Alleenstaande vrouwen of vrouwen in een vrouw-vrouw relatie die aangewezen zijn op eicellen van een donor, hebben ook sperma van een donor nodig. Dat wordt dubbele donatie genoemd. Dubbele donatie wordt niet in alle klinieken gedaan. In sommige klinieken in Nederland is embryodonatie mogelijk.
Bij eiceldonatie gaat aan IVF een donortraject vooraf: de voorgesprekken en de behandeling van de donor, het oogsten en invriezen van de eicellen. Met daarbij opgeteld de vergoeding voor de donor bedragen de kosten van dit voortraject 2500 tot 5000 euro voor vier tot zes eicellen.
Embryodonatie is het afstaan van resterende embryo's uit een IVF of een ICSI-behandeling aan een ander paar (de wensouders). In Medisch Centrum Kinderwens worden de embryo's gedoneerd aan wensouders die niet de mogelijkheid hebben om met eigen geslachtscellen kinderen te krijgen.
Kans op zwangerschap
Hoe vaak dit goed gaat, is lastig te zeggen, want voor eiceldonatie zijn er geen officiële cijfers bekend. Voor IVF zijn die er wel. In 2016 resulteerde 26,6 procent van de gestarte IVF-behandelingen uiteindelijk in een zwangerschap.
De donor is dan de genetische moeder. De vrouw die bevalt, is de biologische moeder en dus de juridische moeder. Als het koppel niet getrouwd is, kan de genetische moeder het kind erkennen na de geboorte als ze samenwoont met de biologische moeder.
Bij een normale cyclus rijpen meestal 1 à 2 eicellen, maar dankzij stimulatie kan één cyclus tot een tiental eicellen opleveren. Er is een kleine ingreep nodig om de eicellen te verkrijgen. De ingreep gebeurt met een pijnstillende inspuiting of onder lichte algemene verdoving.
Sperma-donatie, eiceldonatie of een draagmoeder is dus niet toegestaan.
Hoe zit het in Nederland? In het Donorregister is het nu niet mogelijk om aan te geven dat je je baarmoeder wil doneren. Een verzoek voor donatie van iets dat niet in het register staat, verloopt via de Nationale Transplantatie Stichting. Zij moeten in dat geval toestemming vragen aan nabestaanden van de overledene.
U gaat als wensouders zelf op zoek naar een geschikte eiceldonor. Deze eiceldonor moet aan de volgende voorwaarden voldoen: Ze is bij voorkeur jonger dan 36 jaar en is in geen geval ouder dan 40 jaar. De wettelijke minimum leeftijd van de donor is 18 jaar (of 16 jaar en gehuwd).
Onkostenvergoeding eicel/spermadonatie
Het is in Nederland verboden om te handelen in eicellen of zaadcellen. Wel is er een tegemoetkoming in de onkosten die u maakt als donor voor uw bezoeken aan het Centrum voor Voortplantingsgeneeskunde.
Wat er mag gebeuren met overgebleven embryo's
Met de overgebleven embryo's mag het volgende gebeuren: De embryo's worden bewaard voor een latere vruchtbaarheidsbehandeling. De man en vrouw kunnen de embryo's doneren aan anderen die niet met eigen embryo's zwanger kunnen worden.
Een draagmoeder is een vrouw die zwanger is voor een ander: de wensouder(s). De draagmoeder staat het kind na de geboorte af aan de wensouder(s). Niet-commercieel draagmoederschap is toegestaan in Nederland.
Kun je bloed doneren voor geld? Als je bloed, plasma of bloedplaatjes doneert, krijg je daar helaas geen geld voor. Je doneert altijd op vrijwillige basis. Wel kun je je reiskosten terugvragen en krijg je af en toe een cadeautje als blijk van waardering.
Je kunt in principe elke week een keer doneren. Na verloop van tijd kan de bloedcontrole worden herhaald om te controleren of je gezondheidstoestand nog steeds in orde is. Het sperma van een donor mag wettelijk slechts bij zes verschillende vrouwen gebruikt worden om een of meerdere kinderen te verwekken.
Wanneer een bekende haar eicellen doneert, betalen de wensouders meestal de kosten van de behandeling. De ontvanger mag maximaal 49 jaar oud zijn. Tot en met 42 jaar worden er maximaal drie pogingen vanuit de basisverzekering vergoed. Lees meer over je zorgverzekering en vruchtbaarheidsbehandelingen.
Eicellen worden al voor de geboorte aangemaakt in de eierstokken. Je wordt geboren met ongeveer 1 miljoen eicellen. Vanaf dan sterven jaarlijks ongeveer 10.000 eitjes af. Tegen de puberteit blijven er nog zo'n 400.000 over.
De kosten van het invriezen van eicellen zijn vergelijkbaar met de kosten van een ivf-behandeling. Het gehele proces van (medicijnen voor) eierstokstimulatie tot eicelpunctie kost minimaal €3000, waar de kosten van het vriesproces dan nog bijkomen, à €400. Het bewaren van je eicellen kost ook nog ongeveer €40 per jaar.
De prijs met tussenkomst van de mutualiteit
Voor buitenlandse patiënten liggen de kosten rond 3.200 euro. Daarbovenop komt nog het bedrag voor de medicatie. Zonder tussenkomst van de mutualiteit zou ivf meer dan 5.500 euro per poging kosten.
Met één gezonde nier is prima te leven. De overgebleven nier neemt het werk van de weggehaalde nier voor een deel over. De totale nierfunctie is uiteindelijk vaak ongeveer 70% van wat het was toen u nog twee nieren had. Dat is ruim voldoende en geeft geen klachten.
De lever is een bijzonder orgaan. Als er een deel wordt verwijderd kan de lever binnen enkele weken weer uitgroeien tot een normaal werkende lever. Daarom kunt u een deel van de lever doneren. Vaak doneert een ouder een deel van de lever aan een kind.
Leeftijdsgrens. Er is geen maximumleeftijd voor het afstaan van een nier. Het ziekenhuis onderzoekt grondig of een oudere donor gezond genoeg is voor de operatie en met 1 nier kan leven. Een oudere donor kan een nier aan een oudere patiënt doneren, maar ook aan een jongere of een kind.
De van de donor verkregen eicellen worden bevrucht met het sperma van de wensvader. Vervolgens worden één of twee van de ontstane embryo's in de baarmoeder van de wensmoeder geplaatst. In Nederland vindt geen anonieme eiceldonatie plaats, een donor is dus altijd een bekende van de wensouders.
U mag dus ook niet zelf met de auto rijden. Vrijen na de punctie mag in principe wel, tenzij de arts dat afraadt. Het is wel beter om een drietal dagen vóór de inseminatie of de eicelpunctie niet te vrijen. Als de man die dag een vers staal moet produceren, zal dat van betere kwaliteit zijn.
Na de punctie kunnen de eierstokken erg opgezet zijn en kunnen de kleine bloedvaten in de buik meer vocht doorlaten dan normaal.