De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
Waarom is adopteren zo duur? De adoptieprocedure is naast langdurend ook erg prijzig. Afhankelijk van de bemiddelaar en het land van herkomst kan een adoptie 15.000 tot 40.000 euro kosten. Een relatief klein gedeelte, 1.595 euro, is bedoeld voor de voorlichting in Nederland en de aanvraag van de beginseltoestemming.
Het adopteren van een kind is een ongesubsidieerde activiteit. Aspirant adoptieouders dragen zelf de kosten van de eigen adoptieprocedure. Ook de vergunninghouder ontvangt geen subsidie. Alle betaalde gelden betreffen kosten ten behoeve van de procedure.
U moet meerderjarig en ten minste 18 jaar ouder zijn dan het kind. U moet het kind tenminste 1 jaar hebben verzorgd en opgevoed. Bijvoorbeeld als pleegouder, voogd of stiefouder.
Binnenlandse adoptie
Inschrijving voor de informatiesessie: 25 euro. Inschrijving voor de voorbereidingssessie: 250 euro. Het verzoekschrift voor de familierechtbank: 165 euro. De bemiddeling door de adoptiedienst (notariskosten, werking van de dienst, medische kosten van het kind, nazorg, …): 7500 euro.
In totaal moet u rekenen op ongeveer € 20.000 tot € 22.000 (indicatie d.d. december 2017) op basis van een reis met twee volwassenen en één kind).
Een dergelijke adoptie vraagt natuurlijk ook meer van adoptieouders. De gemiddelde duur van de volledige adoptieprocedure, van aanmelding tot aankomst van het adoptiekind, schommelt tussen 2 en 5 jaar. De gemiddelde wachttijd per land per jaar kan je terugvinden in de activiteitenverslagen van het VCA.
Zo kan het ene adoptiekind concentratieproblemen ervaren op school en uitdagend gedrag vertonen, terwijl een ander kind juist heel teruggetrokken of neerslachtig is. Ook angsten en zwaardere gedragsproblematiek zoals stelen of liegen zijn niet ongewoon. Op latere leeftijd kunnen de problemen zich blijven profileren.
Adopties per jaar
In 2020 zijn 70 adoptiekinderen uit het buitenland in Nederlandse gezinnen geplaatst. In 2019 ging het om 145 kinderen. De afgelopen jaren is er sprake van een geleidelijke daling van het aantal geadopteerde kinderen. In 2010 werden nog 705 kinderen geadopteerd.
Voor een tweeoudergezin kost één kind gemiddeld 15 procent van het besteedbaar inkomen, berekent het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Twee kinderen kosten gemiddeld 25 procent van het inkomen, drie kinderen 29 procent en vier kinderen 35 procent.
Je bent minstens 25 jaar oud. Je bent minstens 15 jaar ouder dan het kind dat je adopteert. Je volgt het verplichte voorbereidingsprogramma. Je wordt geschikt verklaard door de familierechtbank.
Dat kan een ongekend kind zijn of een kind van de familie . Bij binnenlandse adoptie kan je een gekend kind adopteren. Het gaat dan bijvoorbeeld om de adoptie van de kinderen van je partner, van je kleinkind of van een nichtje.
Om een Nederlands kind te kunnen adopteren dienen aspirant adoptieouders aan een aantal criteria voldoen. Zij moeten zich aanmelden bij de Stichting Adoptie Voorzieningen (SAV) en daar de voorlichting over adoptie volgen. Ook zullen ze moeten meewerken aan het gezinsonderzoek door de RvdK.
De pleegouders kunnen na 1 jaar voor het kind gezorgd te hebben aan de rechter vragen of zij het kind mogen adopteren. De rechter vraagt aan de ouders of zij nog steeds afstand willen doen of van mening zijn veranderd. De ouders kunnen hiervoor zelf naar de rechtbank komen, maar dat hoeft niet.
Open adoptie betekent dat er een vorm van contact is tussen de drie betrokken partijen: afstandsmoeder, kind en adoptieouders. Meestal wordt er afgesproken dat je als afstandsmoeder jaarlijks per brief informatie krijgt over je kind (zie ook hieronder).
Om een Nederlands kind te adopteren moet je minimaal 18 jaar ouder zijn dan het kind. Als 18-jarige zou je dus wel een baby kunnen adopteren (als je aan alle andere voorwaarden voldoet), maar om een kind van 3 jaar te kunnen adopteren moet je minimaal 21 jaar zijn.
De meesten kiezen voor adoptie omdat ze zelf geen of moeilijk kinderen kunnen krijgen. Anderen kiezen voor adoptie omdat ze een kind een betere toekomst en een veilig thuis willen bieden.
Om pleegouder te worden heeft u een Verklaring van Geen Bezwaar (VGB) nodig van de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK). Dit heeft u al nodig voordat de pleegzorgorganisatie met het onderzoek start. De pleegzorgorganisatie heeft de VGB nodig om te beoordelen of u geschikt bent als pleegouder.
De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
Ja, dat kan. Hiervoor is de toestemming nodig van de volwassene die geadopteerd wordt, de kandidaat-adoptant(en) en de eventuele samenwonende partner of echtgeno(o)te van deze partijen. Je hoeft hiervoor geen infosessie of voorbereidingsprogramma te volgen, noch je aan te melden bij het Vlaams Centrum voor Adoptie.
Traumatische ervaringen op jonge leeftijd kunnen namelijk een risico vormen voor een goede sociale en emotionele ontwikkeling. Meer dan de helft van de adoptiekinderen had voor hun adoptie traumatische gebeurtenissen zoals verlies, verwaarlozing of mishandeling, ongelukken of ernstige ziektes meegemaakt.
Ja, dat kan. Het gaat in dit geval dan over intrafamiliale adoptie. Voorwaarde is wel dat je tot in de vierde graad verwant bent met het te adopteren kind (bv. neef of nicht) of dat je voorafgaand aan de adoptie met het kind hebt samengewoond.
Strikt genomen kan men schatten dat voor een heterokoppel het totaalplaatje kan liggen tussen de 5500 euro en 6500 euro, waar een homokoppel of een alleenstaande man zich kan verwachten aan een prijskaartje tussen 11500 en 12500 euro.
Sinds 1998 kunnen in Nederland ook alleenstaanden een kind adopteren, maar de landen waar kinderen vandaan komen geven toch vaak de voorkeur aan (getrouwde, hetero-) stellen. Voor kinderen die door omstandigheden voor kortere of langere tijd niet bij hun eigen ouders kunnen wonen, worden er pleegouders gezocht.