Duidelijk zijn in de communicatie betekent dat: Het helder is voor jou en voor de ander. De ander begrijpt wat je bedoelt: de boodschap is dus ook begrijpelijk en verstaanbaar. Jouw boodschap, opdracht of instructie voor slechts één uitleg vatbaar is en geen twijfel oproept.
Dit kan zijn omdat we informatie willen doorgeven of feedback willen geven. Maar we communiceren ook om meer duidelijkheid te scheppen over een situatie of om iemand op de hoogte te brengen van wat je hebt meegemaakt. Zelf weten we vaak wel waarom we iets communiceren, dit gaat vaak onbewust.
Als je non-verbaal met elkaar communiceert dan praat je niet. Denk aan gebaren als wijzen of zwaaien.Ook onze gezichtsuitdrukkingen en onze lichaamshouding horen bij de non-verbale communicatie.
De definitie van communicatie luidt: bedoeld of onbedoeld (bewust of onbewust) een bepaalde boodschap overbrengen op iemand anders. Deze boodschap bevat informatie, die bestaat uit gedachten, gevoelens en/of gedrag. Dus eigenlijk communiceer je altijd, ook als je niets zegt.
Ieder gedrag is een vorm van communicatie. Omdat er niet zoiets bestaat als anti-gedrag, is het onmogelijk om niet te communiceren. Voorbeeld: Gesproken, geschreven taal, gebaren waarover regels zijn opgesteld, waarvan iedereen weet wat en hoe. Digitale taal heeft geschiedenis.
Je boodschap komt niet of anders over bij de ander dan je bedoelt. Er is dan sprake van verstoorde communicatie of 'ruis'.
De haring produceert een scheet door gas te laten ontsnappen uit zijn zwemblaas. De Fast Repetitive Tick 'knettert' – eigenlijk klinkt het meer als een sissend geluid, alsof je spek bakt – tussen de zeven en 65 keer per scheet. Het is eigenlijk net een soort morsecode.
Communicatie betekent gedachten of boodschappen uitwisselen met andere mensen. Dat kun je in werkcontext in essentie op twee manieren doen: Mondeling communiceren of verbale communicatie: met elkaar praten en naar elkaar luisteren. Schriftelijk communiceren: het schrijven, uitwisselen en lezen van geschreven tekst.
Vier belangrijkste aspecten van communiceren
Een boodschap mondeling of schriftelijk helder aan anderen overbrengen. Aandachtig en respectvol luisteren naar anderen. Non-verbale signalen of lichaamstaal begrijpen en gebruiken (denk aan houding of gezichtsuitdrukking) Nagaan of de ander jouw boodschap goed begrepen ...
Communicatievaardigheden zijn vaardigheden die zorgen voor een sterke communicatie. Een aantal belangrijke voorbeelden zijn: schriftelijk communiceren, verbaal/non-verbaal communiceren, luisteren, assertiviteit, inlevingsvermogen en feedback geven en ontvangen.
Kenmerken van een goede communicatie zijn: Je gebruikt heldere taal, afgestemd op de ontvanger (denk bijvoorbeeld aan het gebruik van jargon). Je formuleert in korte zinnen. Je staat niet alleen op 'zenden', maar schakelt over op ontvangen als de ander behoefte heeft om iets te zeggen of te vragen.
je kleineert de ander niet. je bent delicaat en kies in jouw woordkeuze zonder afbreuk te doen aan de inhoud van de boodschap. je gaat discreet om met de ander en je bent fijnzinnig in de woorden die je gebruikt.
Een lastig gesprek heb je niet zomaar. Bijna altijd is er 'iets' voorgevallen. Of, je vermoedt dat er iets zou kunnen gebeuren. Je hebt bij voorbaat al een (waarde)oordeel over je gesprekspartner en juist als dat (waarde)oordeel niet al te positief is, kun je spreken van het ontbreken van vertrouwen.