Och germ. Deze uitroep is niet uniek voor Limburgers: ook in andere gebieden beneden de rivieren gebruiken ze (och) germ. Het komt voort uit 'och arme', dat weer evolueerde tot 'och erme' en vervolgens in spreektaal werd vervormd tot 'och germ'. Je gebruikt het dus als je je medelijden wil uitspreken.
Ook heel handig om te weten: enkele typische uitspraken
Neem je afscheid, dan zeggen Limburgers niet 'doei'. Net als bij het groeten gebruiken ze hiervoor 'haj(e)' en 'hoj(e)'.
In Limburg wordt er eigenlijk op dezelfde manier gegroet als in de rest van Nederland, alleen uiteraard met gebruikmaking van die typisch Limburgse woorden. Goedendag wordt dan goojendaag. Hallo blijft hetzelfde. Hoi wordt vooral gebruikt tussen mensen die elkaar al kennen en natuurlijk tussen en door jongeren.
Enne? Ja, dit is misschien wel het meest gebruikte woordje in Maastricht. Als iemand dit aan je vraagt, zeg je maar gewoon terug auch enne. Het betekent eigenlijk zoiets als: hoe gaat het met je en wordt vaak gebruikt om een gesprek met iemand aan te knopen.
Joeks Betekenis: plezier,...
Tot ziens - Haije
Niet getreurd, ook voor deze situatie hebben we in Limburg een woord. "Haije (of hoije)" is alles wat je hoeft te zeggen tegen je gesprekspartner. Voor de zekerheid kun je er ook nog een zwaaiend gebaar bij maken. Dan komt de boodschap zeker over.
/masˈtrɪχt/ (info / uitleg); Limburgs: Mestreech /məsˈtʁeːç/; Waals: Måstraik of Li Trai) is een stad en gemeente in het zuiden van Nederland.
De eerste bewoners die sporen achtergelaten hebben waren neanderthalers die in Zuid-Limburg bivakkeerden. In het neolithicum werd hier vuursteen gewonnen in ondergrondse mijnen, onder andere bij Rijckholt. Ook zijn er in Zuid-Limburg sporen te vinden van nederzettingen van de Bandkeramische cultuur (5300-4900 v. Chr.).
Limburgers staan bekend om hun bourgondische levensstijl. U heeft hier ruime keuze aan restaurants met Michelinsterren. Ook zijn er volop streekproducten zoals asperges, ook wel het witte goud genoemd. In het seizoen kunt u ze vers eten.
Gangbaarheid. Het woord Limburger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Limburgers praten met een zachte gèèè . Zorg dat u de de V en de F duidelijk aanzet (zijn niet dezelfde klanken!!) Praat met een 'wollige w' achterin de keel en met de wangen. En de r op z'n Limburgs komt van achterin de keel, dus geen rollende of gooische r!
Limburgse vlaai, Hasseltse speculaas, Loonse stroop. Limburgers houden blijkbaar heel erg van zoet. Maar gelukkig zijn er ook gezonde streekproducten: appels, peren, kersen, blauwe bessen, asperges,.. En wat dacht je van een lokaal gebrouwen biertje, een jenever of een Limburgse topwijn ...
De Limburgse taal is West-Germaans
Het Limburgs is een West-Germaanse taal. Taalkundig verschilt het Limburgs van de buurtalen Nederlands en Duits vanwege zijn contrastieve tonaliteit en eigen klankleer, grammatica en woordenschat.
Op de joets gaan
Oftewel: de deur uitgaan om iets leuks te doen.
Het Limburgs is ouder of minstens even oud als het Nederlands, het Duits, het Engels of het Fries. Hoe oud die talen zijn, kan niemand met zekerheid zeggen. Dat komt omdat die talen in de eerste eeuwen van hun bestaan niet opgeschreven zijn.
Limburg werd onderdeel van de Romeinse provincie Gallia Belgica.
'Ze vinden zichzelf gemoedelijk, bourgondisch, vriendelijk, gastvrij, bescheiden - en ga zo maar door. Maar als je nieuwkomers in Limburg daarnaar vraagt, dan zijn ze het er niet mee eens. Zij vinden Limburgers minder tolerant, minder behulpzaam en minder gastvrij.
mèh mie lêpke!! Ik betaal niks. Ich betaol niks. je ziet er niet uit!
Sjoenkele is ein Limburgs woord veur 't in zien eentje, of mèt meërdere luuj, heen en weer bewaege op 't ritme van walsmeziek, al dan neet begeleid door zank. Veural in de vastelaovestied en op broelofte en partiekes is 't sjoenkele heël popelair ónger de Limburgse bevolking.
Sjeng is een voornaam voor jongens die vooral in Nederlands-Limburg voorkomt en dan met name in het zuiden, in en rond Maastricht. De naam is een verbastering van de Franse naam "Jean", en de Limburgse variant op 'Jan', afkomstig van 'Johannes'.
Limburgse vla. Limburgse vla, (plaatselik ouch vlaoj, vlaaj, flaaj of vlaam geneump), in 't Nederlands vlaai, ies e typisch Limburgs gebak. Limburgse vla's were gebakke in de Euregio Maas-Rien: Belsj en Nederlands Limburg, in 't Land van Herf, 't Montsenergebied, Oas-Belsj en in e klein deil van Duutsjland.
Hai wil der tussenuut ~!") - dank u wel!
Vrienden, kennissen en familieleden kun je op de informele manier begroeten. Ook tegen de winkelmedewerker, je kapper of de barman kun je gerust 'Hoi' of 'Doei' zeggen.