Nieuwe definitie voor sepsis in perspectief Tot voor kort werd sepsis gedefinieerd als 'een aangetoonde infectie of een sterk vermoeden daarop plus de systemische respons op de infectie'. Dit werd het systemisch inflammatoir responssyndroom (SIRS) genoemd.
1.1 Achtergrond Sepsis is de aanwezigheid of een vermoeden van een gegeneraliseerde ontstekingsreactie (Systemic Inflammatory Response Syndrome (SIRS)) met als oorzaak een infectie. SIRS is aanwezig indien de patiënt aan twee of meer van onderstaande criteria voldoet: 1.
In een poging preciezer te zijn werd sepsis in 1991 gedefinieerd als: 'een aangetoonde infectie of een sterk vermoeden daarop, bij het bestaan van een systemische respons op de infectie'. Dit werd het systemisch inflammatoireresponssyndroom ( SIRS) genoemd.
De referentietest voor sepsis in de verschillende studies is onduidelijk. De optimale cut-off bepaald met de ROC-curve viel voor procalcitonine tussen de 0,5 en 6 ng/ml, en voor CRP tussen de 39 en 180 mg/L.
Sommige mensen krijgen een lage bloeddruk en een hoge hartslag door sepsis. Dit heet een septische shock. Die ontstaat doordat door de sepsis de bloedvaten uitzetten. Hierdoor daalt de bloeddruk sterk.
Als u een sepsis heeft, wordt u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gebracht voor een behandeling. U moet snel vocht via een infuus krijgen. In het ziekenhuis krijgt u verschillende onderzoeken om erachter te komen wat de oorzaak is van de sepsis. Zoals bloedonderzoek en een longfoto.
Een verhoogde waarde van meer dan 10 mg/l wijst op een acute infectie. De arts zal dan aanvullend onderzoek doen om oorzaak en locatie te vinden.
Bij een gewrichtsontsteking kunnen de bezinkingssnelheid (of ESR) en/ of de CRP-waarde in het bloed stijgen. Grofweg kan men zeggen: hoe ernstiger de ontsteking (grote gewrichten), hoe hoger de ESR en/of CRP-waarde.
De CRP-test is een van de meest aangevraagde onderzoeken van het bloed. Het gehalte CRP geeft een aanwijzing over de aanwezigheid van een ontstekingsproces of infectie in het lichaam. De CRP test is een algemene bepaling, deze test toont niet specifiek een ziekte of aandoening aan.
Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica. We zien sepsis als een echte urgentie, net als een hartinfarct of een beroerte. '
qSOFA. Naast de SOFA-score is er de snelle variant, de zogenaamde qSOFA-score (of quick SOFA). Deze wordt bepaald aan de hand van: een ademhalingsfrequentie van ≥22/ minuut, een veranderd bewustzijn en een systolische bloeddruk van ≤100 mmHg.
Sepsis kan overgaan in een septische shock
Maar soms blijven de ontstekingsstoffen in je bloed circuleren en wordt de ontstekingsreactie in je lichaam steeds verder opgestookt. Sepsis kan zelfs uiteindelijk overgaan in septische shock en dan ontstaat er een levensbedreigende situatie.
De bezinkingssnelheid kan stijgen tot boven de 100 mm per uur. Een verhoogde BSE bij warme, gezwollen en pijnlijke gewrichten geeft aan dat de gewrichtsontsteking actief is. Hoe hoger de gemeten waarde, hoe actiever de ontsteking is.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
Bij een gewrichtsontsteking kunnen de bezinkingssnelheid (BSE)- en de CRP-waardes in het bloed stijgen. Hoe ernstiger de ontsteking, hoe hoger de BSE- en CRP-waardes. Je arts gebruikt deze waardes vooral om het verloop van de reumatische ontstekingen te volgen en niet zozeer om de diagnose te stellen.
Bij uw eigen huisarts krijgt u een CRP sneltest, via een vingerprik. Uw huisarts kan zo bepalen of de 'CRP-waarde' (een eiwit) in uw bloed verhoogd is, wat kan wijzen op een ontsteking. Bij gezonde mensen (zonder ontstekingen) is de CRP-waarde in het bloed meestal lager dan 5 mg/l.
De bloedbezinking wordt op het formulier voor bloedonderzoek aangegeven als BSE. Dat heeft in dit geval niets te maken met de gekke koeienziekte. Het betekent bloedsediment, oftewel bloedbezinking. Bij gezonde mensen is de bloedbezinking kleiner dan 20 mm/uur.
De normale bezinkingssnelheid is afhankelijk van de leeftijd. Ze neemt in de loop van de jaren geleidelijk toe, van 1 mm bij de geboorte tot maximaal 35 mm bij ouderen.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Van de patiënten met sepsis die geen intensive care-behandeling nodig hebben, overlijdt één op de acht.
In het geval van een sepsis e.c.i. is het advies van de SWAB-richtlijn om een 2e of 3e generatie cefalosporine (bijv.ceftriaxon) of Augmentin + aminoglycosiden te starten.
Na het stellen van de diagnose sepsis wordt direct begonnen met de toediening van antibiotica en intraveneus vocht. Vocht is nodig om de hemodynamiek te stabiliseren en zodoende de perfusie van de vitale organen te handhaven (1).
Vaak gaat een bloedvergiftiging samen met een hersenvliesontsteking, longontsteking of blaasontsteking aangezien deze ziektes worden veroorzaakt door dezelfde bacteriën en virussen. Meestal zijn dit de pneumokokken, de meningokokken, het herpesvirus of het influenzavirus.
Een septische shock is een distributieve shock die ontstaat als er bacteriën in de bloedbaan komen (sepsis) en aanleiding geven tot prikkeling van de vaatwand. Het lichaam reageert hierop met vasodilatatie, het openzetten van de bloedvaten. Dit leidt tot een lage bloeddruk en een versnelde pols.