pijnstilling verder helpen. Langdurige beknelling kan leiden tot onherstelbare schade. Als de klachten meer dan 3 maanden erg hinderlijk blijven of ernstig zijn, bekijken wij of een operatie kan helpen.
Artrose komt voornamelijk voor in de facetgewrichten van de wervels. Net als bij een hernia, kan door spondylose de zenuwwortel beklemd raken. Dit zorgt voor ernstige pijn. Ook de slagader die voor de bloedtoevoer naar het ruggenmerg zorgt, kan bekneld raken, met serieuze gevolgen voor het functioneren van de zenuwen.
Een beknelde zenuw is eigenlijk een fysieke belemmering van het bedradingssysteem van het lichaam. De symptomen zijn onder andere een verdoofd gevoel, scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en spierzwakte. Meestal wordt een beknelde zenuw geassocieerd met scherpe pijn in het getroffen lichaamsdeel.
Zoals bij elke operatie zijn er ook bij een operatie van een vernauwing van het wervelkanaal bepaalde risico's, maar de kans op complicaties is klein. Een enkele keer ontstaat er een ontsteking of nabloeding in het operatiegebied.
Wat verder helpt om de pijn te verlichten, is warmte. Neem een warme douche, of door een warme pittenzak of kruik in uw nek te leggen. Hierdoor ontspannen de spieren, waardoor u ze gemakkelijker kunt bewegen.
Een beklemming/irritatie van een zenuwwortel levert nek- of rugpijn met uitstralende pijn. Afhankelijk van welke zenuw geïrriteerd is, straalt de pijn uit naar een bepaald deel van het lichaam. Bij een beknelling/irritatie in de nek straalt de pijn uit naar de arm.
De wondpijn is een geheel andere pijn dan zenuwpijn. Als u uw lichaam weer rustig gaat belasten en bewegen, is dit goed voor de wondgenezing. De totale wondgenezing duurt zo'n zes weken. Het herstel van het zenuwweefsel kan veel langer duren (tot enige maanden).
Een stenose is niet zomaar te genezen. Maar je kan wel voorkomen dat het minder pijnlijk is door bijvoorbeeld lange wandelingen of lang stilstaan te vermijden. Eventueel kan je in overleg met de huisarts ervoor kiezen om pijnmedicatie te gaan gebruiken.
De oorzaak van lumbale kanaalstenose is slijtage (artrose). Artrose is een normaal verouderingsverschijnsel dat bij iedereen voorkomt. Doordat uw wervelkolom al jarenlang belast wordt, vertoont uw wervelkolom slijtage. Als reactie op de slijtage gaat uw wervelbot woekeren.
Een fysiotherapeut kan helpen om de acute symptomen in nek en arm die het gevolg zijn van de aandoening te verminderen en ook om de kracht en het functioneren in het algemeen te verbeteren. De meeste gevallen van cervicale radiculopathie worden door middel van fysiotherapie en zonder operatie verholpen.
Een MRI-scan geeft een veel 'scherpere' afbeelding dan een CT-scan. Vooral de aantasting of beknelling van bepaalde zenuwen kan soms met een MRI goed in beeld worden gebracht. Het maken van een MRI duurt langer dan het maken van een CT-scan, gemiddeld ongeveer een half uur. Deze tijd moet iemand ook stil kunnen liggen.
Pijnklachten zijn principieel niet zichtbaar. Met Röntgen, echo, MRI of andere beeldgevende onderzoeken maken we mogelijke oorzaken voor de pijnklachten, zoals een tumor, rughernia of een CVA, zichtbaar. Maar deze zichtbare veranderingen zijn niet bewijzend voor de pijnklachten.
De ernst van artrose wordt met een MRI scan goed zichtbaar. Hierdoor krijgt de behandelend specialist een nauwkeurige diagnose waarmee een gericht behandelplan kan worden gestart. Op een MRI van Privatescan zijn de botten, gewrichten, kraakbeen, banden en pezen en omliggende weefselstructuren te zien.
Duizeligheid vanuit de nek, kan komen doordat er te veel spierspanning is opgebouwd in de nekregio. Ook kan het niet goed bewegen van de nekgewrichten een oorzaak zijn. Vaak zien we bij deze duizeligheid dan ook een combinatie met nekklachten en/of hoofdpijnklachten.
Onderzoek daarom of je hoofdkussen wel voldoende ondersteuning biedt. Een goed hoofdkussen laat je hoofd voldoende wegzakken, zodat je hoofd in een rechte lijn komt te liggen met je wervelkolom. Een kussen moet ook voldoende steun geven aan je nekwervels.
Er wordt een MRI-scan gemaakt van de nekwervels. Door de beelden van de MRI cervicale wervelkolom krijgt de radioloog een goed beeld van de mogelijke aanwezigheid van slijtage (artrose), botafwijkingen, hernia, wervelkanaalvernauwing, compressie op de zenuwen en myelum (ruggenmerg)afwijkingen bij je nekwervels.
Veel mensen die lijden aan cervicale artrose hebben ook last van hoofdpijn en duizeligheid. Dit wordt veroorzaakt door de uitpuiling op de tussenwervelschijven, in combinatie met verdikkingen van het bot ter plaatste. Daardoor wordt het centrale ruggenmergkanaal van de nekwervels nauwer.
Bij een cervicale kanaalstenose kunnen zenuwwortels en/ of het ruggenmerg ter hoogte van de halswervelkolom in de knel komen. Eén en ander is het gevolg van artrose waardoor het kanaal in de wervelkolom nauwer wordt.