Tijdlaag: Onder een tijdlaag verstaan we een periode binnen de vertelde tijd (van het verhaal) waarin een gebeurtenis of reeks gebeurtenissen valt. Voor het vaststellen van de "omvang" van een tijdlaag moeten soms verhaalpassages van diverse plaatsen worden samengevoegd.
Tijdvertraging is een techniek waarbij schrijvers scene vertraagd vertellen: een gebeurtenis die in werkelijkheid snel voorbij zou zijn, duurt in het verhaal veel langer. Tijdvertraging is een middel om de lezer bij te praten over de karakters de omgeving terwijl het verhaal zich ontvouwt.
Met vertelde tijd geeft men de tijd aan die het verhaal of een deel daarvan inhoudelijk omvat; anders gezegd, het tijdsverloop van de geschiedenis die verteld wordt.
Wat is tijdverdichting? Tijdverdichting in een schrijftechniek waarbij je langdurige of herhalende gebeurtenissen versneld vertelt. Denk aan een lange autorit (mits er niets gebeurt wat van belang is voor jouw verhaal) of een les op school die je personage al een keer heeft gevolgd.
Traditioneel knoopt het einde van een verhaal alle losse draadjes aan elkaar. Mysteries en openstaande vragen worden beantwoord en acties van de personages hebben een (goed of slecht) resultaat. Dit heet een gesloten einde. Veel lezers zien het liefst een gesloten einde, omdat het verhaal dan echt af voelt.
De vertelde tijd is het tijdsbestek dat in een verhaal of deel van een verhaal besproken wordt. Zo kan men in een boek de vertelde tijd aanwijzen van bijvoorbeeld hoofdstuk 1, maar ook van het gehele boek of van een enkele bladzijde. Het is de tijd die in het verhaal is verstreken.
Tot in de 15e eeuw werden boeken met de hand gemaakt, dus de gedrukte 42-regelige bijbel die de Duitser Johann Gutenberg in 1454 uitgaf, was een doorbraak.
Tijdsprong definities
(in epiek) verzamelnaam voor verteltechnieken waarbij de auteur de chronologie doorbreekt: flash-backs, flash-forwards, vooruitverwijzingen en terugverwijzingen.
Tijddekking. De verteltijd is gelijk aan de vertelde tijd. We noemen dit ook wel deckung.
tardus = traag, laat. Techniek om spanning te creëren in films, romans, enz. die bestaat in het achterhouden van verhoopte of verwachte informatie, of het uitstellen van een gewenste ontwikkeling (bijv. redding van de held).
Een flashforward (ook anticipatie) is een techniek die in literatuur en film vaak wordt toegepast om de lezer/kijker een blik in de (verre) toekomst van een verhaal te geven. Zo'n vooruitwijzing is in principe alleen mogelijk als een auctoriale verteller het verhaal rapporteert.
vertelde tijd: 8 jaar (tussen de verdwijning van Saskia en de verdwijning van Rex, zit 8 jaar). verteltijd: 4 uur neemt het in beslach om het hard op voor te lezen. niet chronologisch, In het boek komen flashbacks en flashforwards voor. per hoofdstuk gebeurt.
niet-chronologische vertelwijze = Vertelwijze waarbij de verteller wat de tijd (tijdsaspecten) betreft zelfstandige onderdelen van het verhaal invoegt die niet tot de chronologische opeenvolging van de gebeurtenissen gerekend kunnen worden.
De tijdsversnelling of tijdverdichting (tijdssprongen maken) ontstaat wanneer de gebeurtenissen versneld voorkomen in het verhaal. De vertelde tijd is groter dan de verteltijd. De tijdverruiming, tijdsverlenging of tijdsvertraging (retardering) ontstaat als de gebeurtenissen vertraagd voorkomen.
In een verhaal worden een bepaald aantal bladzijden/regels/woorden gebruikt om een bepaald tijdsbestek in het verhaal te omschrijven. Dit wordt de verteltijd genoemd.
Op de Volksverhalen Almanak vind je 119 verschillende soorten verhalen.
1 De tijd waarin het verhaal zich afspeelt.
- Speelt het verhaal zich af in het verleden, dan spreken we over historische verhalen. - Speelt het verhaal zich af in de toekomst, dan spreken we over sciencefictionverhalen of toekomstverhalen.
Als een plek waar verhalen kunnen ontstaan, of waar ze zich af kunnen spelen. Er duiken nog geregeld Niemandslandjes op in mijn verhalen. Vaak zijn dat plekken ergens tussen stad en natuur in, waar kinderen hun eigen wereld in kunnen richten. Soms ook zijn het leegstaande huizen, kraakpanden of sjofele villa's.
Een verhaal speelt zich af op een bepaald moment in de geschiedenis: in de Tweede Wereldoorlog, in 1999, in de jaren vijftig of in 2012, bijvoorbeeld. Soms wordt er een jaartal genoemd, soms krijg je 'hints' waardoor je weet in welke tijd het verhaal zich afspeelt.
Een flashback is een psychologisch verschijnsel waarbij eerdere belevenissen uit het langetermijngeheugen terugkomen in de menselijke geest. Een flashback kan zich bijvoorbeeld voordoen door zich bewust bepaalde dingen in herinnering te roepen.
Als de gebeurtenissen in de volgorde verteld worden waarin ze zich hebben afgespeeld, dan noem je het een chronologisch verhaal. Maar als de tijd niet volgens de klok verloopt, is het verhaal niet-chronologisch. Een flashback onderbreekt de chronologie van een verhaal. Het is een terugblik in het verleden.
Terugblik of flashback: het verhaal springt terug in de tijd en vertelt iets dat vroeger is gebeurd. Het verhaal is niet-chronologisch. Terugwijzing: in het verhaal wordt gesproken over iets dat vroeger is gebeurd zonder dat het verhaal echt wordt onderbroken, bijv. in een uitspraak of gedachte van een persoon.
De Bijbel is geschreven door meer dan 40 auteurs.
De boeken van de Bijbel zijn toegeschreven aan de helden van het Joodse en Christelijke geloof. Mozes kreeg de credits voor de eerste vijf boeken van de Bijbel, meest van de profeten kregen de credits voor de boeken die naar ze genoemd zijn, etc.
In de meeste Bijbelboeken wordt wel een auteur genoemd. Aan Mozes worden de eerste vijf boeken van de bijbel toegeschreven. Koning Salomo wordt opgevoerd als auteur van het boek Prediker.
De vraag was alleen: wanneer precies? Het antwoord lag besloten in de Bijbel: je hoefde alleen maar een optelsom te maken van de leeftijden der aartsvaders en generaties van koningen. Afhankelijk van de berekeningswijze liepen de scheppingsdata niettemin flink uiteen, van pakweg 4000 tot 7500 jaar voor Christus.