In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen.Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
In de ruimte is het stil. Geluid is niks anders dan een luchtverplaatsing die ons trommelvlies doet trillen en in de ruimte is er geen lucht. En dus ook geen geluid. Vacuüm.
Kunnen we geluid in de ruimte horen? Het antwoord is eenvoudig: nee, dat kan niet. Tenminste, met ónze oren niet. Geluid is volgens de woordenboeken het geheel van door het oor waarneembare trillingen, die zich in de vorm van geluidsgolven door de meeste stoffen voortplanten.
De ruimte is geen echt vacuüm, maar bestaat hoofdzakelijk uit plasma van waterstof en helium, elektromagnetische straling (in het bijzonder kosmische achtergrondstraling) en neutrino's.
Geluid plant zich niet voort in een vacuüm
Geluid zijn golven die zich alleen kunnen voortplanten in een medium. Het verplaatst zich door lucht, andere gassen, vloeistoffen en vaste stoffen. De geluiden die je hoort zijn veranderingen in de luchtdruk. Zonder lucht is er echter geen luchtdruk die kan veranderen.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
Het klinkt een beetje als het suizen van de wind op een stormachtige decemberavond, maar het zijn toch echt opnamen van geluiden die de astronauten van Apollo 10 hoorden tijdens een reis rond de maan in 1969.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Voor zover onderzoekers nu weten is er geen einde aan het heelal. Er is dus geen rand waar de ruimte stopt. Sterker nog: het heelal blijft groeien. Sterren en planeten bewegen steeds verder van elkaar af.
Om een compleet geluiddichte ruimte te creëren zou je een volledige isolatieschil moeten maken op de wanden, de vloer en het plafond. Dit is haast onmogelijk. Het contactgeluid kan je gelukkig gedeeltelijk dempen door de aanliggende muur, vloer of het plafond beter te isoleren.
Het geluid van de aarde valt moeilijk te omschrijven. De een vindt het klinken als een opwellende storm, sommigen doet het denken aan een diepe grom en er zijn mensen die het doet denken aan de geluiden die je als ongeboren kind in de baarmoeder hoort. Je moet er zelf naar luisteren om te kijken wat het met jou doet.
Ruimte-akoestiek houdt zich bezig met de hoorbaarheid van spraak en muziek in ruimtes en met het akoestische ontwerp van ruimtes.
Voor lucht bij kamertemperatuur (20 °C) is de geluidssnelheid zo'n 343 meter per seconde, ofwel 1234,8 kilometer per uur.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
Tijdens hun verblijf in het internationale ruimtestation ISS moeten astronauten blijven werken en leven in een omgeving die heel anders is dan hier op aarde. Toch moeten ze zich schoon houden, naar de wc gaan, eten en drinken, en fit en gezond blijven.
Het ontbreken van de zwaartekracht wordt ook wel gewichtloosheid genoemd. Het lijkt op zweven, op het gevoel dat je krijgt, als je in een achtbaan plotseling naar beneden suist. De astronauten aan boord van het Internationale Ruimtestation zijn in een voortdurende vrije val.
Je lichaam zal, wegens het gebrek aan zuurstof, immers niet vergaan. Al naargelang de temperatuur waar je mee te maken krijgt zal je stoffelijk overschot bevriezen of mummificeren, en in nagenoeg perfecte staat duizenden jaren door de ruimte dwarrelen.
"Astronauten blijven nu ongeveer een half jaar in de ruimte. Dat heeft te maken met de houdbaarheid van de Sojoez-capsule. Die moet op een gegeven moment vervangen worden vanwege het slechter worden van de batterijen en de brandstof voor de stuurraketjes."
Hoe werkt een ruimtepak? Een ruimtepak is een zwaar pak wat bestaat uit twee delen, een onderpak wat met water gekoeld wordt en een drukpak wat voor zuurstof zorgt. Daarnaast is de buitenkant van het pak zo gemaakt dat het beschermt tegen de straling van de zon en kleine meteorieten die door de ruimte zweven.
Om er rond te lopen moet je er altijd een luchtdicht ruimtepak aan. En omdat er geen lucht is, is er ook geen geluid. Je kunt dus zonder radio niet even met elkaar praten, want de geluidsgolven zweven weg. Er is ook geen wind op de maan.
In vloeistoffen en vaste stoffen is de geluidssnelheid meestal hoger. In water bijvoorbeeld plant geluid zich voort met een snelheid van circa 1510 m/s; in hout is dat circa 3300 m/s; in staal circa 5800 m/s. Bij de hardste metalen kan de geluidssnelheid oplopen tot 12.000 m/s.
Zonder materie (gas, vloeistof, vaste stof) heb je geen geluid en zijn we uitgepraat. De zon bestaat uit materie: heet plasma. Dit is een gas. Het plasma kookt als het ware en dit chaotisch proces creëert geluidsgolven.