Door gebruik te maken van een zin die wordt geopend en gesloten met dubbele aanhalingstekens maak je het voor de lezer duidelijk dat het hier gaat om iets wat iemand zegt of om aan te geven dat het hier gaat om een citaat (een letterlijk gesproken of geschreven zin door iemand anders).
Aanhalingstekens worden gebruikt om een of meer woorden of zinnen voor de lezer te markeren. Er zijn twee soorten aanhalingstekens: enkele en dubbele. (1) “Dit zijn dubbele aanhalingstekens”, zei hij. (2) Aanhalingstekens worden 'geopend' en 'gesloten', zoals dat heet.
Aanhalingstekens zet je ergens omheen, bijvoorbeeld om een citaat of een zelfbedacht woord. Ná de beginaanhalingstekens komt nooit een spatie. Vóór de eindaanhalingstekens komt ook nooit een spatie.
Hoe kun je aanhalingstekens het gemakkelijkst op de pc maken? De eenvoudigste vorm van aanhalingstekens is ' en ", zoals op de typemachine. Aan het begin en aan het eind van de aanhaling hebben ze dezelfde vorm.
Als een zin eindigt met een of meer aangehaalde zinnen, dan staat de slotpunt van de (laatste) aangehaalde zin binnen de aanhalingstekens. Er komt geen extra punt na de aanhalingstekens om de volledige zin af te sluiten.
Voor en achter een beletselteken komt doorgaans een spatie. Als evenwel een woord wordt afgebroken, komt er geen spatie voor het beletselteken. Tenzij het beletselteken tussen haakjes staat, komt er aan het einde van een zin geen punt achter het beletselteken. Het derde puntje vormt dan de zinsafsluiting.
Aanhalingstekens geven aan dat woorden letterlijk geciteerd worden. Ze worden ook gebruikt om de betekenis van een woord of uitdrukking te omschrijven.
Die komma intikken is sowieso al ingewikkeld: je moet eerst de apostrof-toets indrukken en dan de spatiebalk, om te voorkomen dat het tekentje als accent op een letter terecht komt. Toetsenborden gekoppeld aan Windows maken er dan ook nog het 'aanhalingstekens openen'-teken van.
Streepje naar links (accent grave)
Druk tegelijkertijd Alt (⌥) en ` (naast de Z) in, dit zorgt voor een streepje naar links op de eerstvolgende letter.
Een citaat wordt altijd tussen dubbele aanhalingstekens geplaatst. Het citaat wordt gevolgd door een verwijzing tussen haakjes - achternaam auteur(s), jaartal, paginanummer(s) - of door de auteur(s) in de tekst te noemen. Let op: Een citaat wordt niet cursief geschreven.
Komen aanhalingstekens voor of na de punt? Bij een citaat na een dubbele punt komen de aanhalingstekens na de punt. Voor de volgorde van de punt en het aanhalingsteken geldt de zogenoemde elda-regel: eerst leesteken, dan aanhalingsteken (of afhalingsteken): Hij zei: "Dat is waar."
Beginaanhaling: “Mag ik het bord schoonvegen?” vroeg ze. “Laat me binnen!” riep hij kwaad. 'Ik zou graag mijn opstel afgeven”, zei hij.
In literaire kringen, bijvoorbeeld bij literaire uitgeverijen, wordt vaak de zogenoemde elda-regel gehanteerd ('eerst leesteken, dan aanhalingsteken'). Dat betekent dat de komma altijd voor het aanhalingsteken staat.
Als zowel de inleidende zin als de aangehaalde een vraagzin is, zijn er twee mogelijkheden: er komt zowel voor als na het aanhalingsteken een vraagteken of er komt alleen een vraagteken voor het aanhalingsteken. Zei hij: 'Mag ik nog wat chocolade?'? Zei hij: 'Mag ik nog wat chocolade?'
Wanneer je NL als invoertaal gebruikt samen met Toetsenbord Internationaal VS (configuratiescherm / taal) dan kun je met Windows toets + spatie omschakelen van Engels naar Nederlands. Bij de keuze voor NL verandert de apostrof, het aanhalingsteken en de tilde/accent (egu) knoppen in zgn. "Dode toetsen".
De apostrof, het weglatingsteken of het afkappingsteken is een leesteken in de vorm van een kommaatje bovenaan de regel ('). Sinds de introductie van schrijfmachines en vooral sinds de opgang van computers wordt voor de apostrof vaak hetzelfde teken gebruikt als voor het accent.
Het idee blijft dan wel gehandhaafd, maar anders dan bij citeren is de vorm anders. Behalve woorden kunnen ook andere uitingen citaat genoemd worden, bijvoorbeeld muziek. Het nummer All You Need Is Love van The Beatles bevat twee citaten: het lied heeft geen eigen intro, maar begint met een citaat uit de Marseillaise.
Als alternatief voor cursivering
Vaak worden titels van boeken, films, etc. gecursiveerd, of wordt er een verschil gemaakt tussen titels van publicaties (cursief) en artikelen (aanhalingstekens).
U komt ze regelmatig tegen in teksten: een reeks van drie puntjes. Met een duur woord worden deze puntjes ook wel het 'beletselteken' genoemd. Ze kunnen op verschillende zaken wijzen, zoals een onvolledige opsomming of een plotselinge afbreking van de zin.