Trek kleding aan waarbij je makkelijk je buik bloot kunt maken. Bijvoorbeeld een shirt met daaronder een broek of een rok. De echoscopist moet zich goed concentreren tijdens het onderzoek. Daarom mag je geen kinderen meenemen.
Welke kleding uit moet en wat u aan kunt houden, is afhankelijk van het lichaamsdeel dat onderzocht moet worden. Voor een echografie van de buik kunt u alleen uw onderbroek en sokken aanhouden. In de echografiekamer ligt u op een onderzoekstafel. Op uw huid wordt een dikke gel aangebracht.
Echo maken
Bij de uitwendige echo aan het begin van je zwangerschap is het beter dat je een volle blaas hebt, zodat de baarmoeder omhoog geduwd wordt en het beeld duidelijker is. Zorg dat je een volle blaas hebt als je voor een echo komt (drink één uur voor de echo drie glazen water).
De termijnecho duurt ongeveer 20 minuten. Tijdens deze echo helpt de verloskundige je met eventuele vragen over de beelden van de echo.
De geluidsgolven worden omgezet in beelden die de gynaecoloog op een beeldscherm kan zien. De arts brengt met een glijmiddel een probe in de vagina. Het inbrengen doet meestal geen pijn. Een vaginale echo geeft een scherper beeld met meer details dan een uitwendige echo.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Naast de zwangere mogen er maximaal 3 personen (inclusief kinderen) mee naar de echo. Bij de 13 en 20 weken echo is het echter toegestaan om alleen je partner of 1 volwassene mee te nemen.
Je kunt het beste een uur voor de echo gaan plassen en daarna 2 glazen water drinken.
De radioloog plaatst de echokop in de gel op uw huid en beweegt de echokop heen en weer. Soms duwt de radioloog de echokop wat harder tegen uw huid. Het maken van de echo duurt meestal tussen de 5 en 20 minuten. Op het beeldscherm is de binnenkant van uw lichaam te zien.
Voor een echografie van de onderbuik, de nieren en de blaas is het noodzakelijk dat de urineblaas vol is. Daarom vragen we u 1 ½ uur voor het echo-onderzoek, binnen 30 minuten, 1 liter water te drinken (6 grote glazen) en daarna niet meer te plassen!
Met de 10-weken echo zie je veel meer dan met acht weken. Maar ook dan kan je vaak al het hoofdje, de beetjes en armpjes onderscheiden. Daarnaast zie je het hartje knoppen, wat een heel speciaal moment is. Het kan ook zijn dat het hartje niet klopt en dat je een vroege miskraam hebt gehad.
De dag vóór het onderzoek mag u geen: ui, prei, kool, bonen, kauwgom, koffie, of priklimonades. Heeft u een afspraak 's ochtends tussen 08:00 en 12:00 dan dient u nuchter te komen. Nuchter wil zeggen dat u u vanaf 24:00 de avond ervoor niet meer mag eten, drinken en roken.
U mag 3 uur voor het onderzoek niet eten en drinken. Verder is het handig wanneer u een uur van tevoren niet meer plast, zodat de blaas enigszins gevuld is. Dit is in elk geval van belang als het om de blaas gaat.
Uitwendige echoscopie
We smeren gel op je buik om de geluidsgolven goed te laten geleiden. Een uitwendige echoscopie doet geen pijn. Wel kan het drukken op een volle blaas vervelend voelen. Als plat liggen vervelend voelt, kun je een beetje meer rechtop zitten.
Waarom is het nodig om voor sommige onderzoeken nuchter en/of met een volle blaas te komen? Voor sommige organen en weefsels is het nodig dat u nuchter bent, om deze met behulp van echografie goed in beeld te kunnen brengen. Darmgassen kunnen bijvoorbeeld het echobeeld ernstig belemmeren.
De verloskundige smeert eerst een echogel op je ontblootte buik om een goede geleiding van de geluidsgolven te krijgen. Een uitwendige echo doet geen pijn. Als het echter niet lukt om de baby goed te bekijken, kan de arts besluiten om een inwendige echo te doen.
Deze echo is uitwendig (via de buik), daarom vragen we je om met een volle blaas te komen (dus niet net vooraf gaan plassen). Mocht het zo zijn dat we geen goed beeld van de zwangerschap kunnen krijgen, dan kunnen we via de vagina een inwendige echo maken.
Deze eerste echo (ook wel vitaliteitsecho genoemd) kan gemaakt worden tussen de 8 en 10 weken. Tijdens deze vitaliteitsecho kunnen we controleren of de zwangerschap zich in de baarmoeder bevindt en of het hartje van de baby klopt. Voor deze echo plannen we 15 minuten in.
Ondanks dat er geen geslachtsbepaling-echo's zijn, kun je wel kiezen voor een pretecho waarbij je achter het geslacht komt. Hiervoor kun je kiezen als het geslacht niet duidelijk zichtbaar is tijdens de standaard of tussentijdse echo.
Een echo maakt vooral onderscheid tussen harde en zachte weefsels. Daardoor kun je in de baarmoeder bijvoorbeeld heel goed een foetus in beeld brengen, omdat een foetus van ander soort weefsel is dan wat er verder in de buik zit.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Op een echografiebeeld verschijnen gebieden met vloeistof (zoals bloed of urine) doorgaans als zwarte vlekken, omdat ze de geluidsgolven niet weerkaatsen maar absorberen. Daarentegen verschijnen dichtere structuren zoals botten als witte gebieden omdat ze de meeste geluidsgolven reflecteren.
Onderzoeken na de diagnose maagkanker
Je kunt de volgende onderzoeken krijgen: Uitgebreid bloedonderzoek (nierfunctie, leverfunctie, bloedbeeld) CT-scan. Echografie van de hals of lever.