Soms kun je wat geel stuifmeel van de plant zien komen als je met succes met de hand hebt bestoven, maar je kunt dit niet altijd zien gebeuren, dus houd je peper plant goed in de gaten en wacht op de vruchten. Een andere methode van handbestuiving is het voorzichtig schudden van de plant.
Hanteer een temperatuur van 25°C tot 30°C graden in de buurt van zonlicht. Regelmatig het bakje laten luchten voor zuurstof. Na de eerste of tweede week ontkiemen de zaadjes en komen ze boven de grond. Na ongeveer tien weken zijn de peperplantjes volwassen en sterk.
Hoe? Simpel: met een klein kwastje! Hiermee kun je namelijk het stuifmeel van de ene mannelijke bloem voorzichtig opvangen bij de meeldraden, en vervolgens aanbrengen op de stamper van de vrouwtjesbloem.
Want ook al is het officieel een eenjarige buitenplant, de peperplant is dat niet. Ze is een heester die enige jaren in pot kan leven, mits ze binnen overwintert want ze kan geen vorst verdragen.
Snoei de planten liever niet, verwijder alleen lelijke/dode bladeren/takjes. Geef minimaal water en zet ze in een raamkozijn bij maximaal 10 tot 12 graden. Na de winter snoei je de planten in maart terug, geef ze voeding en meer water, en zet ze warmer tot ze in mei weer naar buiten kunnen.
2. Peperplant toppen. Zodra de zaailingen groeien, nijp je de top eruit om de groei van zijscheuten te stimuleren. Laat je peperplanten vier zijtakken ontwikkelen en nijp ook hier de top uit als ze groter worden.
Zoals wel vaker geldt, is timing erg belangrijk bij het bemesten van je peperplanten. Als je overdrijft, kan dit leiden tot beschadigde planten en pepers van slechte kwaliteit. Dus, wat is het beste voedingsregime? Als vuistregel geldt dat je elke week of om de week voedingsstoffen toedient.
Alle peper -en paprikaplanten zijn meerjarige planten. Echter in ons klimaat worden ze meestal gehouden als een eenjarige plant. Maar je kan ze ook laten overwinteren.
Ja, je kunt bijna elke peperplant stekken. Met sommige soorten, die bekendstaan om hun sterke groei en robuuste eigenschappen, heb je misschien meer succes, maar voel je vrij om elke peperplant te stekken die je maar wilt!
Het is belangrijk voor peperplanten om een voeding te kiezen die weinig stikstof (N) bevat omdat dit voor veel blad en stengels zorgt. Kies een voeding die veel kalium (K) en wat fosfor (P) bevat. Kalium zorgt voor een goede vruchtzetting en fosfor zorgt voor een goed ontwikkeld wortelstelsel.
Bestuiving is de overdracht van stuifmeelkorrels vanuit de helmdraad naar de stamper van een bloem. De stuifmeelkorrels bevatten de mannelijke geslachtscellen, in de stamper zitten één of twee eicellen. Door middel van bestuiving komen de mannelijke cellen bij de eicellen en is er een kans op bevruchting.
Bestuiving en bevruchting zijn niet hetzelfde: bestuiving kan leiden tot bevruchting maar dat hoeft niet. Na bestuiving bewegen de spermacellen in de stuifmeelkorrel door de pollenbuis naar de eicel en versmelten de kern van de spermacel en de kern van de eicel met elkaar. Dit is het moment van bevruchting.
In de natuur heeft meer dan 85% van de wilde planten bestuiving nodig. Insecten zijn daarom van belangrijk voor de land- en tuinbouw. Appels, peren, aardbeien en tomaten groeien bijvoorbeeld veel beter als ze door verschillende insecten bestoven zijn.
In de zon of op een warme plek verdampt de plant en de pot meer. Maar zorg er voor dat de aarde voldoende vochtig is. Niet kletsnat maar zeker vochtig, voel met je vinger en je weet het. Misschien elke dag, of anders elke twee dagen.
Pepers kun je zowel rijp als onrijp eten. Wanneer je oogst, is dus eigenlijk aan jou. Het moment van oogsten hangt ook af van het moment van voorzaaien; de oogst vindt meestal plaats in de maanden juli tot en met oktober. De groene peper is net als bij een paprika een onrijpe rode peper (of geel, oranje, etc).
Pepers kweken in de volle grond
Wie de plantjes niet in een glazen serre of kas kan plaatsen, kan ze ook buiten op een beschutte warme plaats in volle grond planten. Maar je kunt ze ook in potten opkweken, op een zonnig terras, in een vierkante meter moestuin, of geef ze een plaatsje aan een zuidermuur.
Pepers houden van veel licht en warmte. Zaai je ze in een te donkere kamer, dan worden het iele, slappe zaailingen die het waarschijnlijk niet lang volhouden. Is het te koud, dan komen de zaden überhaupt niet uit. Pepers hebben een kiemtemperatuur van rond de 22-24 graden.
Hartstikke leuk en aardig: maar hoe top je nou zo'n plant? Heel simpel: je knipt de bovenste twee bladparen eraf. Deze stengel zal zich dan gaan vertakken naar twee kanten. Deze uitlopers kun je ook weer toppen, en zo ga je door tot je een jaar later een mooie, volle plant hebt.
Het kan zijn dat je pepers in oktober nog niet allemaal rood zijn verkleurd. Je kunt deze pepers gewoon in groene staat oogsten. Leg ze vervolgens naast elkaar op bijvoorbeeld een dienblad op een zonnige plek. Je zult zien dat na verloop van tijd de pepers beginnen te verkleuren van oranje naar rood!
Pepers passen op alle gronden met voldoende humus; een goede structuur = luchtige grond, niet teveel vocht, warmte in zowel lucht als grond, en voldoende voeding. Wij zelf houden onze buitenpepers dus altijd in potten.
Zaai de peperzaden in vochtige potgrond, ongeveer één centimeter uit elkaar, en bedek ze met een klein laagje aarde (maximaal 0,5 cm). Besproei deze aarde met een plantenspuit. Zaai niet te diep, om te voorkomen dat de peperzaden niet genoeg energie hebben om boven de grond te komen.
Een afstand van 50 cm tussen twee peperplanten is een goede vuistregel.
Neem de dief vast tussen jouw duim en wijsvinger, en buig deze voorzichtig om tot hij afbreekt. Doe dit met zachte hand zodat je de dieven niet helemaal scheurt want dan krijgen schimmels vrij spel. De kleine dieven aan de bovenkant van de plant (bovenste top) laat je beter staan.
Paprika- en peperplanten toppen
Je knijpt of knipt de top eruit. Op deze manier zie je binnen een week in de okseltjes van de bladeren nieuwe scheuten ontstaan. Hierdoor wordt het een vollere plant en krijg je meer bloemen en meer oogst. Paprika's en pepers groeien bij mij in de open lucht en dat gaat prima.
Bemesting. Paprikaplanten die in de volle grond of kas groeien hebben tijdens hun groei geen verdere bemesting nodig maar bij de paprika's die in potten worden gekweekt is het aan te bevelen om na acht weken wat osmocote (kuipplant mest) door de grond te mengen.