Zeep is een anionogene oppervlakteactieve stof. Het zit bijvoorbeeld in was- en reinigingsmiddelen, zoals wasmiddel, en persoonlijke verzorgingsproducten, zoals handzeep. Zeep kan gemaakt worden uit verschillende soorten vetten en oliën, waaronder dierlijke vetten of bijvoorbeeld kokosolie, olijfolie of palmpitolie.
Zeep zorgt er namelijk voor dat water en vet wel mengen. Zeep is een voorbeeld van een emulgator. Een emulgator is een stof die helpt bij het mengen van twee stoffen die normaal gesproken niet of moeilijk mengbaar zijn. Op die manier wordt een emulsie gevormd.
Zeep kan namelijk het water en het vet/de olie mixen. Dat komt omdat een zeepmolecuul twee verschillende eindes heeft. Een hydrofiele kop (polair) dat bindt met water en een hydrofobe staart (apolair) dat bindt met vet/olie.
Het eerste bewijs voor het gebruik van zeep is bijna vijfduizend jaar oud en stamt uit Babylon. Een cilinder van klei uit 2800 v. Chr. bleek een zeepachtige substantie te bevatten en ook werd een Babylonisch kleitablet van 2200 v.
Harde, blokken zeep kunnen in principe niet beschimmelen of bederven. Wel kunnen de oliën die in de zeep zijn gebruikt, bijvoorbeeld amandelolie, op een gegeven moment gaan oxideren en ranzig worden. Een zeep is over de houdbaarheidsdatum heen wanneer het begint te ruiken naar oud frituurvet.
(zepen), wasmiddel. als trefwoord met bijbehorende synoniemen: zeep (zn) : babyzeep, groene zeep, huishoudzeep, scheerzeep, toiletzeep, zeeppoeder.
Zeep wordt al vijfduizend jaar gebruikt. De eerste zepen stammen uit Babylon, waar een cilinder van klei uit de periode rond 2800 voor Christus een zeepachtige substantie bleek te bevatten. Uit hiëroglyfen blijkt dat de oude Egyptenaren reeds baadden en ook zeep gebruikten.
Echte zeep is een combi van vet of olie en loog. Loog? Yes, een combi van Sodium Hydroxide en water. Door de Sodium Hydroxide in water op te lossen krijg je loog.
Natriumhydroxide of loog is de stof die vetzuren en glycerol omzet in zeep en glycerine. Loog verandert de oliën in zeep en zit daarna niet meer in het eindproduct; na 20 tot 32 uur is het volledig verzeept! Zeep kan niet zonder loog worden gemaakt.
Een zeepbel is een bolvormig vlies, bestaande uit een oplossing van zeep in water, gevuld met lucht of een ander gas.
Zeep is een voorbeeld van een emulgator. Een emulgator is een stof die helpt bij het mengen van twee stoffen die normaal gesproken niet of moeilijk mengbaar zijn. Op die manier wordt een emulsie gevormd. Emulgatoren zorgen ervoor dat water en vetten kunnen mengen.
Zeep kan de huid namelijk flink uitdrogen als je het te veel gebruikt. Dit komt doordat zeep natuurlijke oliën (talg) van je huid verwijderd. Als je van jezelf een erg droge huid hebt is het dus verstandig om je goed in te lezen over het gebruik van zeep.
Om zeep te maken heb je 3 ingrediënten nodig: water, olie en NaOH (Natiumhydroxide). NaOH is een bijtend middel dat het vermogen heeft om bijna alles op te lossen.
Met de aloude 'koude verzeping' maakt u natuurlijke zeep op basis van 3 basisingrediënten: water, plantaardige olie en natriumhydroxide (loog). Deze methode maakt het mogelijk om de kwaliteit van de plantaardige olie te behouden en de glycerine te bewaren tijdens het proces van verzeping.
Wat is zeepvrije zeep? Zeepvrije zeep betekent simpelweg een reinigingsmiddel dat vrij is van zeep. Een zeep is het resultaat van verzeping, een proces dat plaatsvindt door plantaardig of dierlijk vet (triglyceriden) te laten reageren met een zout met een hoge pH-waarde (een sterke base/alkali).
In de desinfecterende zeep is maar een beperkte hoeveelheid alcohol aanwezig, dus vanaf het moment dat alle alcohol opgebrand is, dooft de vlam. Ook bestaat de desinfecterende zeep vooral uit water.
Volgens Theresia is zeep de oplossing tegen nachtelijke krampen in de benen. Neem een stuk huishoudzeep en leg het, zonder verpakking, in uw bed. Gewoon op het matras en onder het laken. Ga slapen zoals u gewend bent en dan verdwijnen de nachtelijke krampen als sneeuw voor de zon.
Je zeep moet minimaal 24 uur in de mal opstijven voor je hem kunt storten en (in sommige gevallen) snijden. Daarna moet hij 4 tot 6 weken uitharden: het water moet uit de zeep verdampen en eventuele loog die nog niet gereageerd heeft, krijgt de tijd om dat alsnog te doen.
Een natuurlijke zeep bestaat voor het grootste gedeelte, bij voorkeur 100 procent, uit plantaardige ingrediënten. De zeep moet ook in een bakje liggen waar het kan drogen. Dat voorkomt dat bacteriën de kans krijgen zich te ontwikkelen.
Oorspronkelijk werd groene zeep gemaakt van hennepolie. Deze olie heeft van nature een enigszins groene kleur. Waardoor het groene zeep werd genoemd. Tegenwoordig wordt groene zeep van andere goedkope plantaardige olie gemaakt.
Als handzeep
Gebruik groene zeep niet als alternatief voor handzeep. Als je echt intens vieze handen hebt, bijvoorbeeld van het klussen, dan kun je het gebruiken maar als reguliere handzeep is het middel te agressief. De ontvettende werking is slecht voor je huid bij frequent gebruik.
Groene zeep is niet de beste ontvetter, het is een niet sterk alkalisch middel. Voor het beter en in korte tijd ontvetten van je oven kun je beter een professionele ontvetter of ovenreiniger gebruiken. Deze geven een beter eindresultaat dan het gebruik maken van groene zeep.