Alle stukken die bij een bepaald hoofdnummer horen krijgen een vervolg- of ondernummer. Sinds het vergaderjaar 1946-1947 blijven Kamerstuk(hoofd)nummers gedurende de periode dat ze behandeld worden ongewijzigd.
Alle gepubliceerde stukken in de Tweede en Eerste Kamer noemen we Kamerstukken. Het gaat onder meer om wetsvoorstellen, brieven van de regering, schriftelijke vragen, verslagen van Kamercommissies, regeringsnota's en moties.
Parlementaire geschiedenis (kamerstukken)
De Kamerstukken bevatten alle schriftelijke stukken die regering en parlement uitwisselen bij de behandeling van een wetsvoorstel. Ieder Kamerstuk krijgt een dossiernummer, ook wel kamerstuknummer genoemd en behoudt tijdens de gehele parlementaire behandeling hetzelfde nummer.
Via het zoekvenster in de rechterbovenhoek op het scherm kunt u zoeken op trefwoord of kamerstuknummer. Aan alle wetsvoorstellen wordt door de Tweede Kamer een nummer toegekend. Indien u dit nummer weet, kunt u via dit nummer zoeken.
Bij een wetsvoorstel is volgnummer 1 meestal een korte "koninklijke boodschap", nummer 2 het wetsvoorstel zelf, nummer 3 de memorie van toelichting, en nummer 4 het advies van de Raad van State en het "nader rapport" van de regering met commentaar op het advies.
Hoe verwijs ik volgens de Juridische Leidraad naar een Eerste of Tweede Kamerstuk? Je verwijst op de volgende manier naar een Kamerstuk: Kamerstukken I (of II, schuingedrukt), gevolgd door het parlementaire zittings- of vergaderjaar, een komma, het dossiernummer, een komma, de afkorting 'nr.
Als een comparitie van partijen wordt bepaald, worden verhinderdata opgevraagd. Als geen comparitie wordt bepaald, komt de zaak te staan voor “beraad partijen”. In zaken waarin al is gefourneerd, wordt eveneens beoordeeld of een comparitie van partijen aangewezen is.
Een motie is een discussiepunt in een vergadering dat is ingediend door een lid van de vergadering. De motie wordt in de vergadering in stemming gebracht. Alle leden van een vergadering kunnen een motie indienen.
Kamerstukken van 1814 tot heden vindt u op de website officielebekendmakingen.nl.
Een Kamerstuk is een document dat in bijna alle gevallen is gewisseld tussen de Nederlandse regering en het Nederlands parlement en dat is gepubliceerd binnen een dossier. Een Kamerdossier kent een dossiernummer. Een dossier bevat vaak meerdere Kamerstukken, elk met een eigen ondernummer.
De verschillende onderwerpen van de rijksbegroting worden onderscheiden door er een extra hoofdstuknummer aan toe te kennen in de vorm van letters of Romeinse cijfers (bijvoorbeeld: Kamerstuk 22800 XVI). In de jaren voor 1946-1947 heeft de rijksbegroting elk jaar het kamerstuknummer 2.
De regering maakt wetten in samenwerking met de Eerste en Tweede Kamer (wetgevende macht). Een wet begint met een wetsvoorstel en is klaar na publicatie in het Staatsblad. Daartussen ligt een vast aantal stappen, die alle wetsvoorstellen moeten doorlopen.
De “wetgeving” betreft regels opgesteld door de wetgevende macht, de “regelgeving” betreft de daarvan afgeleide regels door de uitvoerende macht, en de “jurisprudentie” betreft relevante uitspraken gedaan door de rechtelijke macht die algemene werking hebben (gekregen).
Vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vereniging, persvrijheid en onafhankelijke rechtspraak werden al door Alexis de Tocqueville gezien als middelen om al te grote staatsmacht te voorkomen.
De oppositie bestond uit Partij voor de Vrijheid (PVV, 17 zetels), Socialistische Partij (SP, 9 zetels), Partij van de Arbeid (PvdA, 9 zetels), Forum voor Democratie (FVD, 8 zetels) GroenLinks (GL, 8 zetels), Partij voor de Dieren (PvdD, 6 zetels) Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP, 3 zetels), Volt (3 zetels), DENK ...
De kamerbrief is een internetbron, omdat de bronnen altijd via het internet te downloaden zijn. Tussen blokhaken voeg je “Kamerbrief” toe.
Op officielebekendmakingen.nl vindt u de officiële publicaties van het Staatsblad, de Staatscourant, het Tractatenblad, de Gemeentebladen, Provinciale bladen, Waterschapsbladen en Bladen gemeenschappelijke regeling. Daarnaast vindt u hier alle publicaties van het parlement.
Sinds 1 juli 2009 is de Wet elektronische bekendmaking in werking getreden en verschijnen de Staatscourant, het Staatsblad en het Tractatenblad alleen nog maar in elektronische vorm op www.officielebekendmakingen.nl.
Wetgevingskalender. In de wetgevingskalender kunt u in de rubriek 'Wetgeving in wording' zien welke nieuwe wetten eraan komen. Dit zijn wetten waarvan de datum van inwerkingtreding nog niet bekend is. In de rubriek 'Inwerkingtredingen' kunt u zoeken welke wetten in zijn gegaan.
Een amendement is een voorstel van één of meer Tweede Kamerleden tot wijziging van een wetsvoorstel. Alleen de Tweede Kamer heeft het recht om amendementen voor te stellen en aan te nemen (het recht van amendement).
Het recht om wijzigingen aan te brengen in wets- voorstellen van de regering of in initiatiefvoorstel- len, heet het recht van amendement. De Tweede Kamer stemt over de voorgestelde wijzigingen of amendementen en over het bijbehorende wets- voorstel.
De Eerste Kamer kan een wetsvoorstel niet meer wijzigen. Formeel kan de Kamer het wetsvoorstel alleen aannemen of verwerpen. In de praktijk zijn er een aantal middelen (novelle, toezeggingen, moties) om invloed uit te oefenen om het wetsvoorstel aangepast te krijgen.
Tip: Spreek de rechter op de zitting aan met mijnheer/mevrouw, dan zit je eigenlijk altijd goed. En een hand geven bij het binnen en buiten gaan van de rechtszaal hoeft niet. Een vriendelijk knikje en een welgemeend 'goedemorgen' of 'goedemiddag' volstaat.
Kantonrechter. Bij procedures bij de kantonrechter is het mogelijk dat iemand zelf, zonder advocaat, gaat dagvaarden. Dit is mogelijk bij geldvorderingen tot € 25.000, huurzaken of arbeidszaken. Wel moet de eiser minimaal achttien jaar oud zijn en moet de gedaagde nog in leven zijn.
Deurwaarderskosten. Als u de eisende partij bent dan moet u, als het een dagvaardingszaak is, deurwaarderskosten betalen voor het betekenen van de dagvaarding. Die kosten bedragen ongeveer € 120,- inclusief BTW. Als u de procedure wint moet uw wederpartij die kosten aan u vergoeden.