Het gaat om huidmijten, minuscule geleedpotigen die verwant zijn aan spinnen en teken. Met het blote oog zijn ze niet te zien, en je voelt ze ook niet wanneer ze rondkruipen. Niet dat ze dat doen - deze minikluizenaars zitten het grootste deel van hun leven moederziel alleen ondersteboven in een porie.
De huidmijten kunnen worden gedood door anti-mijt crèmes die permetrine, crotamiton of ivermectine bevatten. Lokale erytromycine of metronidazol kan worden toegediend om ooginfecties te behandelen, zoals de oogleden, de conjunctiva of het hoornvlies.
Huidmijten komen bij bijna iedereen voor. Ze leven in de haarzakjes en talgklieren. Maar als ze met 'te veel zijn', kunnen huidklachten ontstaan of verergeren.
De schurftmijt is kleiner dan 0,5 mm en is alleen onder de microscoop te zien. Een schurftmijt kan in de huid 4 tot 6 weken oud worden. Buiten het menselijk lichaam gaan de meeste mijten na 3 dagen dood. Het moet dan wel kamertemperatuur zijn (meer dan 18 ºC), anders kan de mijt langer overleven.
Demodicosis is te herkennen aan een gevoel dat er iets in het oog zit,wazig zien, roodheid van de ooglidranden, jeuk, irritatie en uitval van oogharen (madarosis). De mijt is vooral 's nachts actief, en beweegt zich dan over het gelaat.
Huisstofmijten overleven een temperatuur van 60º niet. Door textiel (bijvoorbeeld beddengoed) op deze temperatuur te wassen worden de mijten gedood én de allergenen uitgespoeld. Het is voldoende om een keer in de zes weken op deze manier te wassen.
Mijten verzamelen, leven en paren overal waar ze maar voedsel kunnen vinden. Plekken met veel stof en vezels is waar huisstofmijten hun meeste voedsel kunnen vinden. Daarom kom je ze ook veel tegen in matrassen, kussens, dekens, tapijten, gordijnen, honden- en kattenmanden, en ga zo maar door.
Binnen de 24 uur kunnen de eerste gevolgen van de beet ontstaan: een grote rode vlek met een klein blaasje op de plek van de beet. Deze verschijnselen lijken erg op vlooienbeten. De beten kunnen erg jeuken, vandaar dat de mijten “straw itch mite” worden genoemd in het Engels.
De patiënt is besmettelijk als er mijten op het huidoppervlak aanwezig zijn. Dat betekent dat iemand besmettelijk kan zijn voor anderen zodra de eerste nieuwe mijten volwassen zijn (vanaf ongeveer 1 tot 2 weken na besmetting), ook als de patiënt nog geen verschijnselen van scabiës heeft.
Hoe ziet een mijt eruit? Mijten zijn kleiner dan 1 mm en hiermee haast onzichtbaar voor het blote oog. Ze lijken op kleine spinnetjes en hebben een bol lijf met acht poten. In Nederland komen veel soorten mijten voor.
De schurftmijt kan op een bank zitten omdat iemand die besmet is met blote huid op de bank heeft gezeten.
Schurft is te behandelen met pillen of door zalf te smeren. Ga hiervoor naar je huisarts of apotheek. Om schurftmijt te doden was je alles van stof op zestig graden of bewaar je het drie dagen in een goed afgesloten vuilniszak op kamertemperatuur. Stofzuig ook je bank en tapijt en herhaal dit alles na een week.
Hoe ziet schurft eruit? Een huidafwijking die we veel zien bij een besmetting van de schurftmijt, is de aanwezigheid van een soort gangetjes met eventueel aan het eind een bultje/blaasje.Verder zijn kleine en/of grote, rode pukkeltjes ook niet vreemd. Soms kan de huidaandoening een beetje lijken op eczeem.
Met elkaar in één bed slapen – al dan niet met seksueel contact – kan besmetting tot gevolg hebben. Daarnaast kan schurft opgelopen worden door het slapen in een bed met besmet beddengoed en door het dragen van besmette kleding van iemand met schurft.
Mijten nestelen zich daar waar de mensen leven, want ze voeden zich met microdeeltjes van de huid en het haar, die we de hele dag en nacht door verliezen. De slaapkamer en vooral het matras, de kussens en de dekens zijn een ideale plek. Ze vinden hier warmte, dode cellen in overvloed, vochtigheid en donkere plekjes.
Speur in naden van je matras naar piepkleine witte eitjes of roodbruine beestjes.Controleer je lakens en dekens op rode of zwarte vlekjes. Mogelijk zijn dit bloedvlekjes (rood) of uitwerpselen van bedmijten (zwart).
Bedwantsen herkennen in bed
Check je lakens en dekens op rode of zwarte vlekjes. Mogelijk zijn dit uitwerpselen van bedwantsen of zelfs geplette bedwantsen. Check de naden en de zomen van je matras op bedwantsen én eitjes. Pak er desnoods een loep bij, want bedwantsen zijn zeer kleine beestjes.
U herkent een plaag van bedwantsen aan donkere of zwarte vlekken aan de zoom van de matras. Dit komt door de poep van de bedwants. Ze hebben een aparte geur. Ze ruiken naar zoete amandel of koriander.
Vaak zijn vele huidafkrabsels nodig om één mijt te vinden. De behandeling bestaat uit het toedienen van het antiparasitaire middel Stronghold®, 3 maal met telkens 2 weken tussentijd (druppels in de nek).
Ze overleeft bovendien bij temperaturen die voor de meeste andere dieren onhoudbaar zijn. De mijt, of Paratarsotomus macropalpis, is ongeveer een millimeter groot. Die kleine lengte houdt haar niet tegen om vliegensvlug door het leven te gaan: ze haalt snelheden tot zo'n 322 lichaamslengtes per seconde.
Ondanks dat er vele soorten mijten op de wereld vertoeven, zijn er maar een paar (bekend) waar wij als mens mee in aanraking komen. Dit zijn de bij de meesten wel bekende huisstofmijt, de haarfollikelmijt en de schurftmijt. De een komt wat vaker voor dan de ander.
De mijten kunnen zich op de mens niet handhaven en gaan ook niet in de huid zitten. De eventueel ontstane huiduitslag is alleen symptomatisch te behandelen, dus met jeukstillende middelen. Hoewel de vogelmijt ziekten kan overdragen op het pluimvee, is dit niet aangetoond bij de mens.
Nergens bent u alleen, ze zijn in uw bed, in uw oren, achter het behang en bij de buren. De mijt is het meest voorkomende dier ter wereld. Zo'n dertigduizend soorten zijn er beschreven, maar steeds worden nieuwe soorten ontdekt. Ze zijn onder, op en in ons, maar gelukkig zijn ze niet allemaal schadelijk voor ons.
Mensen kunnen last hebben van Dermanyssus gallinae (vogel- of kippenmijt) als de mijten talrijk en de vogels gevlogen zijn, zoals na een broedperiode. De meeste infestaties van mensen vinden plaats van half juni (uitvliegen jonge vogels) tot augustus.