Het antwoord. Natuurlijk verwijdert ieder zichzelf respecterende chef het darmkanaal van de scampi. Het blijft namelijk een kanaal vol afvalstoffen, en is niet meteen appetijtelijk… Maar het darmkanaal op zich is wel eetbaar en niet per se slecht voor de gezondheid.
In de garnaal zit het darmkanaal. Kleine garnaaltjes hebben een klein darmpje, dat valt niet zo op, maar grote garnalen hebben een flinke darm die behoorlijk gevuld kan zijn. Zelfs in dure restaurants komt het regelmatig voor dat de kok van je verwacht dat je garnalenpoep eet. Dat is helemaal niet nodig.
Eet de ongepelde garnalen gewoon met je vingers, de schil en de kop zijn door het frituren ook eetbaar en lekker zoutig en knapperig.
Je koopt verse garnalen
Je hebt geen idee hoe lang ze daar al liggen, dus beter koop je ze nog ingevroren en ontdooi je ze zelf. Dit is vooral belangrijk bij garnalen waar de kop nog aan zit. In de kop zit namelijk een enzym dat het vlees papperig kan maken als hij niet snel van het lichaam wordt verwijderd.
Het korte antwoord is: garnalen zijn gezond en garnalen zijn hoog in eiwitten en laag in calorieën. Ook zijn ze een goede bron van astaxanthine en omega-3 vetzuren. Het is dus niet voor niets dat deze schelpdieren enorm populair zijn.
Garnalen eten vrijwel alles.Van afgestorven planten resten tot uitwerpselen van vissen, slakken, etc. Wel is belangrijk dat garnalen hoofdzakelijk plantaardig voedsel krijgen. Garnalen krijgen dit ook hoofdzakelijk in de natuurlijke omgeving.
Net zoals de rest van het beestje bevatten zowel de hoofden, staarten en schillen namelijk veel smaak. Je zou de hoofdjes kunnen frituren en serveren als een snack bij het aperitief, maar we snappen als je dat niet meteen ziet zitten.
Zorg dat je goed op de snee in de rug van de garnaal blijft letten – die heb je gemaakt bij het verwijderen van het darmkanaal. En let dan vooral op het dikke eind. Verandert de kleur van doorzichtig naar ondoorzichtig, dan zijn ze klaar. Haal ze dan ook meteen uit de pan.
Een zwanger vrouwtje is makkelijk te herkennen: ze draagt haar eitjes onder haar lijf in een dun vlies. De kleur van de eitjes is geel/wit tot donkergroen. Hoe donkerder het eitje, hoe sneller het eitje gaat uitkomen.
De garnaal heeft veel vijanden. In de eerste plaats natuurlijk de vissers, maar ook onder de veel in de Waddenzee voorkomende vissoorten staat de garnaal als graag geziene gast op het menu. In de Noordzee komen er nog een flink aantal vijanden bij zoals de schar, de kabeljauw en de wijting.
Het rode pigment
Dit pigment krijgen ze binnen, omdat het in de algen zit die ze eten. Dit pigment is voor verhitting aan eiwitten verbonden, en dus nog niet zichtbaar. Maar daar komt de truc! Door de warmte scheiden de eiwitten van het pigment, waardoor de garnaal roze kleurt.
Norovirus. In rauwe schaal- en schelpdieren zoals rauwe mosselen of rauwe oesters kan het norovirus voorkomen. Dit kun je niet zien of ruiken, maar je kunt dan wel last krijgen van misselijkheid, braken en diarree. Om dit risico niet te lopen kun je schaal- en schelpdieren beter niet rauw eten.
Snijd met je mes de kop los van de gamba. Verwijder de bovenste helft van het schild door met je vork net boven de staart de gamba vast te houden en met je mes het schild los te maken. Daarna kun je met je mes het schild van de onderrug verwijderen. Trek dan met je vork het staartje eraf.
Hou de gamba in een hand met de rug naar beneden en de kop naar je toe. Werk je duim onder de schaal tussen de poten het dichtstbij je, en beweeg naar links en rechts. Werk nu je duim aan één kant langs alle pootjes tot ze loszitten en trek de schaal eraf. De kop kan je laten zitten of verwijderen.
Dat zwarte sliertje dat je soms ziet in een garnaal is het darmkanaal, zegt Agnes Leeuwis van het Nederlands Visbureau.
Hollandse garnalen worden direct na de vangst aan boord van het schip gekookt, zodat ze minder snel bederven. Het meest gewilde is het staartvlees, maar de garnaal kan van kop tot staart worden gebruikt in de keuken. In de meeste keukens komen garnalen gepeld binnen maar de 'doppen' zijn ook los verkrijgbaar.
De Mantis-garnalen zouden de meest complexe ogen in het dierenrijk hebben. De zogenaamde reuzegarnalen zijn in staat kleuren uit het ultraviolet tot het infrarood te onderscheiden, evenals het opsporen van andere subtiele verschillen in licht.
Beperk het echter wel tot maximaal twee keer per week. Door het zorgvuldig klaar te maken, en slechts in kleine hoeveelheden te eten, kan garnaal dus een prima onderdeel zijn van een gebalanceerde voeding. Hieronder volgen enkele tips voor het verantwoord en lekker bereiden van garnalen: Garnalen zijn enorm veelzijdig.
Tijdens een expeditie in de Kermadectrog, een bijna tien kilometer diepe kloof in de zeebodem bij Nieuw-Zeeland, hebben wetenschappers zeven reusachtige garnalen (Alicella gigantea) ontdekt. De grootste was zo'n 28 centimeter lang.
Juist met de wetenschap dat garnalen een geliefd maaltje vormen, lijkt dit niet slim. Maar de poetsgarnaal wil juist opvallen om vissen naar zich toe te lokken. Zijn taak is namelijk om parasieten, vuil en overtollig slijm op deze vissen te verwijderen.
Weinig afvalstoffen bij garnalen
Omdat ze zelf weinig vet bevatten, slaan zij niet veel schadelijke stoffen uit de oceaan op. Hier wordt altijd voor gewaarschuwd bij het eten van vis. Daarom is het advies om niet meer dan 2x per week vis te eten.
Hollandse garnalen zijn meestal al gekookt als je ze koopt, maar doordat ze langdurig gekoeld worden bewaard, kunnen ze alsnog worden besmet met de listeria-bacterie. Je kunt het beste rauwe garnalen kopen (eventueel uit de diepvries) en ze zelf garen.
Garnalen hoeven hier niet in te kiezen want het hart van een garnaal bevindt zich namelijk in zijn kop. Waar hij ook naartoe gaat, hij volgt altijd zijn verstand én gevoel! Niet alleen zijn hart zit in zijn kop maar ook alle andere vitale organen zitten daar.