In de inleiding introduceer je de aanleiding, het onderwerp, de probleemstelling, de doelstelling en je onderzoeksvraag (en eventueel deelvragen) en beschrijf je kort de onderzoeksopzet.
Een goede manier om een inleiding te beginnen, is een persoonlijke anekdote die een direct verband houdt met je schrijfwerk. Vertel bijvoorbeeld hoe jouw eigen interesse voor het onderwerp is ontstaan, of op welk moment je op het idee bent gekomen om je boek of scriptie te schrijven.
Zo moet iedere scriptie een voorblad, samenvatting en inhoudsopgave bevatten. Hierna volgen de inleiding, het theoretisch kader, de onderzoeksmethoden en het resultatenhoofdstuk. Elke scriptie sluit tenslotte af met een conclusie, discussie en aanbevelingen.
De gemiddelde duur van een scriptie ligt tussen de 3 en 12 maanden, waarbij je meestal 6 maanden bezig bent (ongeveer 1 semester). Hoe lang het proces precies duurt, hangt af van het soort onderzoek en hoeveel studiepunten ervoor staan. Het allerbelangrijkste is dat je je houdt aan een goede planning.
Een hbo-scriptie is gemiddeld 15.000 woorden lang, een bachelorscriptie heeft tussen de 7.000 en 12.000 woorden en een masterscriptie is meestal tussen de 12.000 en 20.000 woorden lang (zonder bijlagen).
De inleiding van een essay is meestal niet langer dan een of twee paragrafen en maakt normaliter ongeveer 10 tot 20 procent uit van je tekst.
In het voorwoord van je scriptie of essay geef je aan waarom je voor je onderzoeksonderwerp hebt gekozen, voor wie het onderzoek is bedoeld (doelgroep) en wat je ervaringen waren tijdens het schrijven. Ook is het voorwoord de plek om mensen te bedanken die je met je onderzoek hebben geholpen.
Onderdelen inleiding
Het is niet wenselijk om direct te binnen met de inhoud, dus bedenk een 'openingszin' die de lezer nieuwsgierig maakt en motiveert om verder te lezen. Maak bijvoorbeeld een opsomming van een aantal belangrijke zaken in het verslag om de interesse te wekken.
De inleiding van een wetenschappelijke tekst bestaat in het geval van een korte tekst (werkstuk) uit één alinea, of uit twee: de eerste alinea of de eerste twee alinea's van de eigenlijke tekst.
In de inleiding wordt duidelijk wat het onderwerp van de tekst is. De inleiding van de tekst is bedoeld om de aandacht van de lezer te trekken. De lezer wordt nieuwsgierig gemaakt naar de rest van de tekst.
De inleiding is het eerste hoofdstuk van je scriptie en komt meteen na de inhoudsopgave.
Een aantal van 30 tot 50 academische bronnen is voor een scriptie gebruikelijk. Als je de onderwerpkeuze slim hebt aangepakt ken je al de nodige academische publicaties die relevant zijn voor je probleemstelling. Daarnaast is het belangrijk om selectief te werk te gaan bij het verwerken van literatuur.
Een inleiding of intro geeft weer waar de inhoud over gaat, terwijl het voorwoord iets vertelt over hoe u het schrijven heeft ervaren. Tijdens het lezen van de inleiding, maakt de lezer kennis met de inhoud van het boek of het verslag. Tijdens het lezen van het voorwoord maakt de lezer kennis met de schrijver.
Een scriptie wordt geschreven over een bepaald onderwerp op basis van een eigen onderzoek. In de scriptie beschrijft de student hoe het onderzoek is uitgevoerd en wat de resultaten zijn op de centrale vraag. Op hbo- en wo-opleidingen is een scriptie vaak praktijkgericht en loopt de student een afstudeerstage.
Je moet het voorwoord bijvoorbeeld afsluiten met je naam, de plaats waar je je scriptie geschreven hebt en de datum waarop je het voorwoord afmaakt. Deze datum geldt dan als de einddatum van je schrijfperiode. Daarnaast ben je in principe vrij in het taalgebruik in het voorwoord.
Waar plaats je het dankwoord in je scriptie? Als je een los dankwoord schrijft, plaats je deze: na de titelpagina (of na de informatiepagina en het voorwoord als deze er zijn)voor je samenvatting.
Het voorwoord is overigens geen verplicht onderdeel.
In je inleiding introduceer je je onderwerp, stelt de probleemstelling op en vertelt je doelstelling en je onderzoeksvragen. Verder maak je een korte beschrijving van de onderzoeksopzet en maak je een leeswijzer.
Inleiding. De inleiding is een verplicht onderdeel van de scriptie. Het dient ter introductie van het onderwerp en biedt tevens een vooruitblik op de rest van je onderzoek.
In alledaagse teksten kun je vaak zien waar de inleiding stopt en waar de kern begint. Vaak is de inleiding namelijk schuingedrukt of is er een duidelijke scheiding. Bij eindexamenteksten is dit vaak wat minder duidelijk. Ook om die reden is het heel belangrijk dat je goed de functies van een inleiding kent.
Een scriptie schrijven is geen eenvoudige taak. Het is tijdrovend en vergt heel wat geestelijke inspanning. Veel studenten beschouwen het schrijven van een scriptie als de moeilijkste opgave van hun studie. Dat is zeer begrijpelijk.
'Zet in je agenda dat je per dag drie uur aan je scriptie gaat werken. Niemand kan zich acht uur lang concentreren, dus de hele dag vrijhouden hoeft niet. Met die drie uur kun je er even voor gaan zitten en daarna weer iets anders doen. '