Wat is arme grond? We spreken over arme grond bij een bodem die niet voldoende voedingsstoffen en organismen bevat om planten optimaal te doen groeien.
Tuingrond verbeteren: wel doen!
Werk 's winters een flinke hoeveelheid compost door de grond van je moestuin. Mulch in het voorjaar perken en borders met organisch materiaal. Dat helpt de grond om vocht vast te houden en onderdrukt onkruid. Gebruik organische mest in plaats van kunstmest.
Je kunt eenvoudig testen met welke grondsoort je te maken hebt. Doe hiervoor wat van jouw grond in een glas, vul aan met schoon leidingwater, schud dit even flink en laat het dan ongeveer tien minuten staan. Op basis van wat er in het glas gebeurt, kun je vaststellen met wat voor soort bodem je te maken hebt.
De meeste kalkbodems zijn in vroegere zeeën ontstaan uit de skeletten van dieren en algen. Kalksteen zit meestal vol fossiele resten en bestaat uit allerlei verbindingen op basis van calcium. Of de grond in uw tuin erg kalkrijk of juist aan de zure kant is, kunt u constateren met een pH-testje.
We spreken over arme grond bij een bodem die niet voldoende voedingsstoffen en organismen bevat om planten optimaal te doen groeien.
Van nature is kleigrond meestal neutraal tot basisch, dat wil zeggen kalkrijk. Zandgrond kan alle kanten op, aan de kust is de zandgrond vaak basisch, op de Veluwe meestal zuur. Veengrond is vrijwel altijd van nature zuur, dat wil zeggen kalkarm.
Deze bestaat uit relatief grote deeltjes, waardoor water en voedingsstoffen er gemakkelijk doorheen lopen. Hierdoor is een zandgrond vooral een arme en droge grond (zandgrond droogt sneller uit). Het voordeel is wel dat een dergelijke grond in het voorjaar sneller opwarmt en gemakkelijk te bewerken is.
Leem en klei zijn fijner dan zand. Ze houden het water en de voedingsstoffen beter vast. Ze zijn dus van nature vruchtbaarder dan zandgronden en kunnen in een droogteperiode de planten langer van water voorzien. Je moet dus minder snel gieten.
Als bepaalde onkruidsoorten overheersen betekent dit dat uw bodem over de ideale groeicondities beschikt voor deze planten. Sommige soorten groeien vooral op een zure bodem, andere hebben een alkalische grond nodig of hebben behoefte aan voldoende vruchtbare grond, of houden van een bodem met een goede structuur.
Bosgrond wordt gekenmerkt door veel zand en organische delen. Dit zijn resten van afgestorven planten die als voedingsstoffen in de grond blijven. Bosgrond is licht zuur. Dat is uitstekend geschikt voor rododendrons en heide.
Compost wordt doormengt door de bovenste laag van de tuingrond. Door het mengen door de toplaag wordt de structuur en de vruchtbaarheid van de grond verbeterd. Compost heeft een hogere voedingswaarde voor de bodem dan bemeste tuinaarde.
Compost is in principe voor elke plant te gebruiken. Echter moet je wel uitkijken met planten die houden van zure grond (bijv. conifeer). In tegenstelling tot wat vele mensen denken is compost niet zuur.
Als je een plant hebt die prima tegen een zuurdere grond kan, kun je veenmos gebruiken om extra vocht in je grond vast te houden. Maar als je plant meer neutrale grond nodig heeft, voegt het toevoegen van Sphagnum mos de watervasthoudende eigenschappen toe die je nodig hebt.
Onkruid. Wat ook lastig kan zijn op zware klei, zijn de vaak hardnekkige wortelonkruiden, bijvoorbeeld Riet, Kweek(gras), Zevenblad (ook wel Tuinmansverdriet genoemd), Heermoes of Heggewinde (Pispotjes). Het groeit alle kanten op en laat zich lastig verwijderen.
Dek de grond af met stro, afgestorven blad, houtsnippers of takjes. Dit noemen we ook wel een mulchlaag. Dit houdt de toplaag mooi vochtig en verbetert de waterhuishouding in de grond!
Een (bijna) gratis manier voor het meten van de zuurtegraad van de bodem is door rode kool te gebruiken. Het kleur van het sap van een rode kool geeft namelijk aan of een bodem zuur, basisch of neutraal is.
De PH waarde van de grond heeft een waarde van 0 tot 14, waarbij 7 neutraal is. Grond met een PH waarde van lager dan 7 is een zure grond. Grond met een PH waarde hoger dan 7 noem je een basisch of alkalisch milieu.
Let op: hortensia's , azalea's en heideplanten zijn zuurminnende planten. Voor deze planten is bekalken niet nodig. Overige planten als buxus, taxus, rozen, sierstruiken, etc.