Organen gaan falen en hun functie moet ondersteund of overgenomen worden. Falen twee of meer orga(a)nen(systemen) dan wordt dit multi-orgaanfalen genoemd. Problemen met de bloedstolling, vochtophoping in de longen en in het hele lijf, zuurstoftekort en verwardheid (delier) kunnen hierbij o.a. optreden.
OORZAKEN VAN MULTIORGAANFALEN
Nagenoeg ieder ziektebeeld dat gepaard gaat met weefselschade kan leiden tot multiorgaanfalen (MOF). De meest voorkomende oorzaken van MOF worden weergegeven in het kader. Hierna wordt meer in detail ingegaan op de infecties en trauma.
U kunt blijvende klachten overhouden aan sepsis. Het verschilt per patiënt hoelang de klachten aanhouden. Soms blijven de klachten levenslang.
Hierbij wordt er bij de patiënt een neus-mondmasker aangebracht dat via een slang verbonden is met de beademingsmachine. Hierbij wordt er een beademingsbuis (tube, spreek uit "tjoep") via de keel in de luchtpijp ingebracht en wordt de patiënt aangesloten met een slang aan de beademingsmachine.
Ongeveer een op de vijf patiënten komt niet meer bij uit coma. De oorzaak van het coma is dan zo ernstig, dat de hersenen te veel schade hebben opgelopen. De patiënt overlijdt omdat het lichaam daardoor steeds verder achteruitgaat.
Voor de beademing is het inbrengen van een beademingsbuis (via de mond) noodzakelijk. Hierdoor kan de patiënt niet praten. Een patiënt die kunstmatige beademing nodig heeft, wordt voordat de beademingsbuis wordt ingebracht in slaap gebracht. Dit heet sedatie.
De meeste infecties verlopen gelukkig mild: patiënten kunnen tijdelijk ziek zijn, maar knappen met (of vaak zelfs zonder) een behandeling weer op. We spreken pas over sepsis als een patiënt zo ernstig ziek wordt dat het afweersysteem van het lichaam schade toebrengt aan de eigen weefsels en organen.
Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica.
Wat is bloedvergiftiging
Bloedvergiftiging is een ziektebeeld dat wordt veroorzaakt door een infectie. De infectie op zijn beurt wordt veroorzaakt door bacteriën of hun afvalstoffen die giftig zijn (toxinen). De vrij gekomen ziektekiemen vermeerderen zich in de bloedbaan.
Acuut leverfalen is een zeldzame en levensbedreigende aandoening, die kan leiden tot (multi-)orgaanfalen zoals circulatiestoornissen (ritmestoornissen, hypotensie), respiratoire insufficiëntie, nierinsufficiëntie (hepatorenaal syndroom) en sepsis (Bernal, 2010).
Als het meerdere organen betreft, is er sprake van multi- orgaanfalen (MOF). Soms blijft er een ontstekingsreactie bestaan zonder dat er een aanwijsbare ontstekingsbron is. De orgaanbeschadiging kan van tijdelijke aard zijn. Maar helaas kunnen organen ook definitief beschadigd raken, dat kan dan leiden tot de dood.
Ontstekingen kunnen ook van binnenuit ontstaan, zoals een slijmbeursontsteking. Dit heet een steriele ontsteking omdat het ontstaat zonder inmenging van buitenaf.
Stollingsstoornissen a.g.v. een verstoorde bloedstolling tijdens sepsis, kunnen veel gevolgen hebben zoals lokale veranderingen in de bloeddoorstroming, bloedingen en/of stolsels waardoor in de acute fase (in ernstige gevallen) weefsel kan afsterven en bij sommigen later alsnog problemen optreden.
Na het stellen van de diagnose sepsis wordt direct begonnen met de toediening van antibiotica en intraveneus vocht. Vocht is nodig om de hemodynamiek te stabiliseren en zodoende de perfusie van de vitale organen te handhaven (1).
Wanneer je immuunsysteem moet vechten tegen een ontsteking, kunnen je hersencellen beschadigd raken. Een gênant korte aandachtsspanne, geheugenproblemen of zelfs de ziekte van Alzheimer kunnen het gevolg zijn van aangetaste cognitieve functies door een ontsteking.
Zoals bij vele ziekten zijn heel jonge kinderen, oude mensen en patiënten met een verminderde afweer extra kwetsbaar. Een bekend voorbeeld van een vorm van bloedvergiftiging is de meningokokkensepsis (= bloedvergiftiging door de bacterie die ook hersenvliesontsteking of meningitis veroorzaakt).
Onderzoekers hebben een nieuwe bloedtest ontwikkeld waarmee artsen binnen enkele uren kunnen vaststellen of een hoestende patiënt met koorts een bacteriële of virale infectie heeft. Het is lastig voor artsen om op basis van klachten zelf vast te stellen of hun patiënt een bacteriële infectie of een virusinfectie heeft.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Bij een bacteriële infectie, een blindedarmontsteking of reuma zijn de bloedwaarden van CRP sterk verhoogd, doorgaans meer dan 100 mg/liter. Maar bij een chronisch licht verhoogde waarde (tussen 1 en 3 mg/liter) is het risico op hart- en vaatziekten al wat verhoogd en boven de 3 mg/liter is dat risico sterk verhoogd.
Grotere kans op sepsis
Het is daarom lastig te voorspellen wie er uiteindelijk sepsis ontwikkelt en wie niet. Wel is bekend dat er diverse factoren zijn die de kans op sepsis kunnen vergroten. Zo lopen mensen met een verminderde weerstand, door ziekte of behandelingen zoals een chemokuur verhoogd risico op sepsis.
De kosten van een ziekenhuisbed zijn sterk afhankelijk van de kwaliteit, uitrusting en verbonden apparatuur. Een nieuw medisch/chirurgisch bed kost zo'n 4.000 tot 9.000 euro. Bedden op de intensive care kosten tussen de 20.000 en 30.000 euro.
Tocilizumab (RoActemra)
Het Europese geneesmiddelenbeoordelingscomité heeft in december 2021 een positief advies gegeven over RoActemra (tocilizumab). Het middel is geschikt voor ziekenhuispatiënten met ernstige COVID-19 die corticosteroïden krijgen en extra zuurstof nodig hebben.
Het gevolg van sedatie is dat het bewustzijn verstoord is. Sommige mensen slapen door de sedatie heel diep en zijn eigenlijk niet meer te wekken. Het kan ook zijn dat de slaperigheid komt doordat de patiënt heel erg ziek is. Als de patiënt niet meer wakker wordt na sedatie noemen we dat een coma.