Er zijn verschillende soorten dwarslaesies: complete en incomplete. Bij een complete dwarslaesie werken de onderste zenuwen in het ruggenmerg niet meer. Bij een incomplete dwarslaesie werken alle of een deel van de zenuwen onder de dwarslaesie minder goed.
Kun je herstellen van een dwarslaesie? Niet als de zenuwbundels definitief kapot zijn. Maar hebben ze onder druk gestaan, bijvoorbeeld door een zwelling, dan is herstel wel mogelijk. Ruim vijftig procent van onze dwarslaesiepatiënten kan weer lopen na de behandeling.
Als je een incomplete dwarslaesie hebt (ook wel partiële dwarslaesie genoemd), is het ruggenmerg gedeeltelijk beschadigd. Je kunt dan nog wel bepaalde functies gebruiken. De kans op een gedeeltelijk herstel bij een incomplete of partiële dwarslaesie is groter dan bij een complete dwarslaesie.
Het meest bekende gevolg is dat de meeste mensen met een dwarslaesie niet meer kunnen staan of lopen. Maar een dwarslaesie is veel meer dan alleen maar niet kunnen lopen. Een dwarslaesie betekent niet altijd dat uw ruggenmerg volledig is doorgesneden.
de grootte van de beschadiging: we spreken van een totale dwarslaesie als uw ruggenmerg helemaal onderbroken is, en van een partiële dwarslaesie als uw ruggenmerg voor een deel onderbroken is.
Er zijn verschillende soorten dwarslaesies: complete en incomplete. Bij een complete dwarslaesie werken de onderste zenuwen in het ruggenmerg niet meer. Bij een incomplete dwarslaesie werken alle of een deel van de zenuwen onder de dwarslaesie minder goed.
Vanaf het moment van de dwarslaesie vraagt het “darmmanagement” aandacht. Het kan lang goed gaan met microlax (miniklysma's) en zetpillen. Wanneer dat niet meer goed gaat, ondanks allerlei laxeermiddelen, dan is vaak darmspoelen een optie.
De mogelijkheid om een erectie te krijgen is vaak afhankelijk van de hoogte van de laesie. Daarnaast kunnen sommige medicijnen tegen zenuwpijn of depressie erectieproblemen veroorzaken. In de eerste zes tot acht weken na ontstaan van de dwarslaesie zijn erecties meestal geheel afwezig.
De aanwezigheid van pijn is hoog bij dwarslaesie patiënten, tussen de 64% en 82%. Ongeveer 40% van de dwarslaesiepatiënten ontwikkelt neuropathische pijn ter hoogte van de dwarslaesie en meer dan 30% eronder.
Vroeger (nog niet zo heel lang geleden) werden we bepaald niet oud, en nog steeds ligt onze levensverwachting beduidend lager dan die van de algemene bevolking. Mensen met een dwarslaesie leven vandaag de dag nog zo'n 30 tot 40 jaar na het krijgen van hun handicap.
Alle patiënten met een dwarslaesie hebben problemen met plassen en met de stoelgang. Je hebt een verhoogd risico op een blaasontsteking omdat je niet meer voelt dat je blaas vol is en omdat je de blaas niet goed meer kan leeg plassen. Dit heet een retentieblaas.
Meestal is dit 1 tot 4 maanden. Afhankelijk van uw situatie gaat u na uw opname poliklinisch revalideren bij ons. Als revalidatie bij het UMCG Centrum voor Revalidatie voor u niet meer nodig is, verwijzen we u naar een behandelaar bij u in de buurt.
Ratten met beschadigd ruggenmerg hebben baat bij een dieet met omega 3-vetzuren en een ingrediënt dat ook in curry zit. Het dieet stelt hun ruggenmerg namelijk in staat om zichzelf te herstellen.
Bestaande dwarslaesies zullen lastiger te repareren zijn dan de nieuwe laesies. Na het letsel ontstaat er een kettingreactie in het lichaam, die de zenuwcellen rond het letsel beschadigt. Hierdoor vermindert de kans op herstel. De schade lijkt ook groter te zijn als er een zuurstoftekort is geweest na het letsel.
De symptomen van een dwarslaesie zijn: deels of geheel verlamd zijn, spieren niet meer goed kunnen gebruiken, geen gevoel meer hebben in een deel van je lichaam, niet goed naar de wc kunnen gaan of incontinent zijn, doorligwonden, verstoring van de seksuele functies en longontsteking, door oppervlakkig ademen, niet ...
Wat zijn de gevolgen van een dwarslaesie? Er zijn lichamelijke gevolgen zoals verlamming en gevoelloosheid. Je kunt dan problemen krijgen met activiteiten zoals staan, zitten, lopen, fietsen, wassen en aankleden. En vaak zijn er veranderingen in de blaas-, darm- en seksuele functies.
Mogelijke complicaties zijn: Verminderd bewegingsvermogen van armen en/of benen tot zelfs dwarslaesie, gevoelsstoornissen, functiestoornissen van blaas en endeldarm of een verstoorde seksualiteit bv. ten gevolge van een nabloeding (hematoom), een zwelling of een beschadiging van zenuwstructuren.
Algemeen. Meestal is sprake van een naar het wervelkanaal doorgroeiende botmetastase in een wervellichaam of een epidurale metastase, soms betreft het paravertebrale metastasen die via de intervertebrale foramina het wervelkanaal ingroeien en zelden een metastase in het wervelkanaal zelf.
In de meeste gevallen kunt u niet van een verlamming genezen. Wanneer u last heeft van een lichte verlamming kan dit wel. Door middel van intensieve behandelingen kunt u uw spierfunctie terugkrijgen. De fysiotherapeut helpt u met het leren bewegen en het terugkrijgen van het vertrouwen in uw lichaam.
Bij het vermoeden van dwarslaesie zal de patiënt meteen doorverwezen worden naar een neuroloog. Die kan de diagnose stellen op verschillende manieren: met behulp van een röntgenfoto's, een CT- en/of een MRI-scan.
De termen tetraplegie en quadriplegie betekenen hetzelfde. Daarmee wordt aangeduid dat alle vier de ledematen, de armen en benen, verlamd zijn.
Stop een vinger met handschoen en glijmiddel in de endeldarm. Draai rustig rond en haal de ontlasting die meekomt eruit. Wacht enkele minuten om de darm uit zichzelf te laten samentrekken om nog meer ontlasting naar onderen te brengen. Herhaal indien nodig tot het klaar is.
Wat is het? Sommige mensen hebben drie keer per dag ontlasting, anderen drie keer per week. Als je regelmatig meer dan drie dagen geen ontlasting hebt of minder vaak en met meer moeite, dan spreken we van verstopping of obstipatie. Omdat de stoelgang te lang in de dikke darm blijft zitten, wordt hij harder en droger.
Prevalentie Er zijn in Nederland naar schatting 8.000 mensen met een dwarslaesie. Een dwarslaesie is een beschadiging van het ruggenmerg met ernstige verlammingsverschijnselen en functieverlies tot gevolg.