Een dijbeenbreuk (hernia femoralis) is een type liesbreuk. Dit is een minder vaak voorkomende liesbreuk waarbij de uitstulping van het buikvlies zich bevindt op de overgang van de lies naar het bovenbeen. De breuk is meestal herkenbaar als een zwelling ter plaatse.
Ook als je direct mag gaan belasten, kan het nog enige tijd duren voordat het volledig belasten ook echt goed gaat. Vaak hebben patiënten in het begin toch krukken nodig om het been een beetje te ontzien. Helemaal normaal en pijnvrij gebruik van het been kan al gauw 3-6 maanden of soms nog langer duren.
Indien u niet direct mag belasten, dan mag dat meestal wel na 6 tot maximaal 12 weken. Wanneer u weer mag gaan belasten is ondermeer afhankelijk van het soort breuk en het gebruikte fixatie materiaal. Indien u nog niet meteen mag belasten, dan mag u meestal wel oefenen en proberen onbelast met krukken te gaan lopen.
Oorzaak. Bij oudere mensen is een gebroken bovenbeen meestal het gevolg van een simpele val. Deze breuken komen bij jongeren ook voor, bijvoorbeeld door een verkeersongeluk, een heel sterke slag of stoot of doordat iemand vanaf een hoogte op zijn knie valt.
Deze kan verworven zijn door verzwakking van de peesbladen of kan aangeboren zijn. Verzwakking en uitrekking van de bindweefsels kan door toename in gewicht, veel persen ( obstipatie, prostaatproblemen ) , veel hoesten ( roken, longlijden ), zware lasten tillen of zware arbeid verrichten.
U voelt pijn op de plaats van de breuk, simpele bewegingen worden opeens moeilijk uitvoerbaar en er ontwikkelt zich een zwelling. Deze zwelling is het gevolg van een bloeduitstorting, die ontstaat bij een breuk. Soms kunt u een fractuur herkennen aan een krakend geluid, net nadat het bot gebroken is.
Vermijd activiteiten waarbij u veel beweegt en kracht zet op uw buikspieren in de eerste week na de operatie. Wacht minimaal een week voor u uw activiteiten weer oppakt. Pas uw activiteiten aan zolang u nog pijn voelt. Als u geen pijn meer heeft, kunt u weer fietsen, sporten en werken.
Dijbeenbreuk. Een dijbeenbreuk (femurfractuur) is meestal het gevolg van een grote kracht of ongeval. Er is aanzienlijke kracht voor nodig om een normaal dijbeen te breken – het is het langste en sterkste bot in het lichaam. De gebruikelijke behandeling voor deze breuk is een operatie.
Het bovenbeen bestaat uit één bot (dijbeen) dat omringd wordt door spieren en bevindt zich tussen het bekken en de knie. De bovenbeenspieren bestaan uit drie groepen: voorzijde, achterzijde en binnenzijde. De bovenbeenspieren aan de voorkant zorgen voor het strekken van de knie en het buigen van de heup.
Vermijd zware belasting zoals traplopen die de pijn duidelijk verergeren. Zijn ook kleine bewegingen al zeer pijnlijk? Dan is het goed uw bovenbeen tijdelijk rust te geven. Probeer het been wel te strekken en te buigen om een toename van stijfheid te voorkomen.
Het proces van breukgenezing (herstel van een botbreuk) duurt over het algemeen, onder normale omstandigheden ongeveer 6 tot 8 weken. Dit kan langer duren als het om een bot gaat dat een zwaar gewicht moet dragen. Ook bij oudere mensen duurt dit proces langer. Bij kinderen genezen botten juist vaak sneller.
De symptomen van een gebroken dijbeen kenmerken zich door veel pijn in het bovenbeen waarbij het onmogelijk is om het been te kunnen bewegen en te belasten. Meestal ligt het been in een andere stand dan gewoonlijk. Bij gecompliceerde breuken steekt het bot zelfs door de huid heen.
Wanneer u geopereerd wordt, is afhankelijk van het soort botbreuk(en) dat u heeft en van uw algehele conditie. Soms wordt u nog dezelfde dag geopereerd.Het kan soms ook beter zijn een paar dagen tot een week te wachten.
Patiënten met een breuk van het dijbeen, scheenbeen, kuitbeen of bekken kunnen mogelijk niet werken vanwege hun aandoeningen en gerelateerde complicaties. Patiënten die niet kunnen werken vanwege hun gebroken dijbeen, scheenbeen, kuitbeen of bekken, komen mogelijk in aanmerking voor langdurige arbeidsongeschiktheidsuitkeringen (LTD) .
Het gipsverband houdt de botdelen dan op de plek. Hierdoor kan het bot weer netjes aan elkaar groeien. Bij sommige botbreuken is helemaal geen gips nodig.Deze breuken genezen vanzelf.
Weer lopen
De fysiotherapeut helpt u bij het leren lopen met een looprekje, krukken of een rollator. Als u weer gaat lopen, kan het nog enige tijd duren voordat dit ook echt goed gaat. Helemaal normaal en zonder pijn bewegen van uw been kan 3 tot 6 maanden en soms nog langer duren.
Het dijbeen is het langste, zwaarste en sterkste menselijke bot. Aan het proximale uiteinde hecht de piramidevormige nek de bolvormige kop aan de top en de cilindrische schacht aan de basis . Er zijn ook twee prominente benige uitsteeksels, de grote en kleine trochanter, die hechten aan spieren die de heup en knie bewegen.
Pijn in de heup tijdens of na het wandelen kan verschillende oorzaken hebben. Meestal is een vorm van overbelasting de boosdoener en ligt de oplossing binnen handbereik. Wandelen kan juist zelfs onderdeel zijn van de oplossing!
De dij is in de anatomie van zowel mens als gewervelde dieren het gedeelte van het been dat zich tussen de heup en de knie bevindt.
Anabole medicatie zoals teriparatide, een synthetische vorm van een parathyroïdhormoon , verhoogt de snelheid van botvorming en kan acute fracturen en niet-genezende fracturen helpen genezen. Het kan de genezing versnellen door de concentratie calcium in het bloed te verhogen en botten te stimuleren om nieuw weefsel te laten groeien.
De eerste 6 weken mag u niet sporten. Daarna kunt u dit, op basis van pijnklachten, langzaam opbouwen. Na 6 tot 8 weken bent u in principe volledig hersteld en kunt u weer volledig belasten.
Fracturen van de eerste of tweede rib gaan vaker gepaard met complicaties. De diagnose kan worden gesteld op basis van symptomen en ondersteund door medische beeldvorming. Pijnbestrijding is een belangrijk onderdeel van de behandeling. Dit kan het gebruik van paracetamol (acetaminophen), NSAID's of opioïden omvatten.
Een dijbreuk ('hernia femoralis') is een stuk zeldzamer dan een liesbreuk.Hierbij puilt de buikinhoud ook uit in de lies, maar vlak onder het liesligament. Een dijbreuk komt bijna alleen voor bij oudere vrouwen. Hier is de kans op inklemming van de buikinhoud groot.
Een liesbreuk hoeft niet altijd geopereerd te worden. Een liesbreuk is in principe niet gevaarlijk, maar verdwijnt nooit vanzelf. Een liesbreuk kan groter worden en daardoor later meer klachten geven. De kans dat een liesbreuk beklemd raakt (dus dat er bijvoorbeeld een darm in klem komt te zitten) is heel klein.
Zware bewegingen kunnen uw herniasymptomen verergeren. Hardlopen, squats en sit-ups kunnen uw buikspieren belasten, wat van invloed kan zijn op uw herniasymptomen. Om veilig te zijn, moet u met uw arts praten over uw aandoening en kiezen voor een herniabehandeling voordat u zware oefeningen gaat doen.