Een baarmoederpoliep is een uitwas die zich ontwikkelt in het baarmoederslijmvlies (6 hieronder). Deze tumor, die vaak voorkomt en meestal goedaardig is, kan enkel- of meervoudig zijn. Baarmoederpoliepen worden het vaakst vastgesteld bij vrouwen in de menopauze en zijn zeldzamer bij vrouwen vóór de menopauze.
De meeste vrouwen hebben geen last van klachten en weten vaak niet dat ze poliepen in de baarmoeder hebben. Als er wel klachten aanwezig zijn, zijn veel voorkomende symptomen: hevig bloedverlies tijdens de menstruatie, onregelmatige menstruaties, tussentijdse bloedingen en vaginaal bloedverlies na de menopauze.
De meeste poliepen zijn goedaardig, maar de verschijnselen zijn niet van baarmoederhalskanker te onderscheiden. Bovendien kunnen ze in sommige gevallen (ongeveer 1 op de 20) toch kwaadaardig worden. Daarom is het goed om bij klachten geen risico nemen en je door een arts of gynaecoloog te laten onderzoeken.
Verwijderen van een poliep
Een poliep kan abnormaal bloedverlies veroorzaken. De arts kan de poliep verwijderen met een schaartje en tangetje, een elektrisch verhit klein lisje of een “happertje” dat via de kijkbuis wordt ingebracht. Over het algemeen doet dit geen pijn omdat er geen pijnzenuwen in een poliep zitten.
Het verwijderen van het weefsel is bijna nooit pijnlijk. Wel kunt u pijnlijke krampen voelen van de baarmoeder.
Bij vrouwen die niet in de menopauze zijn, blijven de oorzaken tot op vandaag onbekend, maar het ontstaan van een poliep is altijd te wijten aan een verhoging van het oestrogeenniveau.
De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.
De belangrijkste risicofactoren voor darmpoliepen zijn het eten van veel vlees, overmatig alcoholgebruik, roken, te weinig lichaamsbeweging en overgewicht. De kans op het ontstaan van poliepen is mogelijk groter bij mensen die veel dierlijke vetten en vlees eten.
Tijdens de operatie wordt uw bloeddruk gecontroleerd met een band om uw arm. De operatie duurt 30-60 minuten, afhankelijk van het aantal poliepen en de grootte ervan. Na afloop van de operatie gaat u naar de verblijfsruimte.
De cyste ziet eruit als een glazig bolletje en wordt doorgaans toevallig opgemerkt tijdens een gynaecologisch onderzoek (bv. bij afname van een uitstrijkje). Een cervicale poliep is een poliep van de baarmoederhals. Een poliep ziet eruit als een kleine paddenstoel, met een steeltje en een breder kopje.
Logopedie kan helpen om de stem beter te gebruiken en soms is een operatie nodig. Neuspoliepen genezen niet vanzelf, maar die kan men laten zitten. Andere poliepen kan men beter uit voorzorg weghalen.
Een poliep is een gladde, bolvormige, meestal rode zwelling op de stemband. Meestal zit een poliep op één van de twee stembanden. Poliepen zijn de meest voorkomende stemband beschadiging, en komen het meest voor bij mannen tussen 30 en 50 jaar. Poliepen zijn over het algemeen goedaardig.
Poliepen kunnen variëren in grootte en in vorm: van een speldenknop tot een poliep van enkele centimeters groot. Darmpoliepen kunnen zowel alleen als in groepen voorkomen. Een darmpoliep is in principe een goedaardig gezwel, maar kan zo groot worden dat de darm er door geblokkeerd raakt.
Kleinere poliepen (0 tot 2 cm) zijn af te knippen met een lasso of weg te snijden met stroom. Soms brengt de arts met een naald een vochtkussentje onder de poliep om deze veilig te kunnen verwijderen. In principe gaan alle verwijderde poliepen naar de patholoog voor onderzoek.
Er is in het algemeen geen pijn na het onderzoek. Wel kan het onderzoek soms wat krampen in de baarmoeder opwekken. Dit veroorzaakt menstruatiepijn. Hiervoor kunt u een pijnstiller (ibuprofen of naproxen) gebruiken.
Erfelijke aanleg, voeding en leefstijl kunnen een rol spelen. De meeste poliepen in de darm zijn goedaardig. Soms groeit een poliep in 10 tot 15 jaar tijd uit tot een kwaadaardig gezwel (een darmtumor). Dit gebeurt bij 1 op de 20 darmpoliepen.
De uitslag van het kijkonderzoek van de darm (coloscopie)
Als er weefsel of een poliep is weggehaald bij het kijkonderzoek, dan wordt dit onderzocht in een laboratorium. Dat duurt meestal een week. U krijgt een nieuwe afspraak om de uitslag te bespreken. Zijn het 'goede' poliepen, dan zijn extra controles niet nodig.
Wanneer een operatie van neuspoliepen? Wanneer de poliepen te groot of regelmatig ontstoken zijn is het in overleg met je huisarts aangewezen ze te laten verwijderen. Symptomen van ontstoken poliepen: Je kind heeft altijd een lopende neus en hoest vaak.
Als een poliep groter wordt dan 1 cm gaat het risico dat die later ontaardt geleidelijk toenemen. Gelukkig is het slechts een minderheid die uiteindelijk evolueert naar een groter kwaadaardig gezwel. Dit kan dan tot 4 à 6 cm groot worden zodat de darm daardoor ook vernauwd of geblokkeerd geraakt.
We onderscheiden in de dikke darm twee soorten poliepen: de hyperplastische poliepen, die zelden aanleiding geven tot kwaadaardigheid, en de adenomateuze poliepen, die wel kwaadaardig kunnen worden en evolueren naar kanker (carcinoom): adenoom-carcinoom sequentie.
Als poliepen groeien, kunnen ze gaan bloeden. Onregelmatig of tussentijds bloedverlies (spotting), hevig menstrueel bloedverlies en bloedverlies na de menopauze zijn de meest voorkomende symptomen. Poliepen kunnen vruchtbaarheidsproblemen geven.
De operatie duurt ongeveer één tot anderhalf uur. Via de neusgaten kan de KNO-arts het zeefbeencomplex openen, waarna de KNO-arts de poliepen 'met wortel en al' kan verwijderen. De KNO-arts kan gedurende de gehele operatie met een kijkertje (endoscoop), onder verschillende hoeken, in de neus en in de bijholten kijken.
Klachten en symptomen bij dikke darm poliepen. Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
Het inbrengen van de endoscoop ervaren veel mensen als vervelend. Als u last hebt van aambeien of kloofjes rond de anus, kan dit extra pijnlijk zijn. Het opschuiven van de endoscoop door de dikke darm kan vooral bij de bochten pijnlijk zijn. Door het onderzoek kunnen ook buikkrampen ontstaan.