Verschil euthanasie en hulp bij zelfdodingBij euthanasie geeft een arts de patiënt een dodelijk medicijn.Bij hulp bij zelfdoding geeft de arts een dodelijk medicijn aan de patiënt.Maar de patiënt neemt deze zelf in.
De eeste is een injectie met een slaapmiddel, de 2e met een spierverslapper. De patiënt verliest heel snel het bewustzijn (binnen 30 seconden is niet ongebruikelijk) door het slaapmiddel en houdt soms zelfs al op met ademen. Als de spierverslapper gegeven wordt is de patiënt meestal na een aantal minuten overleden.
Vaak valt de patiënt al in 10 tot 20 seconden in een diepe slaap en overlijdt binnen 5 à10 minuten.
Eerst krijgt de patiënt een slaapmiddel waardoor hij in diepe slaap raakt. Daarna krijgt hij een middel dat de spieren verlamt, ook de ademhalingsspieren en de hartspier. De patiënt overlijdt dan onmiddellijk.
Afgelopen jaren is gebleken, dat Expertisecentrum Euthanasie ongeveer een derde van alle verzoeken kan inwilligen. Een derde moeten we afwijzen, omdat onze artsen met dit verzoek niet aan alle eisen van de wet kunnen voldoen.
Euthanasie is onderdeel van de eerstelijns gezondheidszorg, net als de huisarts, en daar mag geen eigen bijdrage voor worden geheven.
Bij euthanasie wordt allereerst een adequate bewustzijnsverlaging geïnduceerd met thiopental of propofol. Nadat een adequate bewustzijnsverlaging is vastgesteld, wordt het spierrelaxans toegediend. Hieraan overlijdt de patiënt. Soms is/lijkt de patiënt, na toediening van de thiopental of propofol, al overleden te zijn.
Omdat de patiënt in een diepe coma is, merkt hij daar niets van. Tot slot stelt de dokter het overlijden vast. In totaal neemt dit proces ongeveer tien tot dertig minuten in beslag. Een klein deel van de patënten kiest voor het zelf innemen van dodelijke medicatie.
Een hoge dosis van een oraal toegediend barbituraat veroorzaakt via depressie van het ademhalingscentrum een respiratoire acidose. Dit leidt samen met een vasculaire en/of cardiogene shock tot de dood. Voor de orale toediening gebruikt u een lipofiel barbituraat, zoals pentobarbital of secobarbital.
Op de dag van euthanasie kun je samen naar jullie favoriete muziek luisteren. Het kan helpen om emoties los te laten en mooie herinneringen op te halen. Tot slot is het belangrijk om afscheid te nemen op een persoonlijke manier. Dit kan betekenen dat je een brief schrijft, een kaart maakt of een afscheidscadeau geeft.
Euthanasie kan alleen als de patiënt er zelf om vraagt. Familie of vrienden van de patiënt kunnen er niet om vragen. Dat is bij kinderen anders. Is een kind tussen de 12 en 16 jaar, dan moeten de ouders of voogd ook toestemming geven.
Wens iemand sterkte
Zeg tegen jouw dierbare dat je het verschrikkelijk vindt wat er is gebeurd en je met hem meeleeft. Wens hem alle kracht toe die hij nodig heeft. Geef bovendien aan dat je er altijd voor hem bent en dat hij altijd op jouw steun kan vertrouwen en hulp aan je kan vragen.
Geprikkeld of agressief reageren, zich helemaal op zichzelf terugtrekken kan wijzen op pijn. Anderzijds worden emoties zoals angst, verdriet, onzekerheid... door de stervende soms geuit via klagen over pijn.
Uitzichtloos en ondraaglijk lijden
Bij de beoordeling van de uitzichtloosheid staan de diagnose van de patiënt en de vooruitzichten centraal. Er is sprake van uitzichtloosheid als: de patiënt niet meer kan genezen;de patiënt onnodig lijdt en dit niet minder kan worden.
Zowel euthanasie als palliatieve sedatie kan een antwoord zijn van een arts op de vraag: kan er een einde komen aan het lijden? Daarin komen ze overeen. Er is echter een groot verschil: palliatieve sedatie is een gewoon onderdeel van medisch handelen. Euthanasie niet, daarom mag een arts die ook weigeren.
Inslapen gaat pijnloos, snel en eenvoudig.
palliatieve sedatie en euthanasie. Palliatieve sedatie verkort het leven niet.Bij euthanasie wordt actief een einde aan het leven gemaakt. Je wordt door medicijnen in (diepe) slaap gebracht om te zorgen dat je niet meer lijdt.
Daartoe krijgt de patiënt een slaapmiddel (coma-inductor) toegediend via een infuusnaaldje. Dit slaapmiddel is thiopental of propofol. De patiënt krijgt bewust een grote overdosis, om er zeker van te zijn dat de patiënt niets meer ervaart.
De wet stelt nadrukkelijk dat alleen de patiënt zelf om euthanasie kan verzoeken. Familieleden kunnen dus niet om euthanasie vragen, bijvoorbeeld voor een terminaal familielid dat niet meer bij bewustzijn is. De patiënt moet op het moment van zijn verzoek wilsbekwaam zijn.
Uitvoering euthanasie
De uitvoering van euthanasie kan zowel thuis, in de verzorgingsinstelling of in het ziekenhuis uitgevoerd worden. Naast de uitvoerende arts kunnen andere personen aanwezig zijn. Het kan gaan om familieleden, vrienden, maar ook andere hulpverleners.
Soms willen mensen sterven die vinden dat hun leven voltooid of klaar is. Bijvoorbeeld omdat ze een goed en lang leven hebben gehad. Of klaar zijn met leven of 'levensmoe' zijn. Als het lijden geen medische oorzaak heeft, mogen deze mensen volgens de wet geen euthanasie krijgen.
Ten gevolge van het oordeel 'mijn leven is voltooid' kan iemand een actieve stervenswens ontwikkelen. Deze wens en het daaraan voorafgaande lijden hebben in dit geval geen medische oorzaak en vallen daarom niet onder de huidige euthanasiewet (Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding; WTL).
In de wet staat dat een arts mag meewerken aan euthanasie of hulp bij zelfdoding. Hij moet dan wel alle zorgvuldigheidseisen uit de wet volgen. De arts moet overtuigd zijn dat de vraag van de patiënt om euthanasie vrijwillig is.En dat de patiënt er goed over heeft nagedacht (weloverwogen).