Volgens de Griekse filosoof Aristoteles (die leefde in de tijd dat onze jaartelling nog niet bestond) was het allemaal niet zo raadselachtig: tijd bestaat niet zonder de mens. De mens is in staat om te tellen, en hierdoor kan de wereld, verdeeld in gelijke stukken, chronologisch aan ons voorbijtrekken.
Tijd is een vloeiende waterverfvlek van simultane, in elkaar overgaande momenten; herinneringen kleuren hoe we het heden zien, ze gaan in het nu over en bepalen hoe we over de dingen denken en voelen.
Wetenschappers en filosofen zijn het erover eens en definiëren dat tijd verandering vereist . Tijd is misschien gewoon een aangeboren abstracte manier voor mensen om verandering te begrijpen en te markeren. Als er geen verandering is, is er geen tijd. Als het alleen nu is, is er geen tijd.
Aristoteles zag tijd als slechts een aspect van verandering; hij definieerde tijd als de hoeveelheid opeenvolgende verandering. Volgens Aristoteles kon er dan ook geen 'nu' zijn omdat er dan ook een 'voor' en 'na' moet zijn. Het eerste 'nu' is dan ondenkbaar. Veel filosofen gaan er vanuit dat het 'nu' niet bestaat.
Tijd is een primair concept in onze manier van begrijpen en beschrijven van de wereld om ons heen. Het stelt ons in staat om gebeurtenissen te ordenen en te begrijpen hoe dingen veranderen en evolueren. Als de tijd zou wegvallen, zouden we ons niet meer bewust zijn van opeenvolging en verandering.
Het is een componentgrootheid van verschillende metingen die worden gebruikt om gebeurtenissen te ordenen, om de duur van gebeurtenissen (of de intervallen ertussen) te vergelijken en om de mate van verandering van grootheden in de materiële werkelijkheid of in de bewuste ervaring te kwantificeren.
Albert Einstein stelde in zijn speciale relativiteitstheorie dat het niet mogelijk is over ruimte en tijd als twee afzonderlijke entiteiten te spreken, maar dat er slechts één entiteit bestaat, namelijk de ruimtetijd, die alle gebeurtenissen in het verleden, heden en toekomst in ons heelal bevat.
Tijd is een natuurkundige grootheid. Tijd in klassieke zin is het verschijnsel dat gebeurtenissen geordend kunnen worden; dat van een gebeurtenis gezegd kan worden dat deze na of voor een andere gebeurtenis plaatsvindt. Met het begrip tijd kan een bepaald moment of tijdstip worden aangeduid, maar ook een tijdsduur.
'Wat is tijd? Wanneer niemand het me vraagt, weet ik het; wil ik het echter uitleggen aan iemand die het vraagt, dan weet ik het niet. ' Tijd laat zich niet gemakkelijk begrijpen, weet Augustinus. Dat komt doordat de drie 'delen' van de tijd niet lijken te bestaan.
'In ons dagelijkse leven ervaren we de tijd helemaal anders dan hoe de moderne natuurkunde ze beschrijft. Het heden blijkt bijvoorbeeld niet meer dan een illusie. Voor en na bestaan niet op de schaal van het allerkleinste. En de tijd gaat sneller of trager afhankelijk van onze snelheid en van de nabijheid van massa.
Theophrastus: “ Tijd is het meest waardevolle dat een mens kan besteden .” Theophrastus, een oude Griekse filosoof, vat bondig de essentie van tijd samen als een hulpbron die alle andere in waarde overtreft.
In onze dagelijkse ervaringen lijkt de tijd onontkoombaar te stromen van het verleden, door het heden en de toekomst in. Sommige filosofen beweren echter dat deze perceptie een subjectieve illusie is . Het verleden, het heden en de toekomst kunnen gelijktijdig naast elkaar bestaan in een hogerdimensionale realiteit.
“ Tijd bestaat niet zonder verandering ,” zei Aristoteles. Tot voor kort waren de meeste natuurkundigen en kosmologen het met hem eens. Maar onlangs wordt er een ander argument aangevoerd: tijd moet bestaan om verandering te laten plaatsvinden.
Volgens de sterrenkunde begon de tijd ongeveer 13,8 miljard jaar geleden, op het moment van de oerknal. Die was het begin van ons heelal en daarmee van de tijd. Tijd in oude beschavingen was vooral een kwestie van dag en nacht. En van hoelang de dag zou duren.
Epistemologie bestudeert wat kennis is en hoe men deze kan verwerven. Ethiek houdt zich bezig met morele principes – de kritische bezinning van het juist of onjuist handelen. Logica is de studie van correct redeneren en onderzoekt hoe goede argumenten van drogredenen kunnen worden onderscheiden.
(Aristoteles beweert op dezelfde manier dat de tijd geen einde kan hebben .) Aristoteles' argument kan wel of niet goed zijn, maar zelfs als het onjuist is, zullen veel mensen, puur op intuïtieve gronden, vinden dat het idee dat tijd een begin (of een einde) heeft, gewoonweg niet logisch is.
Augustinus schrijft: "Wat is dan tijd? Als niemand het mij vraagt, weet ik het; als ik het aan een ondervrager wil uitleggen, weet ik het niet " (Augustinus 2006, p. 242). Tijd is een concept dat we lijken te begrijpen, maar zodra we proberen de tijd zelf te verklaren, leidt het tot paradoxen.
Augustinus verklaart dat de mens een beeld van God IS. Dat betekent tevens dat de mens een beeld van God IN ZICH heeft. Hieruit volgt dat de mens nooit zijn 'beeld van God' kan verliezen. Het beeld kan wel sterk misvormd worden, bijvoorbeeld als de mens zich afkeert van God of zijn ziel verwaarloost.
Eeuwigheid mag niet verward worden met tijd, ook al bestaan beide momenteel naast elkaar . Tijd heeft zowel begin als einde. Maar eeuwigheid heeft geen van beide. Tijd beweegt van de toekomst via het heden naar het verleden, maar eeuwigheid is constant.
1. a. : de gemeten of meetbare periode waarin een handeling, proces of toestand bestaat of voortduurt : duur. b. : een niet-ruimtelijk continuüm dat wordt gemeten in termen van gebeurtenissen die elkaar opvolgen van verleden via heden naar toekomst.
Bij 'tijd' gaat het altijd om het ogenblik waarop je God ontmoet, en waarop God je zijn nabijheid wil tonen en je zijn ontferming en genegenheid wil schenken.
In de natuurkunde wordt tijd gedefinieerd als de maat van een verandering in een fysieke grootheid of een grootte die wordt gebruikt om de duur van gebeurtenissen te kwantificeren . Natuurkunde is een tak van wetenschap die tijd bestudeert, een belangrijke fundamentele grootheid die een onderdeel is van het berekenen en begrijpen van andere gebieden, zoals snelheid, beweging en snelheid.
Meer in Einstein. Tijd lijkt een universeel, tiktak-ritme te volgen. Maar dat is niet zo. In de speciale relativiteitstheorie bepaalde Einstein dat tijd relatief is: met andere woorden, de snelheid waarmee tijd verstrijkt, hangt af van je referentiekader .
Dat tijd relatief is, betekent dat tijd voor twee mensen anders kan zijn als bepaalde andere variabelen voor die twee mensen anders zijn (zoals snelheid).
Vorige week heeft Rory Bidwell, een jongen van 12 uit het Verenigd Koninkrijk, wereldwijd het nieuws gehaald met een IQ-score van 162. Daarmee scoort hij hoger dan Albert Einstein, die naar verluidt een IQ had van 160.