Een verdachte is volgens de wet iemand ten aanzien van wie uit feiten of omstandigheden een redelijk vermoeden van schuld bestaat dat diegene een bepaald strafbaar feit gepleegd heeft.
Handeling, of juist nalatigheid om te handelen, die bij wet strafbaar is gesteld. Strafbare feiten worden onderscheiden in overtredingen en misdrijven.
Bij doen plegen is de pleger niet strafbaar, maar is de deelnemer volledig strafbaar. Van uitlokking is sprake als iemand een ander aanzet tot het plegen van een delict, waarbij die ander wel zelf verantwoordelijk is voor zijn daden.
De belangrijkste straffen zijn een boete, een taakstraf en gevangenisstraf. De rechter kan ook maatregelen opleggen. Daaronder valt bijvoorbeeld ontneming van geld dat door het misdrijf is verkregen, het betalen van schadevergoeding of – de meest ingrijpende – tbs.
In Nederland kun je alleen gestraft worden voor feiten die op dat moment al in de wet strafbaar gesteld worden. Geen feit is strafbaar dan uit kracht van daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling. Dit artikel is het kortste artikel uit de Grondwet.
Bewijsregels. In hoofdlijnen en vrij vertaald gelden de volgende bewijsregels binnen het strafrecht; Voor een bewezenverklaring zijn slechts twee bewijsmiddelen nodig. Dit noemen we ook wel het strafrechtelijk bewijsminimum.
Een gevangenisstraf kan tijdelijk (maximaal 30 jaar), of levenslang zijn. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Alleen mensen die de meest ernstige misdrijven hebben gepleegd krijgen deze straf.
30 jaar na de einduitspraak of 30 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking tenzij de duur van de gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel (bijvoorbeeld TBS) langer is dan 20 jaar, dan wordt de termijn van 30 jaar verlengd met 20 jaar (dus verwijdering na 50 jaar).
Opzet betekent dat u echt de bedoeling had iemand zwaar lichamelijk letsel toe te brengen. Terwijl bij eenvoudige mishandeling dit een onbedoeld gevolg is van de mishandeling. U geeft bijvoorbeeld een klap en daardoor belandt iemand ongelukkig met zijn hoofd op een stoeprand.
Kun je je straf afkopen? In bepaalde gevallen kunnen de politie en de officier van justitie de zaak zelf afhandelen. De officier van justitie kan bijvoorbeeld iemand een transactie aanbieden. Gaat de verdachte hierop in, dan betaalt hij een bepaald geldbedrag en is hij van de zaak af.
Het verschil tussen uitlokking en doen plegen is dat bij uitlokking de uitgelokte (dus de pleger van het feit, de medeverdachte) zelf ook strafbaar is. Bij doen plegen is de echte pleger van het feit niet strafbaar.
Een voorbeeld van een doleus delict is moord, de delictsomschrijving stelt: ''Hij die opzettelijk en met voorbedachten rade een ander van het leven berooft, wordt, als schuldig aan moord, gestraft met levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste dertig jaren of geldboete van de vijfde categorie.'' Dit ...
C. 3.1: Inleiding. Degene die feitelijk het strafbare feit begaat, wordt wel de materiële of onmiddellijk dader genoemd, of de uitvoerder; de doen pleger ook wel de middellijke of intellectuele dader.
Een veroordeling blijft in principe voor altijd opgenomen in het strafregister. Na 3 jaar krijgt u wel de kans om eerherstel aan te vragen.
De gegevens kunnen uitsluitend afkomstig zijn van het openbaar ministerie, de gerechten, buitenlandse gerechten, Onze Minister, het Centraal Justitieel Incassobureau en opsporingsambtenaren (artikel 10 Besluit justitiële en strafvorderlijke gegevens).
Wanneer u wordt veroordeeld voor een overtreding krijgt u pas een strafblad als er sprake is van een vrijheidsstraf, een voorwaardelijke straf of een opgelegde boete van minimaal 100 euro. De meeste lichte strafbare feiten vallen niet onder het strafrecht.
Als slachtoffer van een mishandeling wilt u de dader aansprakelijk stellen voor de door u opgelopen schade. Niet alleen materiële schade maar ook uw geestelijke schade. Als u bent mishandeld, dan is de dader volgens de wet strafbaar en zal de deze bij de rechtbank worden vervolgd voor zijn agressie daden.
Een eenvoudige mishandeling is een mishandeling waarbij het slachtoffer pijn of beperkt letsel heeft opgelopen. Bij beperkt letsel kunt u denken aan blauwe plekken of een pijnlijke huid. Vergis u echter niet, ook op eenvoudige mishandeling staat een straf gesteld.
Psychische mishandeling (ook wel emotionele - of geestelijke mishandeling genoemd) is het stelselmatig uitschelden, treiteren, vernederen, bedreigen, kleineren, overvragen, isoleren of elk ander gedrag dat een negatieve invloed kan hebben op de emotionele ontwikkeling van een kind.
Ernstige misdrijven verjaren niet. Misdrijven waarop een boete staat. Of een gevangenisstraf van maximaal 3 jaar. Bijvoorbeeld belediging van de Koning of stroperij.
U kunt geen kopie krijgen van uw strafblad. U kunt wel een verzoek indienen bij de Justitiële Informatiedienst om uw strafblad in te zien. Op de website van de Justitiële Informatiedienst staat hoe u het verzoek moet indienen. U krijgt dan van de rechtbank een uitnodiging om het uittreksel in te komen zien.
Processen die tot de doodstraf leiden, kosten er gemiddeld 1,1 miljoen dollar meer dan andere zaken. Ook in andere staten is het verschil enorm. In Washington kostte een proces dat uitmondt in de doodstraf in 2007 gemiddeld 467.000 dollar meer dan andere zaken. In Texas bedraagt de meerprijs zelfs 2,3 miljoen dollar.
Deze tijdelijke straf mag maximaal 30 jaar duren. Gaat het om misdrijven die schokkend zijn voor de samenleving (er zijn bijvoorbeeld meerdere mensen koelbloedig vermoord) dan is de kans groter dat een levenslange gevangenisstraf wordt gegeven.
Nederland is het enige land in Europa waar levenslang ook echt levenslang betekent. De levenslange gevangenisstraf werd in 1878 ingevoerd nadat in 1870 de doodstraf werd afgeschaft.