Wanneer je kind toch een bijtende stof heeft ingeslikt, spoel dan de mond en keelholte zo snel mogelijk met water.Laat je kind vervolgens melk of water drinken om de bijtende stof te verdunnen. Moedig je kind vooral niet aan om te braken; dit kan de verwondingen verergeren.
Bel onmiddellijk het alarmnummer 112 als iemand bewusteloos, benauwd en/of suf is, of als iemand grote (uitwendige) wonden heeft of bewust gevaarlijke stoffen heeft ingenomen. Raadpleeg in andere gevallen altijd medische hulp bij je huisarts, de huisartsenpost of de spoedhulp van een ziekenhuis.
Bleekwater is daarbij nog eens gevaarlijk voor de mens. Er kan chloorgas of chlooramines ontstaan. Chloramines zijn chloor-stikstofverbindingen die de luchtwegen en ogen irriteren. Chloorgas is een erg giftig en bijtend gas dat kan vrijkomen als je bleekwater mengt met andere producten bv ontkalkers.
Niets te drinken geven, want dit leidt tot schuimvorming en overgeven. De mond spoelen of bij een klein kind reinigen met een nat washandje. Iets vettigs te eten geven, om het schuim neer te slaan (bvb: boterham met boter of koek). Indien toch hoesten optreedt: een arts raadplegen.
Minimaliseer acuut gevaar: ledig de mond van het kind en verwijder de giftige stof. Kijk na of het kind goed bewust is en reageert, en of de ademhaling en hartslag normaal zijn. Zoek onmiddellijk medische hulp als de symptomen ernstig zijn. Spoel gif op de huid of in de ogen onmiddellijk weg met veel stromend water.
Symptomen vergiftiging
Verschijnselen kunnen vrij snel na opname optreden, maar soms ook pas na enkele dagen zichtbaar worden. Veel voorkomende verschijnselen zijn: overgeven en diarree. bloedingen.
Rode huid om de mond en/of op de handen. Moeite met ademhalen en slikken. Hevige pijn. Blaren op de lippen en in de mond.
Het inslikken van de nog onverdunde allesreiniger kan dit soms leiden tot misselijkheid, buikpijn en diarree. Het is niet verstandig om veel water te drinken. De mond kan wel worden gespoeld met een beetje water (water uitspugen).
Laat het slachtoffer liever niet braken, omdat dat het risico op verslikken vergroot. Bij petroleumachtige stoffen mag het slachtoffer niet drinken, omdat de stof boven op het water gaat drijven en het risico op braken en aspiratie vergroot wordt.
De ene stof is zuur, terwijl de andere stof juist een base is. De meeste mensen zijn in de veronderstelling dat chloor en bleekwater hetzelfde is -in de spreektaal wordt het door elkaar gebruikt- maar o.a. de chemie laat zien dat dit niet het geval is.
Chloor is giftig bij niveaus van 0,5 ppm en langdurige blootstelling aan niveaus van 50 ppm kan de dood tot gevolg hebben. Het gas is 2,5 keer zwaarder dan lucht, wat betekent dat het zich op grondniveau ophoopt.
Chloor is zeer reactief: het werkt oxiderend en corrosief. Inademen van chloordampen kan leiden tot bronchospasmen en inflammatie van de luchtwegen, gaande tot een bronchoconstrictie.
Na inname van een hele tablet door kinderen kunnen ook systemische effecten ontstaan zoals acidose, hemolyse en nierfunctiestoornissen. Tevens zijn ernstige longklachten beschreven na inname van chloortabletten, mogelijk door aspiratie van delen van het tablet of van braaksel.
De stoffen waarmee de meeste vergiftigingen bij kinderen in Nederland worden veroorzaakt zijn: Geneesmiddelen - in 39% van alle gevallen. Huishoudmiddelen en doe-het-zelf producten - 21%. Planten, paddenstoelen en dieren - 9%.
Hoe herken ik vergiftiging? Dat hangt sterk af van de soort stof en de hoeveelheid. Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.
“Melk versnelt de opname van stoffen in het bloed en maakt alles erger. Dan gaat het heel snel van het bloed naar de organen, en krijg je orgaanfalen. Dus drink het zeker niet”, aldus Patrick.
Bij inslikken van vloeibare wascapsules irriteert het product de slokdarm. Ook misselijkheid en braken kunnen voorkomen. Als de vloeistof rechtstreeks tot achteraan in de keel geraakt, kan dit ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken en kan een hospitalisatie nodig zijn.
Wanneer je kind toch een bijtende stof heeft ingeslikt, spoel dan de mond en keelholte zo snel mogelijk met water. Laat je kind vervolgens melk of water drinken om de bijtende stof te verdunnen. Moedig je kind vooral niet aan om te braken; dit kan de verwondingen verergeren.
Ingredients: 5-15% Anionogene oppervlakteactieve stoffen; <5% Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen; Benzisothiazolinone, Methylisothiazolinone, Phenoxyethanol, Parfums, Citral, Limonene.
Het NVIC is voor professionele hulpverleners telefonisch bereikbaar (088-7558000) of via de website www.vergiftigingen.info.
De voornaamste symptomen zijn bewustzijnsvermindering en ademhalingsstoornissen. Iedere bewusteloze persoon kan dus een slachtoffer van vergiftiging zijn. De andere tekenen kunnen zeer wisselend zijn, afhankelijk van het product. De polsslag kan snel, traag of onregelmatig zijn.
Als het kind een voorwerp inslikt, geeft dat zeer vaak geen symptomen, ongeacht de grootte van het voorwerp. Mogelijke symptomen zijn matige expiratoire dyspneu (zeer korte pauze bij het uitademen) en slikproblemen. Blijf rustig en probeer het voorwerp niet zelf te verwijderen.
Enkele uren tot 2 dagen na besmetting ontstaan heftige buikkrampen en diarree. Soms gaat dit samen met overgeven. Overgeven door verkeerd eten is meestal na een dag over. De klachten duren tussen 2 tot 9 dagen, gemiddeld 4 dagen.
Chronische en acute vergiftiging
Bij acute vergiftiging zullen vrij snel (ernstige) klachten ontstaan. Het slachtoffer heeft een of meerdere hoge doses van het vergif gekregen in korte tijd. Het is van belang zo snel mogelijk medische hulp te zoeken, waarna het slachtoffer zal overlijden of herstellen.